Lofsöngur til Landsbyggðarinnar Nökkvi Dan Elliðason skrifar 20. desember 2023 12:01 Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Byggðamál Mest lesið Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun Vindmyllufyrirtæki í áskrift hjá íslenskum almenningi Linda Jónsdóttir Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Metnaðarfull markmið og stórir sigrar Halla Helgadóttir Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson Skoðun Skoðun Skoðun „Evrópa er í hnignun“ – Er það samt? Lítum aðeins á söguna Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Vindmyllufyrirtæki í áskrift hjá íslenskum almenningi Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Metnaðarfull markmið og stórir sigrar Halla Helgadóttir skrifar Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson skrifar Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson skrifar Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar – byggjum á trausti, ekki tortryggni Helga Kristín Kolbeins skrifar Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Gæludýr geta dimmu í dagsljós breytt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson skrifar Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða skrifar Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson skrifar Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Mælt fyrir miklum kjarabótum öryrkja og aldraðra Inga Sæland skrifar Skoðun Mannréttindabrot og stríðsglæpir Rússa í Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Sjá meira
Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun