Regnbogastríðið Sæþór Benjamín Randalsson skrifar 22. mars 2024 11:31 Margir samkynhneigðir karlmenn ganga í gegnum tímabil sjálfskoðunar og velta fyrir sér stöðu okkar í heiminum. Það er augljóst að við erum í minnihluta og að það er eitthvað öðruvísi við okkur þegar við horfum til jafningja okkar og heimsins í kringum okkur þegar við vöxum úr grasi. Sumir okkar sjá sig sem einhverstaðar á milli karla og kvenna, menningarlega og nýta tíma sinn sem sendiherrar milli búðanna tveggja. Sumir okkar taka að sér að ala upp foreldralaus börn samfélagsins. Sumir nota tækifærið vegna náttúrulegrar ófrjósemi til að eyða ævinni í háfleyg áhugamál. Og svo eru aðrir sem standa á herðum aktívisma fyrri tíma og selja hinn tiltölulega nýfundna áhuga samfélagsins á hinsegin málum í skiptum fyrir framagang í starfi og til að selja vörur - stundum einfaldar viðskiptavörur. Þessi grein fjallar um þá samkynhneigða karlmenn sem gera út á vinnu fyrri kynslóða aðgerðarsinna til að selja stríð og áróður - hinsegin gróðamenn stríðs og átaka í heiminum. Á öllum vesturlöndum eru samkynhneigðir áhrifamenn sem halda uppi ríkjandi hugmyndafræði. Það er ábatasamt fyrir þá persónulega að halda óbreyttu ástandi. Aðferðarfræði þeirra er fjölbreytt, allt frá kúgun og fordómum yfir í smeðjuleg faðmlög og smjatt til að öðlast nýja talsmenn. Mannréttindi samkynhneigðra karlmanna má snúa yfir í rök fyrir stríði og til að viðhalda bandaríska heimsveldinu. Þetta fyrirbrigði er það algeng að það hefur fengið sitt eigið nafn á ensku, „homonationalism“. Þetta er einfalt hugtak fyrir einfalt hugarfar Vesturlanda, sem læra ekki sögu eða stéttarbaráttu og fá ekki upplýsingar eða skilja ekki hver hin raunverulega ástæða og drifkraftur utanríkisstefnu vestrænna ríkja er. Sagt er að „Vesturlöndin“ hafi réttindi samkynhneigðra, og þau lönd sem lenda í sigti vesturlandanna eru sökuð um að vera fornfárleg og afturábak fyrir að hafa þau ekki. Þannig eru árásir, sprengjuvarpanir, valdarán og refsiaðgerðir réttlættar - í nafni réttinda samkynhneigðra. Aldrei er hin ófullkomna innleiðing réttinda samkynhneigðra á Vesturlöndum umræðuefni á þessu sviði. Þeim er veifað í burtu sem einhvers konar misskilningur (aðferð sem var fundin upp í kalda stríðinu til að hunsa hræsni vestursins í garð litaðra). Sú staðreynd að samkynhneigðir karlmenn á vesturlöndum eru tölfræðilega fleiri á meðal heimilislausra og þeirra sem fá engin lyf við HIV er aldrei umræðuefnið. Áherslan er stéttamiðuð og þess vegna er áherslan á hjónaband en ekki atvinnu- eða húsnæðisvernd. Hjónaband nær yfir erfðir, skattlagningu og tvíþjóða pör, allt forgangsverkefni milli- og yfirstéttarinnar. Húsnæði og atvinnumál eru enn óleyst, þar sem mörg ríki Bandaríkjanna leyfa leigusala og yfirmönnum að reka samkynhneigða karlmenn vegna kynhneigðar sinnar. Að við tölum ekki um hversu karllæg hreyfingin hefur verið, hreyfir ekki við réttindum kvenna eða trans einstaklinga. Það á enn eftir að leysa réttindi samkynhneigðra innan vestrænna samfélaga ef framgangur hópsins í heild væri sannarlega markmiðið. Þess í stað er sú hugmynd sett fram af þessum vel launuðu hommum í sjónvarpinu að vesturlönd „hafi“ réttindi samkynhneigðra, eins og þetta sé af eða á, annaðhvort er land með réttindin, eða ekki neitt. Saga réttinda samkynhneigðra, að það hafi verið barátta undir forystu aðgerðarsinna og að réttindi hafi ekki verið veitt af ríkisstjórnum Vesturlanda sjálfra, er þurrkuð út. Að þessir vel launuðu menn hafi aldrei verið á götum úti og út úr skápnum þegar það var erfitt er ekki talað um. Þeir kynna vesturlönd sem siðmenntaðar þjóðir vegna þess að flestar vestrænar þjóðir hafa samkynhneigð hjónabönd og vegna þess að það er forgangsverkefni þessara samkynhneigðra karlmanna. Þetta er í þeirra huga frágengið og leyst vandamál sem sannar yfirburði og framfarir Vesturlandanna gegn öðrum löndum. Það af leiðandi og án frekari ígrundunar er öðrum þjóðum stillt up sem afturhaldssömum og ósiðmenntuðum. Einstök leið þessara þjóða í gegnum sína eigin sögu er ekki skoðuð og þar af leiðandi ómerkileg og óviðeigandi. Að það séu samkynhneigðir karlmenn í hverjum þeirra sem geti talað tungumál landsins og vinna að framgangi samkynhneigðra þar er aðeins fjallað um ef hægt er að nota það til að réttlæta afskipti. Það er aldrei talað um það, að lifa í ofbeldi eða stríði gerir mannréttindabaráttu erfiða. Fyrri afskipti eins og Írak, þar sem réttindi samkynhneigðra færðust aftur eftir vestræna íhlutun er aldrei fjallað um. Það gæti fengið hlustendur til að velta því fyrir sér hvort afskiptin hafi raunverulega snúist um mannréttindi. Þess í stað, í formi menningarlegs og ýkts þjóðernisstolts, ef lagareglur þeirra endurspegla ekki form Bandaríkjanna, eru öll utanaðkomandi afskipti máluð sem góð. Alvöru sagnfræðileg rannsókn sýnir að á síðustu öld hefur Bretland og nú Ameríka skapað heimsveldi arðráns, stolið auðlindum heimsins til að draga þau in í kjarna heimsveldisins, þar á meðal verkamenn annarra þjóðanna. Til að viðhalda þessu heimsveldi þarf alþjóðlegt net herstöðva og hafna ásamt gríðarlegum fjárhæðum sem hellt er í vopnaframleiðslu og sölu. Bandaríkin eru stærsti framleiðandi og seljandi vopna í heiminum og nota nú regnboga til að mála glanslit á sprengjur sínar sem eru nú markaðssettar sem frelsandi í stað eyðingarverkfæra. Rétt þegar heimurinn var farinn að þreytast á eyðileggingu Kóreu, síðan Víetnam, síðan Íraks, síðan Afganistan, komu samkynhneigðir karlarnir til að bæta meira lífi í orðstír Bandaríkjanna sem afl hins góða í heiminum. Samkynhneigðir karlmenn á Vesturlöndum sem kjósa að nýta sérstöðu okkar í samfélaginu til persónulegra framfara í starfi eru sjúkir. Það vinnur gegn langtímaöryggi samkynhneigðra karlmanna, bindur auðkenni okkar við alþjóðlega hryðjuverkaherferð Bandaríkjanna og þurrkar út alla merkingu úr hópavitund okkar. Það er siðlaust að tala fyrir auknu fé sem varið er í bandalög Bandaríkjanna eins og NATO. Þessir menn biðja ekki um meiri pening fyrir hádegismat í skólanum, eða öðrum grotnandi innviðum þjóða okkar, heldur mælast þeir þess í stað að fjármunum sé sóað í stríð og hernaðarævintýri. Þeir eru ekki bræður mínir. Höfundur er tvöfaldur ríkisborgari Bandaríkjanna og Íslands og stoltur samkynhneigður. Frekari lestur: https://solidarity-us.org/rainbowsandweddings/ https://nataliekouritowe.files.wordpress.com/2021/12/nomorepotlucks-trending-homonationalism-e28093-natalie-kouri-towe-2012.pdf Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hinsegin Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Sjá meira
