Katrín Jakobsdóttir, tilvonandi forseti Íslands? Ólafur Sveinsson skrifar 8. apríl 2024 10:30 Katrín Jakobsdóttir hefur nú boðið sig fram til forseta sem kunnugt er og sýnist sitt hverjum sem von er. Það er ekki aðeins óheyrt að sitjandi ráðherra, hvað þá sitjandi forsætisráðherra bjóði sig fram til forseta og erfitt að sjá hvernig hún hyggst í því valdalausa embætti tryggja framgang góðra verka sem að henni hefur ekki lánast að ná fram sem forsætisráðherra í tveimur ríkisstjórnum og á næstum tveimur kjörtímabilum. Það geta vart verið mannúðarmál því undir stjórn hennar var flogið með bjargarlausa flóttamenn, suma lamaða, til Grikklands þar sem gatan beið þeirra og öðrum bókstaflega vísað á Guð og gaddinn í Reykjavík í mun harkalegri aðgerðum en tíðkast í flestum nágrannalöndum okkar og Venesúelabúum sem höfðu margir hverjir lagt mikið á sig við að aðlagast íslensku samfélagi og voru vel séðir starfsmenn í fjölmörgum fyrirtækjum og höfðu notið verndar, voru sendir nánast fyrirvaralaust heim í fátækt og kúgun. Samþykkt útlendingalaga, sem að eru á margan hátt mjög mannfjandsamleg og harðari en í nágrannalöndunum, sýna einnig að mannúðarmál eru Katrínu Jakobsdóttur ekki hugleikin þegar á reynir, þrátt fyrir fagurgala í hátíðarræðum. Neyð fjölmargra öryrkja hefur ekki verið reynt að leysa á nokkurn hátt í ríkisstjórn hennar. Neyð leigjenda er mikil, sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu, enda eru þeir nánast réttlausir og sennilega er hvergi jafn dýrt að vera fátækur og á Íslandi. Engin tilraun hefur verið gerð til bæta hag þeirra. Hún bar ekki hag smælingjanna fyrir brjósti í ríkisstjórn sinni, svo mikið er víst. Trúlega hafa flestir kjósendur Vinstri Grænna gert ráð fyrir að skurkur yrði gerður í því að ríkið, almenningur fengi stærri hluta af gríðarlegum hagnaði af sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar í sinn hlut, en raunin hefur verið önnur. Ekkert hefur verið gert til að draga úr ágóða og völdum sjávargreifanna svokölluðu og engar lagabreytingar verið lagðar fram til að koma í veg fyrir að hagnaður erlendra auðhringa í orkufrekum iðnaði og laxeldi fari nánast skattlaus úr landi. Umhverfisvernd var eitt sinn helsta baráttu- og réttlætismál VG fyrir ríkisstjórnarsetu með Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkunum. Eftir að Guðmundur Ingi Guðbrandsson fyrrum framkvæmdastjóri Landverndar hrökklaðist úr embætti Umhverfisráðherra eftir lánlitla embættissetu, þrátt fyrir metnaðarfullt prógramm, var Guðlaugur Þór Þórðarson skipaður Orku-, umhverfis- og loftslagsráðherra og hefur lagt megináherslu á nauðsyn nýrra virkjana, sem VG hefur að mestu þagað þunnu hljóði yfir. Á sama tíma hefur mjög svo umdeildu norsku laxeldi vaxið fiskur um hrygg í bókstaflegri merkingu undir forystu Svandísar Svavarsdóttur. Einnig í umhverfismálum hefur VG brugðist kjósendum sínum. Katrín Jakobsdóttir og ríkisstjórn hennar hafa ekki hreyft litla fingur til að stjórnarskrá, sem að samþykkt var í lýðræðislegum kosningum, sem voru dæmdar ólöglegar í einu stærsta réttarfarshneyksli íslenska lýðveldisins, verði samþykkt af Alþingi. Það þarf engan að furða miðað við þennan afrekalista að fyrirséð var að VG myndi að öllum líkindum þurrkast út af þingi eftir næstu kosningar og ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur falla. Það má líkja VG undir forystu hennar sem skipi sem að hún hefur siglt í strand og það hefur löngum verið talin skilda skipstjórnarmanna að yfirgefa sökkvandi skip sitt síðastir til að tryggja að sem flestir og helst allir komist heilir frá borði. Í stað þess að reyna að bjarga þessu sökkvandi fleyji, flýr hún frá borði þegar allt er komið í óefni undir hennar stjórn og reynir að bjarga sjálfri sér með því að bjóða sig fram sem forseta og tryggir með því að þingflokkur VG mun örugglega þurrkast út eftir næstu kosningar. Og svo er því slegið upp í fyrirsögn yfir viðtali við hana í Heimildinni að: „Forseti á að berjast fyrir umhverfinu, lýðræði og mannréttindum.