„Ein-stærð-fyrir-öll” Sigríður Helga Kárdal Ásgeirsdóttir skrifar 20. mars 2023 07:30 Menntakerfið er ekki réttur staður fyrir stífa ,,ein-stærð-fyrir-öll” umgjörð, heldur þarf það að vera sveigjanlegt eftir ólíkum þörfum stúdenta og tryggja þarf aðgengi fyrir öll. Hagsmuna fjölbreyttrar nemendaflóru í menntakerfinu er ekki fyllilega gætt, sérstaklega erlenda nemendur, foreldra í námi, kynsegin nemendur og fatlað fólk. Háskóli Íslands verður að vera leiðandi hvað varðar inngildandi (e. inclusive) háskólasamfélag. Um það bil 12% stúdenta í Háskóla Íslands eru af erlendu bergi brotnir, og íslenskt samfélag er að verða sífellt fjölbreyttara og alþjóðlegra. Margar námsleiðir í Háskólanum eru hins vegar enn óaðgengilegar fyrir stúdenta sem ekki hafa íslensku að móðurmáli. Inntökuprófið í læknisfræði er eitt margra dæma um illa aðgengilegt nám. Einn hluti prófsins spyr út í almenna þekkingu, en þar eru spurningar um íslenska menningu, sem nemendur sem eru fæddir og/eða uppalnir erlendis eiga erfitt með að svara og ekki er hægt að undirbúa eða læra sérstaklega fyrir þann hluta. Þetta eru spurningar um vinsælt íslenskt tónlistarfólk, barnavísur og sögupersónur úr Íslendingabókunum sem láta erlenda nemendur standa illa að vígi. Á þeim tæplega fjórum árum sem alþjóðafulltrúi hefur verið starfandi á réttindaskrifstofu Stúdentaráðs er ljóst að þau ýmsu hagsmunamál sem hann hefur beitt sér fyrir snúi helst að þessum efnum. Þess vegna var barátta Röskvu fyrir því að koma á fót stöðu alþjóðafulltrúa á réttindaskrifstofuna gríðarlega mikilvæg. Viðhorfi sem þessu þarf að breyta og Háskóli Íslands verður að þróast í takt við samtímann. Verkefnið Sprettur er mikilvægur liður í því, en það verður ekki síður að kortleggja betur samsetningu á stúdentahópnum með það að markmiði að fá betri tilfinningu fyrir því hvers konar þjónustu ólíkir hópar þurfa. Það er mikil einföldun að öll séu sett undir sama hatt. Röskva í Stúdentaráði hefur þrýst á að skólayfirvöld bæti upplýsingar og tölfræði um nemendur, einkum af erlendum uppruna, með hliðsjón af stefnu Háskóla Íslands (HÍ26). Við í Röskvu viljum að Háskóli Íslands standi fyrir afgerandi aðgerðum og endurskoði núverandi kerfi sem hindrar aðgengi fólks að námi, bæði við inntöku þeirra og á meðan námi þeirra stendur. Jafnræði snýst ekki um að öll fái það sama heldur um að öll komi jöfn að borðinu. Höfundur skipar 1. sæti fyrir Röskvu á Heilbrigðisvísindasviði fyrir kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Íslands, sem fara fram á Uglu 22. og 23. mars. Lesa má meira um áherslur Röskvu hér . “One-size-fits-all” The educational system is not the right place for a rigid “one-size-fits-all” framework. It needs to be adaptable to the needs of students to ensure accessibility for all students. The interests of a diverse student body in the system are not guarded well enough, especially regarding international students, parents, gender-queer students and disabled people. The University of Iceland must be a leading example of an inclusive university community. On campus, roughly 12% of students have international backgrounds and Icelandic society is continuously becoming more diverse. However, there are still many programmes within the university that are inaccessible to students that do not have Icelandic as a first language. The entrance exam into medical studies is one of the many examples of an inaccessible programme. One section of the exam asks about general knowledge that often consists of questions about Icelandic culture which individuals born and/or raised elsewhere have difficulty answering, and one cannot possibly study or prepare specifically for that section. These are questions about popular Icelandic celebrities, nursery rhymes, or characters in children's books that put individuals with international backgrounds at a great disadvantage and it is overt inequality. During the last four years when an International Officer has been working in the Student Rights Office, it is clear that they have been fighting for various student interest affairs, predominantly those concerning the problems stated above. This is why Rösvka’s fight to bring about and implement the position of an International Officer in the Student Rights Office was vital. Views of these sorts need to change and the University has to evolve with the times. The project Sprettur is an important link in this chain, but it is also vital to better map out the composition of student groups, to get a better feel for what kind of services different groups need. It is an over-simplification to assume the same circumstances for everyone. Röskva in the Student Council has put pressure on authorities to increase the quantity and quality of information and statistics of students, especially of international students, in consideration of the policy of the University of Iceland (HÍ26). We in Röskva want the University to stand for decisive action and reevaluate how the current system hinders students’ access both upon entry and throughout their studies. The fight for equality is not about giving everyone the same, but rather is it about providing a level playing field. The author is the first candidate on Röskva’s election list for the School of Health Sciences, for the Student Council elections, which will take place on Ugla March 22nd and 23rd. You can read more about Röskva’s emphasis here. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hagsmunir stúdenta Mest lesið Mengum meira Heiðar Guðjónsson Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Halldór 05.07.2024 Halldór Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir Skoðun Að óttast blokkir Ásta Logadóttir Skoðun Hluta þjóðarinnar hent út í kuldann – hinn baðar sig í sólinni Ole Anton Bieltvedt Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason skrifar Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar Skoðun Líf og dauði leikur á hnífsegg Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Mengum meira Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Að eiga tertuna og borða hana líka – svar til formanns Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Hik er sama og tap Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason skrifar Skoðun Hluta þjóðarinnar hent út í kuldann – hinn baðar sig í sólinni Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að óttast blokkir Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Engin gúrka hjá Blaðamannafélaginu Sigríður Dögg Auðunsdóttir,Freyja Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Sjá meira
Menntakerfið er ekki réttur staður fyrir stífa ,,ein-stærð-fyrir-öll” umgjörð, heldur þarf það að vera sveigjanlegt eftir ólíkum þörfum stúdenta og tryggja þarf aðgengi fyrir öll. Hagsmuna fjölbreyttrar nemendaflóru í menntakerfinu er ekki fyllilega gætt, sérstaklega erlenda nemendur, foreldra í námi, kynsegin nemendur og fatlað fólk. Háskóli Íslands verður að vera leiðandi hvað varðar inngildandi (e. inclusive) háskólasamfélag. Um það bil 12% stúdenta í Háskóla Íslands eru af erlendu bergi brotnir, og íslenskt samfélag er að verða sífellt fjölbreyttara og alþjóðlegra. Margar námsleiðir í Háskólanum eru hins vegar enn óaðgengilegar fyrir stúdenta sem ekki hafa íslensku að móðurmáli. Inntökuprófið í læknisfræði er eitt margra dæma um illa aðgengilegt nám. Einn hluti prófsins spyr út í almenna þekkingu, en þar eru spurningar um íslenska menningu, sem nemendur sem eru fæddir og/eða uppalnir erlendis eiga erfitt með að svara og ekki er hægt að undirbúa eða læra sérstaklega fyrir þann hluta. Þetta eru spurningar um vinsælt íslenskt tónlistarfólk, barnavísur og sögupersónur úr Íslendingabókunum sem láta erlenda nemendur standa illa að vígi. Á þeim tæplega fjórum árum sem alþjóðafulltrúi hefur verið starfandi á réttindaskrifstofu Stúdentaráðs er ljóst að þau ýmsu hagsmunamál sem hann hefur beitt sér fyrir snúi helst að þessum efnum. Þess vegna var barátta Röskvu fyrir því að koma á fót stöðu alþjóðafulltrúa á réttindaskrifstofuna gríðarlega mikilvæg. Viðhorfi sem þessu þarf að breyta og Háskóli Íslands verður að þróast í takt við samtímann. Verkefnið Sprettur er mikilvægur liður í því, en það verður ekki síður að kortleggja betur samsetningu á stúdentahópnum með það að markmiði að fá betri tilfinningu fyrir því hvers konar þjónustu ólíkir hópar þurfa. Það er mikil einföldun að öll séu sett undir sama hatt. Röskva í Stúdentaráði hefur þrýst á að skólayfirvöld bæti upplýsingar og tölfræði um nemendur, einkum af erlendum uppruna, með hliðsjón af stefnu Háskóla Íslands (HÍ26). Við í Röskvu viljum að Háskóli Íslands standi fyrir afgerandi aðgerðum og endurskoði núverandi kerfi sem hindrar aðgengi fólks að námi, bæði við inntöku þeirra og á meðan námi þeirra stendur. Jafnræði snýst ekki um að öll fái það sama heldur um að öll komi jöfn að borðinu. Höfundur skipar 1. sæti fyrir Röskvu á Heilbrigðisvísindasviði fyrir kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Íslands, sem fara fram á Uglu 22. og 23. mars. Lesa má meira um áherslur Röskvu hér . “One-size-fits-all” The educational system is not the right place for a rigid “one-size-fits-all” framework. It needs to be adaptable to the needs of students to ensure accessibility for all students. The interests of a diverse student body in the system are not guarded well enough, especially regarding international students, parents, gender-queer students and disabled people. The University of Iceland must be a leading example of an inclusive university community. On campus, roughly 12% of students have international backgrounds and Icelandic society is continuously becoming more diverse. However, there are still many programmes within the university that are inaccessible to students that do not have Icelandic as a first language. The entrance exam into medical studies is one of the many examples of an inaccessible programme. One section of the exam asks about general knowledge that often consists of questions about Icelandic culture which individuals born and/or raised elsewhere have difficulty answering, and one cannot possibly study or prepare specifically for that section. These are questions about popular Icelandic celebrities, nursery rhymes, or characters in children's books that put individuals with international backgrounds at a great disadvantage and it is overt inequality. During the last four years when an International Officer has been working in the Student Rights Office, it is clear that they have been fighting for various student interest affairs, predominantly those concerning the problems stated above. This is why Rösvka’s fight to bring about and implement the position of an International Officer in the Student Rights Office was vital. Views of these sorts need to change and the University has to evolve with the times. The project Sprettur is an important link in this chain, but it is also vital to better map out the composition of student groups, to get a better feel for what kind of services different groups need. It is an over-simplification to assume the same circumstances for everyone. Röskva in the Student Council has put pressure on authorities to increase the quantity and quality of information and statistics of students, especially of international students, in consideration of the policy of the University of Iceland (HÍ26). We in Röskva want the University to stand for decisive action and reevaluate how the current system hinders students’ access both upon entry and throughout their studies. The fight for equality is not about giving everyone the same, but rather is it about providing a level playing field. The author is the first candidate on Röskva’s election list for the School of Health Sciences, for the Student Council elections, which will take place on Ugla March 22nd and 23rd. You can read more about Röskva’s emphasis here.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun