Ástríða mín fyrir starfi mínu sem íþróttakennari og sundkennari í Íslandi Fadel A. Fadel skrifar 16. október 2024 10:32 Ég er upprunalega frá Egyptalandi og flutti til Íslands árið 1997 með mikla ástríðu fyrir íþróttum og sundi. Á þeim tíma var það mikið skref fyrir mig að flytja frá heimalandi mínu og hefja nýtt líf í landi sem er svo ólíkt því sem ég þekkti áður. Þegar ég kom til Íslands, kunni ég ekki íslensku. Það var mikil áskorun fyrir mig að skilja og tjá mig á nýju tungumáli. En ástríða mín fyrir kennslu og löngunin til að verða kennari í þessu nýja landi hvatti mig til að sigrast á þessu erfiði. Ég skráði mig í íslenskunámskeið og lærði tungumálið á meðan ég sinnti erfiðisvinnu við byggingar á daginn og þrifum á nóttunni. Þrátt fyrir þetta þunga vinnuálag gaf ég mér tíma til að læra og þróa færni mína, því ég vissi að það væri lykillinn að því að ná árangri sem kennari í Íslandi. Þegar ég byrjaði að kenna á Íslandi, áttaði ég mig á því að það væri mjög mikil áskorun að kenna ungum nemendum á aldrinum 12-15 ára. Sérstaklega þegar fjöldi nemenda í hverjum tíma er 40 eða fleiri. Að hafa svona marga krakka í einu í kennslustundum krefst mikillar skipulagningar og þolinmæði. Það getur verið erfitt að ná athygli allra í einu, sérstaklega þegar um er að ræða táninga sem eru í þessum aldurshópi. Þeir eru oft fullir af orku og stundum getur verið erfitt að halda þeim í einbeitingu. Sundkennslan bætir enn við áskoranirnar. Í sundlauginni þarf ég að fylgjast með öryggi allra nemenda á sama tíma og ég kenni þeim tæknina. Það er á sama tíma spennandi og krefjandi að sjá framfarir hjá nemendum en líka að vera meðvitaður um hættur sem geta skapast í vatninu. Að stjórna 40 nemendum í sundi krefst ekki aðeins kennslu heldur líka góðrar skipulagningar og varkárni til að tryggja að allir séu öruggir. Þrátt fyrir þessar áskoranir, finnst mér ómetanlegt að sjá framfarir nemenda minna og ástríðuna sem þeir þróa fyrir íþróttum og sundi. Mér finnst ég vera að leggja eitthvað mikilvægt af mörkum til lífs þeirra, ekki aðeins með því að kenna þeim færni heldur líka með því að hjálpa þeim að þróa heilbrigt hugarfar og líkama. Það er hins vegar erfitt þegar neikvæð ummæli frá opinberum aðilum, eins og það sem borgarstjóri Reykjavíkur hefur sagt nýlega, eru sett fram. þau eiga ekki við rök að styðjast og hafa áhrif á okkur sem kennara. Neikvæðar yfirlýsingar hans draga úr virðingu fyrir vinnu okkar og skemma andrúmsloftið í skólastofunni. Okkur kennurum er annt um störf okkar og við viljum alltaf skila þeim með mestu fagmennsku, en slíkt tal getur haft letjandi áhrif á þá miklu ástríðu sem við berum fyrir vinnunni. Ég er stoltur af því að vera hluti af íslensku menntakerfi og að hafa tækifæri til að kenna og þjálfa komandi kynslóðir. Það er ekki alltaf auðvelt að vera íþróttakennari, en ástríðan mín fyrir íþróttum og viljinn til að hafa jákvæð áhrif á líf nemenda gerir það að verkum að ég nýt vinnunnar á hverjum degi. Höfundur er íþróttakennari í Laugalækjarskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Grunnskólar Mest lesið Fyrirtækin greiða ekki virðisaukaskatt Friðrik Árnason Skoðun Náin tengsl Eva Hauksdóttir Skoðun Bráðamóttaka LSH Þorbjörn Valur Jóhannsson Skoðun Ástríða mín fyrir starfi mínu sem íþróttakennari og sundkennari í Íslandi Fadel A. Fadel Skoðun Kosið um græna framtíð Finnur Beck Skoðun Orðum fylgir ábyrgð! Hulda María Magnúsdóttir Skoðun Kennarar í brennidepli – Vanvirðing, skortur á stuðningi og óviðunandi vinnuaðstæður Arnór Heiðar Benónýsson Skoðun Flokkarnir sem vilja senda okkur aftur í torfkofana Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Ríkisstjórn í almannaþágu, ekki auðvalds Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Er það ekki skrýtið? Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ríkisstjórn í almannaþágu, ekki auðvalds Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Kennarar í brennidepli – Vanvirðing, skortur á stuðningi og óviðunandi vinnuaðstæður Arnór Heiðar Benónýsson skrifar Skoðun Náin tengsl Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Ástríða mín fyrir starfi mínu sem íþróttakennari og sundkennari í Íslandi Fadel A. Fadel skrifar Skoðun Styðjum fólk í sjálfbærari neyslu Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Er það ekki skrýtið? Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúð í stað markaðslausna Höfundur er félagi í Sósíalistaflokk Íslands skrifar Skoðun Orðum fylgir ábyrgð! Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Bráðamóttaka LSH Þorbjörn Valur Jóhannsson skrifar Skoðun Kosið um græna framtíð Finnur Beck skrifar Skoðun Fyrirtækin greiða ekki virðisaukaskatt Friðrik Árnason skrifar Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eiga að fara hönd í hönd Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum gönguvæna borg Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Efnahagsmál sem geðheilbrigðismál Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Hjálpartæki / heyrnartæki / samskiptastyrkur Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Alþingiskosningar 2024, fer allt á versta eða besta veg? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Peningar: Verkfæri til að draga úr óvissu, ekki pólitískt vald Eiríkur Ingi Magnússon skrifar Skoðun Flokkarnir sem vilja senda okkur aftur í torfkofana Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Húsnæðismarkaðurinn: Leiðin frá öryggi til græðgi Yngvi Ómar Sighvatsson skrifar Skoðun Ástarvika Vigdís Häsler skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn lýsir yfir algjöru neyðarástandi í húsnæðismálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Einars Þorsteinssonar frá kennurum í Hagaskóla Arna Sif Ásgeirsdóttir ,Drífa Guðmundsdóttir,Kolbeinn Ari Hauksson skrifar Skoðun Vilja taka réttindi af íslendingum í ESB og EES Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er ást nóg fyrir ástarsamband ? Katrín Þrastardóttir skrifar Skoðun Raunverulegur árangur í málefnum hælisleitenda Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun #TakkEinar Ólöf Elefsen skrifar Skoðun „Samt veikari en nokkrum sinnum fyrr‟ Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Enginn sósíalismi án sjálfstæðs gjaldmiðils Andri Sigurðsson skrifar Skoðun Hægrilaus ríkisstjórn fram á vor Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Kæru kennarar Einar Þorsteinsson skrifar Sjá meira
Ég er upprunalega frá Egyptalandi og flutti til Íslands árið 1997 með mikla ástríðu fyrir íþróttum og sundi. Á þeim tíma var það mikið skref fyrir mig að flytja frá heimalandi mínu og hefja nýtt líf í landi sem er svo ólíkt því sem ég þekkti áður. Þegar ég kom til Íslands, kunni ég ekki íslensku. Það var mikil áskorun fyrir mig að skilja og tjá mig á nýju tungumáli. En ástríða mín fyrir kennslu og löngunin til að verða kennari í þessu nýja landi hvatti mig til að sigrast á þessu erfiði. Ég skráði mig í íslenskunámskeið og lærði tungumálið á meðan ég sinnti erfiðisvinnu við byggingar á daginn og þrifum á nóttunni. Þrátt fyrir þetta þunga vinnuálag gaf ég mér tíma til að læra og þróa færni mína, því ég vissi að það væri lykillinn að því að ná árangri sem kennari í Íslandi. Þegar ég byrjaði að kenna á Íslandi, áttaði ég mig á því að það væri mjög mikil áskorun að kenna ungum nemendum á aldrinum 12-15 ára. Sérstaklega þegar fjöldi nemenda í hverjum tíma er 40 eða fleiri. Að hafa svona marga krakka í einu í kennslustundum krefst mikillar skipulagningar og þolinmæði. Það getur verið erfitt að ná athygli allra í einu, sérstaklega þegar um er að ræða táninga sem eru í þessum aldurshópi. Þeir eru oft fullir af orku og stundum getur verið erfitt að halda þeim í einbeitingu. Sundkennslan bætir enn við áskoranirnar. Í sundlauginni þarf ég að fylgjast með öryggi allra nemenda á sama tíma og ég kenni þeim tæknina. Það er á sama tíma spennandi og krefjandi að sjá framfarir hjá nemendum en líka að vera meðvitaður um hættur sem geta skapast í vatninu. Að stjórna 40 nemendum í sundi krefst ekki aðeins kennslu heldur líka góðrar skipulagningar og varkárni til að tryggja að allir séu öruggir. Þrátt fyrir þessar áskoranir, finnst mér ómetanlegt að sjá framfarir nemenda minna og ástríðuna sem þeir þróa fyrir íþróttum og sundi. Mér finnst ég vera að leggja eitthvað mikilvægt af mörkum til lífs þeirra, ekki aðeins með því að kenna þeim færni heldur líka með því að hjálpa þeim að þróa heilbrigt hugarfar og líkama. Það er hins vegar erfitt þegar neikvæð ummæli frá opinberum aðilum, eins og það sem borgarstjóri Reykjavíkur hefur sagt nýlega, eru sett fram. þau eiga ekki við rök að styðjast og hafa áhrif á okkur sem kennara. Neikvæðar yfirlýsingar hans draga úr virðingu fyrir vinnu okkar og skemma andrúmsloftið í skólastofunni. Okkur kennurum er annt um störf okkar og við viljum alltaf skila þeim með mestu fagmennsku, en slíkt tal getur haft letjandi áhrif á þá miklu ástríðu sem við berum fyrir vinnunni. Ég er stoltur af því að vera hluti af íslensku menntakerfi og að hafa tækifæri til að kenna og þjálfa komandi kynslóðir. Það er ekki alltaf auðvelt að vera íþróttakennari, en ástríðan mín fyrir íþróttum og viljinn til að hafa jákvæð áhrif á líf nemenda gerir það að verkum að ég nýt vinnunnar á hverjum degi. Höfundur er íþróttakennari í Laugalækjarskóla.
Kennarar í brennidepli – Vanvirðing, skortur á stuðningi og óviðunandi vinnuaðstæður Arnór Heiðar Benónýsson Skoðun
Skoðun Kennarar í brennidepli – Vanvirðing, skortur á stuðningi og óviðunandi vinnuaðstæður Arnór Heiðar Benónýsson skrifar
Skoðun Ástríða mín fyrir starfi mínu sem íþróttakennari og sundkennari í Íslandi Fadel A. Fadel skrifar
Skoðun Peningar: Verkfæri til að draga úr óvissu, ekki pólitískt vald Eiríkur Ingi Magnússon skrifar
Skoðun Sósíalistaflokkurinn lýsir yfir algjöru neyðarástandi í húsnæðismálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til Einars Þorsteinssonar frá kennurum í Hagaskóla Arna Sif Ásgeirsdóttir ,Drífa Guðmundsdóttir,Kolbeinn Ari Hauksson skrifar
Skoðun Raunverulegur árangur í málefnum hælisleitenda Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Kennarar í brennidepli – Vanvirðing, skortur á stuðningi og óviðunandi vinnuaðstæður Arnór Heiðar Benónýsson Skoðun