“ !!!!! Er konan ekki með öllum mjalla eða er hún svona ótrúlega óforskömmuð? Því er oft haldið á lofti að Katrín Jakobsdóttir sé mjög greind og það má til sanns vegar færa. Hún var nógu greind til að telja félögum sínum í Vinstri hreyfingunni grænt framboð trú um að hún væri hugsjónapólitíkus í „stórsóknarfórn“ eins og Megas söng um Gvend jaka, meðan hún er í reynd pólitískur tækifærissinni þegar horft er til þess hvernig hún hefur látið verkin tala sem forsætisráðherra. Hún er eiginhagsmunaseggur, svo mikið er víst og mér liggur við að segja samviskulaus í pólitísku samhengi. Hún virðist vera tilbúin að fórna nánast öllu sem að VG stóð fyrir, ef það tryggir henni einhverskonar tign, völd á varla við í því samhengi, því hin raunverulegu völd hefur hún sett í annara manna hendur - stjórnmálamanna og auðmanna sem eru hvorki í hennar eigin flokki né styðja hann. Kannski hefur sú staðreynd að hún er kona „með hina mildu móðurhönd“, komið í veg fyrir að stuðningmenn hennar hafi litið hana réttum augum, en ég er nokkuð viss um að hefði hún verið karl sem að hagaði sér svona, hefðu menn fyrir löngu séð í gegnum augljósa sérhagsmunagæsluna. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Sveinsson Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Katrín Jakobsdóttir hefur nú boðið sig fram til forseta sem kunnugt er og sýnist sitt hverjum sem von er. Það er ekki aðeins óheyrt að sitjandi ráðherra, hvað þá sitjandi forsætisráðherra bjóði sig fram til forseta og erfitt að sjá hvernig hún hyggst í því valdalausa embætti tryggja framgang góðra verka sem að henni hefur ekki lánast að ná fram sem forsætisráðherra í tveimur ríkisstjórnum og á næstum tveimur kjörtímabilum. Það geta vart verið mannúðarmál því undir stjórn hennar var flogið með bjargarlausa flóttamenn, suma lamaða, til Grikklands þar sem gatan beið þeirra og öðrum bókstaflega vísað á Guð og gaddinn í Reykjavík í mun harkalegri aðgerðum en tíðkast í flestum nágrannalöndum okkar og Venesúelabúum sem höfðu margir hverjir lagt mikið á sig við að aðlagast íslensku samfélagi og voru vel séðir starfsmenn í fjölmörgum fyrirtækjum og höfðu notið verndar, voru sendir nánast fyrirvaralaust heim í fátækt og kúgun. Samþykkt útlendingalaga, sem að eru á margan hátt mjög mannfjandsamleg og harðari en í nágrannalöndunum, sýna einnig að mannúðarmál eru Katrínu Jakobsdóttur ekki hugleikin þegar á reynir, þrátt fyrir fagurgala í hátíðarræðum. Neyð fjölmargra öryrkja hefur ekki verið reynt að leysa á nokkurn hátt í ríkisstjórn hennar. Neyð leigjenda er mikil, sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu, enda eru þeir nánast réttlausir og sennilega er hvergi jafn dýrt að vera fátækur og á Íslandi. Engin tilraun hefur verið gerð til bæta hag þeirra. Hún bar ekki hag smælingjanna fyrir brjósti í ríkisstjórn sinni, svo mikið er víst. Trúlega hafa flestir kjósendur Vinstri Grænna gert ráð fyrir að skurkur yrði gerður í því að ríkið, almenningur fengi stærri