Margir samkynhneigðir karlmenn ganga í gegnum tímabil sjálfskoðunar og velta fyrir sér stöðu okkar í heiminum. Það er augljóst að við erum í minnihluta og að það er eitthvað öðruvísi við okkur þegar við horfum til jafningja okkar og heimsins í kringum okkur þegar við vöxum úr grasi. Sumir okkar sjá sig sem einhverstaðar á milli karla og kvenna, menningarlega og nýta tíma sinn sem sendiherrar milli búðanna tveggja. Sumir okkar taka að sér að ala upp foreldralaus börn samfélagsins. Sumir nota tækifærið vegna náttúrulegrar ófrjósemi til að eyða ævinni í háfleyg áhugamál. Og svo eru aðrir sem standa á herðum aktívisma fyrri tíma og selja hinn tiltölulega nýfundna áhuga samfélagsins á hinsegin málum í skiptum fyrir framagang í starfi og til að selja vörur - stundum einfaldar viðskiptavörur. Þessi grein fjallar um þá samkynhneigða karlmenn sem gera út á vinnu fyrri kynslóða aðgerðarsinna til að selja stríð og áróður - hinsegin gróðamenn stríðs og átaka í heiminum. Á öllum vesturlöndum eru samkynhneigðir áhrifamenn sem halda uppi ríkjandi hugmyndafræði. Það er ábatasamt fyrir þá persónulega að halda óbreyttu ástandi. Aðferðarfræði þeirra er fjölbreytt, allt frá kúgun og fordómum yfir í smeðjuleg faðmlög og smjatt til að öðlast nýja talsmenn. Mannréttindi samkynhneigðra karlmanna má snúa yfir í rök fyrir stríði og til að viðhalda bandaríska heimsveldinu. Þetta fyrirbrigði er það algeng að það hefur fengið sitt eigið nafn á ensku, „homonationalism“. Þetta er einfalt hugtak fyrir einfalt hugarfar Vesturlanda, sem læra ekki sögu eða stéttarbaráttu og fá ekki upplýsingar eða skilja ekki hver hin raunverulega ástæða og drifkraftur utanríkisstefnu vestrænna ríkja er. Sagt er að „Vesturlöndin“ hafi réttindi samkynhneigðra, og þau lönd sem lenda í sigti vesturlandanna eru sökuð um að vera fornfárleg og afturábak fyrir að hafa þau ekki. Þannig eru árásir, sprengjuvarpanir, valdarán og refsiaðgerðir réttlættar - í nafni réttinda samkynhneigðra. Aldrei er hin ófullkomna innleiðing réttinda samkynhneigðra á Vesturlöndum umræðuefni á þessu sviði. Þeim er veifað í burtu sem einhvers konar misskilningur (aðferð sem var fundin upp í kalda stríðinu til að hunsa hræsni vestursins í garð litaðra). Sú staðreynd að samkynhneigðir karlmenn á vesturlöndum eru tölfræðilega fleiri á meðal heimilislausra og þeirra sem fá engin lyf við HIV er aldrei umræðuefnið. Áherslan er stéttamiðuð og þess vegna er áherslan á hjónaband en ekki atvinnu- eða húsnæðisvernd. Hjónaband nær yfir erfðir, skattlagningu og tvíþjóða pör, allt forgangsverkefni milli- og yfirstéttarinnar. Húsnæði og atvinnumál eru enn óleyst, þar sem mörg ríki Bandaríkjanna leyfa leigusala og yfirmönnum að reka samkynhneigða karlmenn vegna kynhneigðar sinnar. Að við tölum ekki um hversu karllæg hreyfingin hefur verið, hreyfir ekki við réttindum kvenna eða trans einstaklinga. Það á enn eftir að leysa réttindi samkynhneigðra innan vestrænna samfélaga ef framgangur hópsins í heild væri sannarlega markmiðið. Þess í stað er sú hugmynd sett fram af þessum vel launuðu hommum í sjónvarpinu að vesturlönd „hafi“ réttindi samkynhneigðra, eins og þetta sé af eða á, annaðhvort er land með réttindin, eða ekki neitt. Saga réttinda samkynhneigðra, að það hafi verið barátta undir forystu aðgerðarsinna og að réttindi hafi ekki verið veitt af ríkisstjórnum Vesturlanda sjálfra, er þurrkuð út. Að þessir vel launuðu menn hafi aldrei verið á götum úti og út úr skápnum þegar það var erfitt er ekki talað um. Þeir kynna vesturlönd sem siðmenntaðar þjóðir vegna þess að flestar vestrænar þjóðir hafa samkynhneigð hjónabönd og vegna þess að það er forgangsverkefni þessara samkynhneigðra karlmanna. Þetta er í þeirra huga frágengið og leyst vandamál sem sannar yfirburði og framfarir Vesturlandanna gegn öðrum löndum. Það af leiðandi og án frekari ígrundunar er öðrum þjóðum stillt up sem afturhaldssömum og ósiðmenntuðum. Einstök leið þessara þjóða í gegnum sína eigin sögu er ekki skoðuð og þar af leiðandi ómerkileg og óviðeigandi. Að það séu samkynhneigðir karlmenn í hverjum þeirra sem geti talað tungumál landsins og vinna að framgangi samkynhneigðra þar er aðeins fjallað um ef hægt er að nota það til að réttlæta afskipti. Það er aldrei talað um það, að lifa í ofbeldi eða stríði gerir mannréttindabaráttu erfiða. Fyrri afskipti eins og Írak, þar sem réttindi samkynhneigðra færðust aftur eftir vestræna íhlutun er aldrei fjallað um. Það gæti fengið hlustendur til að velta því fyrir sér hvort afskiptin hafi raunverulega snúist um mannréttindi. Þess í stað, í formi menningarlegs og ýkts þjóðernisstolts, ef lagareglur þeirra endurspegla ekki form Bandaríkjanna, eru öll utanaðkomandi afskipti máluð sem góð. Alvöru sagnfræðileg rannsókn sýnir að á síðustu öld hefur Bretland og nú Ameríka skapað heimsveldi arðráns, stolið auðlindum heimsins til að draga þau in í kjarna heimsveldisins, þar á meðal verkamenn annarra þjóðanna. Til að viðhalda þessu heimsveldi þarf alþjóðlegt net herstöðva og hafna ásamt gríðarlegum fjárhæðum sem hellt er í vopnaframleiðslu og sölu. Bandaríkin eru stærsti framleiðandi og seljandi vopna í heiminum og nota nú regnboga til að mála glanslit á sprengjur sínar sem eru nú markaðssettar sem frelsandi í stað eyðingarverkfæra. Rétt þegar heimurinn var farinn að þreytast á eyðileggingu Kóreu, síðan Víetnam, síðan Íraks, síðan Afganistan, komu samkynhneigðir karlarnir til að bæta meira lífi í orðstír Bandaríkjanna sem afl hins góða í heiminum. Samkynhneigðir karlmenn á Vesturlöndum sem kjósa að nýta sérstöðu okkar í samfélaginu til persónulegra framfara í starfi eru sjúkir. Það vinnur gegn langtímaöryggi samkynhneigðra karlmanna, bindur auðkenni okkar við alþjóðlega hryðjuverkaherferð Bandaríkjanna og þurrkar út alla merkingu úr hópavitund okkar. Það er siðlaust að tala fyrir auknu fé sem varið er í bandalög Bandaríkjanna eins og NATO. Þessir menn biðja ekki um meiri pening fyrir hádegismat í skólanum, eða öðrum grotnandi innviðum þjóða okkar, heldur mælast þeir þess í stað að fjármunum sé sóað í stríð og hernaðarævintýri. Þeir eru ekki bræður mínir. Höfundur er tvöfaldur ríkisborgari Bandaríkjanna og Íslands og stoltur samkynhneigður. Frekari lestur: https://solidarity-us.org/rainbowsandweddings/ https://nataliekouritowe.files.wordpress.com/2021/12/nomorepotlucks-trending-homonationalism-e28093-natalie-kouri-towe-2012.pdf
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar