Skoðun

Handtakið Davíð

Ástþór Magnússon skrifar

Það hljómar eins og lélegur brandari að 20 ára afmælisdegi ólögmætrar innrásar í Írak sé “fagnað” af Alþjóða Stríðsglæpadómstólnum með því að gefa út ákæru á hendur Pútin forseta Rússlands fyrir að flytja um sex þúsund munaðarlaus börn af stríðssvæði.

Með hátterni sínu og tvískinnungshætti s.l. tuttugu ár hefur þessi spillti dómstóll grafið undan réttarríkinu. Látið NATO nota sig til að rétta aðallega yfir afrískum leiðtogum á meðan stærstu glæpamenn mannkynssögunnar eru friðhelgir.

Glæpir Pútins fölna samanborið við stríðsglæpi George W. Bush og hans fylgissveina, m.a. Íslendingana Davíðs Oddsonar og Halldórs Ásgrímssonar sem studdu ólögmæta árás á Írak sem varð 1.2 milljónum að bana, þ.á.m. konur og börn sem voru myrt eða svelt í hel með beinum stríðsaðgerðum og efnahagsþvingunum. Milljónir sendir á flótta frá heimilum sínum, innrásarherinn þeirra stundaði pyntingar á föngum, opnaði fyrir straum hryðjuverkamanna inn í landið og skildi síðan Írösku þjóðina eftir í algjörri upplausn og berskjaldaða fyrir hryðjuverkum. Halldór er farin á vit feðra sinna og vonandi hefur fengið sína refsingu þar. Davíð, Bush og þeirra fylgisveinar leika enn lausum hala eins og ekkert hafi í skorist.

Þrátt fyrir að Bush hafi verið dæmdur fyrir stríðsglæpi fyrir áratug síðan, árið 2011, af dómstól í Malasíu hefur hinn svokallaði Alþjóða Stríðsglæpadómstóll ekkert aðhafst. Þrátt fyrir að hafa fengið sendar vitnaskýrslur um hvernig fólk sætti pyntingum innrásarhersins, fingurneglur voru fjarlægðar með töngum, fólk hengt upp með rafsnúrum og gefið raflost, fólki misþyrmt með barsmíðum og stungið í svarthol, fólk notað sem mannlegur skjöldur.

Helsti gerandinn Bush lifir í vellystingum í vestrænu ríki og nú gerst listmálari sem óneitanlega minnir á Hitler, annan brjálæðing sem einnig hóf blóðuga styrjöld með því að spinna lygavef með áróðurstækni sem Bush og félagar síðar notuðu sem fyrirmynd.

Í undirbúningi innrásarinnar á NATO fundi í Prague árið 2002 lýstu forsætisráðherra Davíð Oddsson og utanríkisráðherra Halldór Ásgrímsson yfir stuðningi Íslands við bandarískan hernað og innrás í Mið-Austurlöndum og buðu fram Íslenskar farþegaflugvélar frá Atlanta og Icelandair til hergagnaflutninga. Gögn frá utanríkisráðuneytinu sanna að á þessum tímapunkti höfðu þessir sömu menn vitneskju um að þarna var verið að fremja víðtæk fjöldamorð og þjóðernishreinsanir undir lygavef frá bandarísku leyniþjónustunni.

Ég var handtekinn og færður í fangelsi nokkrum klukkustundum eftir að senda út viðvörun til allra starfstöðva Atlanta og Icelandair á Íslandi og erlendis, allra Íslenskra lögreglustöðva, ráðuneyta, alþingismanna og afrit til fjölmiðla. Í meðferð málsins lagði ég fram skjöl til stuðnings þeirri staðreynd að með þátttöku í herflutningum breytist skilgreining flugfélaganna úr því að vera borgarlegt skotmarki yfir í hernaðarleg. Samkvæmt Geneva sáttmálanum um stríðsrekstur yrðu flugfélögin þannig orðin lögmæt skotmörk þeirra sem stríðið beinist að.

Síðar var mér sagt af starfsmanni innan stjórnsýslunnar að skipun um mína handtöku hafi komið til Ríkislögreglustjóra úr forsætisráðuneytinu. Er ekki kominn tími á að handtaka þann Íslending sem misnotaði embætti sitt sem forsætisráðherra til að veita stuðnings Íslands við ólögmæta árás á fjarlæga þjóð og kóróna það svo með að gefa út skipun um að handtaka friðarsinna fyrir að benda á hvað stæði í alþjóðalögum um fyrirhugað athæfi ráðherrans.

Auðvitað á að handtaka alla stríðsglæpamenn og láta þá svara fyrir glæpi sína gegn mannkyninu. Hinsvegar verða sömu lög að gilda yfir alla.

Engum stríðsglæpamanni má veita friðhelgi gegn réttvísinni. Allra síst getur alþjóða dómstóll sem vill láta taka sig alvarlega lagt lið við slíka pólitíska spillingu sem nú umvefur okkar þjóðfélag og sem hefur leitt okkur út í styrjöld við Rússland.

Innrásin í Írak ætti að vera okkur víti til varnaðar að skoða vel hvaða staðreyndir liggja að baki áróðrinum sem matað er í okkur um aðdraganda stríðsins í Úkraníu af sitjandi ráðamönnum og sem flestir fjölmiðlar síðan endurvarpa endurtekið og gagnrýnislaust.

Höfundur er stofnandi Friðar 2000.




Skoðun

Sjá meira


×