hluta af gríðarlegum hagnaði af sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar í sinn hlut, en raunin hefur verið önnur. Ekkert hefur verið gert til að draga úr ágóða og völdum sjávargreifanna svokölluðu og engar lagabreytingar verið lagðar fram til að koma í veg fyrir að hagnaður erlendra auðhringa í orkufrekum iðnaði og laxeldi fari nánast skattlaus úr landi. Umhverfisvernd var eitt sinn helsta baráttu- og réttlætismál VG fyrir ríkisstjórnarsetu með Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkunum. Eftir að Guðmundur Ingi Guðbrandsson fyrrum framkvæmdastjóri Landverndar hrökklaðist úr embætti Umhverfisráðherra eftir lánlitla embættissetu, þrátt fyrir metnaðarfullt prógramm, var Guðlaugur Þór Þórðarson skipaður Orku-, umhverfis- og loftslagsráðherra og hefur lagt megináherslu á nauðsyn nýrra virkjana, sem VG hefur að mestu þagað þunnu hljóði yfir. Á sama tíma hefur mjög svo umdeildu norsku laxeldi vaxið fiskur um hrygg í bókstaflegri merkingu undir forystu Svandísar Svavarsdóttur. Einnig í umhverfismálum hefur VG brugðist kjósendum sínum. Katrín Jakobsdóttir og ríkisstjórn hennar hafa ekki hreyft litla fingur til að stjórnarskrá, sem að samþykkt var í lýðræðislegum kosningum, sem voru dæmdar ólöglegar í einu stærsta réttarfarshneyksli íslenska lýðveldisins, verði samþykkt af Alþingi. Það þarf engan að furða miðað við þennan afrekalista að fyrirséð var að VG myndi að öllum líkindum þurrkast út af þingi eftir næstu kosningar og ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur falla. Það má líkja VG undir forystu hennar sem skipi sem að hún hefur siglt í strand og það hefur löngum verið talin skilda skipstjórnarmanna að yfirgefa sökkvandi skip sitt síðastir til að tryggja að sem flestir og helst allir komist heilir frá borði. Í stað þess að reyna að bjarga þessu sökkvandi fleyji, flýr hún frá borði þegar allt er komið í óefni undir hennar stjórn og reynir að bjarga sjálfri sér með því að bjóða sig fram sem forseta og tryggir með því að þingflokkur VG mun örugglega þurrkast út eftir næstu kosningar. Og svo er því slegið upp í fyrirsögn yfir viðtali við hana í Heimildinni að: „Forseti á að berjast fyrir umhverfinu, lýðræði og mannréttindum.“ !!!!! Er konan ekki með öllum mjalla eða er hún svona ótrúlega óforskömmuð? Því er oft haldið á lofti að Katrín Jakobsdóttir sé mjög greind og það má til sanns vegar færa. Hún var nógu greind til að telja félögum sínum í Vinstri hreyfingunni grænt framboð trú um að hún væri hugsjónapólitíkus í „stórsóknarfórn“ eins og Megas söng um Gvend jaka, meðan hún er í reynd pólitískur tækifærissinni þegar horft er til þess hvernig hún hefur látið verkin tala sem forsætisráðherra. Hún er eiginhagsmunaseggur, svo mikið er víst og mér liggur við að segja samviskulaus í pólitísku samhengi. Hún virðist vera tilbúin að fórna nánast öllu sem að VG stóð fyrir, ef það tryggir henni einhverskonar tign, völd á varla við í því samhengi, því hin raunverulegu völd hefur hún sett í annara manna hendur - stjórnmálamanna og auðmanna sem eru hvorki í hennar eigin flokki né styðja hann. Kannski hefur sú staðreynd að hún er kona „með hina mildu móðurhönd“, komið í veg fyrir að stuðningmenn hennar hafi litið hana réttum augum, en ég er nokkuð viss um að hefði hún verið karl sem að hagaði sér svona, hefðu menn fyrir löngu séð í gegnum augljósa sérhagsmunagæsluna. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður.
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar