Er ekki best að fara í fram­boð?

Stórtíðindin að hæstaréttarlögmaðurinn, samfélagsmiðlastjarnan, áhrifavaldurinn og vinsælasti stjórnmálamaður Íslandssögunnar, sjálfur Brynjar Níelsson (hér eftir nefndur Binni) með 5000 þús. vini á facebook og trilljón læk á innlegg vilji verða þingmaður aftur æsir mann upp í keppnishug. Ábyrgur kjósandi og áhugamaður um pólitík tekur það alvarlega. Jafnmörgum finnst Binni skemmtilegasti stjórnmálamaðurinn og vilja Kristrúnu Frosta í áhrifalausan forsætisráðherran. Þetta er dýpt íslenskra kjósenda en auðvitað á Kristrún heima í fjármálaráðuneytinu og Binni á að halda áfram að vera skemmtilegur, gera út á uppistand - í Þjóðleikhúsinu eða hjá Gísla Marteini á milli þess sem hann sækir þingfundi til að hella sér yfir Pírata úr pontu.

Binni hefur allt brunns að bera sem afburða afkastamikill þingmaður og heitasta ósk mín væri sú að hann yrði dómsmálaráðherra og tæki Jón Gunnarsson inn með sér sem aðstoðarmann ef honum tekst ekki að tryggja honum öruggt þingsæti.

Með svo marga sanna facebook vini, sem stjörnulögfræðingurinn hýsir stafrænt, flýgur hann inn og gott betur með veldisáhrifum vina sinna á miðlinum.

Þegar ég las um djarfa ákvörðun okkar manns í Hlíðunum sagði ég við sjálfan mig: nú tek ég slaginn líka.

Ég er miklu yngri og ferskari en Brynjar, lyfti daglega í World Class, er í góðu jafnaðargeði, hálfur maraþon hlaupari, er meira annt um dýr en nokkuð annað og það er ákall eftir endurnýjun. Hvað vilja menn og kvár meira. Auk þess er mín Soffía ímyndun ein og draumórar og því eru mér allir vegir færir, frá morgni til kvölds, óáreittur. Þegar Ásdís Rán bættist svo í hóp undirfeldsmanna og kvár þá small það endanlega hjá mér - er ekki best að fara í framboð

Húrrahrópin í Iðnó og blóðmeramálið

Ég er víst, óumbeðið, landsþekktur fyrir framlag mitt í dýravernd, fyrir að skjóta skjólshúsi yfir leigjanda í eymd á húsaleigumarkaðnum og bjóða heimilislausum ókeypis húsnæði. Misjafnlega vinsæll eða jafnvel alls ekki, en þó alltént með óbilandi orku í að leiðrétta Ísland á villigötum í dýraverndarmálum, umhverfismálunum og á fl. sviðum og myndi ég láta rækilega til mín taka. Banna t.d. flug einkaþotna um Reykjavíkurflugvöll, vera með áróður um smíði neðansjávarorkuvera og engin væri betri en ég í Matvælaráðuneytið til að stokka rækilega upp myglaða íslenska dýravernd. Já mér myndi hugnast að verða yfirmaður dýraverndarmála á Íslandi.

Orð fyrrverandi leiðtoga Pírata, uppáhaldsflokks hins hægri sinnaða Pírata Binna, hafa blundað í mér lengi en ég flutti einu sinn ræðu á fundi Pírata í Hafnarfirði hvar sagt var við mig af þessum þáverandi þingmanni: þú kannt að flytja ræður.

Helsti kostur minn er þó ekki ræðuflutningur, hvar ég hef þó vinninginn á Binna vin minn, heldur að fylgja orðum eftir í verki, sem hlýtur að teljast sjalfgæfur djarfur eiginleiki þingmanns, einkum ráðherra, eða hvað finnst ykkur? Hvaða verk í mínu tilviki kannt þú að spyrja.

Ég átti frumkvæði að því að Brúnegg, varphæsnaillskunni, var lokað, sama gildir um umdeilda hundarækt, lagði mitt af mörkum að hreindýr sem fóru sér að voða í girðingum eystra lifa nú sátt og án umhverfishættu. Tók hund, sem mjög illa var farið með ófrjálsri hendi frá eiganda á höfuðborgarsvæðinu, mál sem ekkert yfirvald þorði að hjóla í. Hundur sem var hýstur úti í öllum veðrum og oft í skítakulda. Hundurinn lifir ennþá og aldrei við betri kost. Meira man ég ekki í bili.

Eftirminnileg er sú hvatning og hrós sem ég fékk í Iðnó 17. okt. 2012, margfalt húrrahróp fyrir að hafa talað um dýraverndarákvæði frumvarps Stjórnlagaráðs fyrir troðfullu hús og ég átti þátt í að skapa. Og það er best að mæra sig meira. Ég er pólitískur og lögfræðilegur frumkvöðull í dýravernd. Geri aðrir betur. Eftir mig liggur meistaraverk í lögfræði - Hin leynda þjáning búfjár á Íslandi - um réttaráhrif og framkvæmd dýraverndarlaga (2011), sem sjálfur þáverandi landbúnaðarráðherra Jón Bjarnason klappaði mér á bakið fyrir yfir kaffibolla í ráðuneyti sínu. Sá ráðherra var hinn eini og sanni ráðherra sem VG hefur nokkurn tíma hýst. Drengur góður, heiðarlegur og einlægur öðlingur.

En líklega hefur stærsta framlag mitt til pólitískrar umræðu verið blóðmeramálið. Ég er upphafsmaður þess máls með skrifum mínum Dýravernd – blóðmerahald og fallin folöld þeirra á Íslandi (Heimildin 14. febrúar 2020). Fyrir framlag mitt á árum árum fékk ég samfélagsverðlaun lesenda Fréttablaðsins fyrir framúrskarandi árangur í dýravernd.

Annar er sá kostur við mig að ég skilgreinist sem mjög umdeildur. Það kveikir sjálfkrafa á athygli fjömiðla og hvað er betra en að hafa blm. visir.is og dv.is til taks við að koma sér á framfæri.

Mér hefur t.d. verið vikið úr Dýraverndarsambandi Íslands fyrir óhóflega mikið framlag til dýraverndar. En umdeilanleikinn telst víst kostur við frambjóðanda, þó ég hafi aldrei skilið af hverju ég er umdeildur. Ég er beinskeyttur, málefnalegur og með valid rökstuddar skoðanir og hika ekki við að opinbera, ígrundað sbr. blóðmeramálið, ýmislegt sem tengist málefnum þeirra sem minna mega sín - manna og dýra - og veitir ekki af.

Ok, ég er með ákveðnar skoðanir í dýraverndarmálum og á konum, einkum þó því fyrr nefnda og hef hamast linnulaust með skrifum um þau málefni - skrifin hafa yfirleitt verið gagnrýni á hið arfaslaka þing í málefnum dýraverndar og ennþá verri aðkomu framkvæmdavaldsins, þjakað af afskiptasemi hagsunaaðila í dýradrápi til manneldis. Oftar en ekki hef ég sagt við mig: djöfull vildi ég að ég væri matvælaráðherra núna en í því ráðuneyti hefur ALDREI setið ráðherra sem stendur undir nafni sem æðsti maður dýraverndar á Íslandi nema máske Jón Bjarna, hinn virðulegi fyrrv. VG ráðherra. ENGIN ráðherra, utan Jóns, hefur haft þar nokkra þekkingu eða skilning s.l. tvo áratugi. Auk þess er Matvælastofnun í mínu kjördæmi og ég yrði tíður gestur þar kæmist ég á þing, þangað til öll dýravelferð væri þar hreinsuð út. Dýravernd og eftirlit með velferð þeirra á að koma fyrir á nýjum stað með nýju fólki en í traustri og góðri samvinnu við nýjan yfirdýralæknir og héraðsdýralækna hans og án skrifræðisins sem lamar MAST og umdeildrar getu yfir höfuð til að fást við dýravernd sbr. Ríkisendurskoðanda fyrr á þessu ári.

Framboð er freistandi

Þó umdeildur sé þá er ég ennþá með kosningarétt en hef ekki farið á kjörstað s.l. tvær þingkosningar og íhuga enn á ný hvort ég sitji heima á kjördag. Ástæðan er einföld. Engin frambjóðandi nýtur stuðnings míns nema máske Alma í stöðu heilbrigðisráðherra og Ragnar Þór í ráðuneyti, sem heldur utan um kjaramál. Nokkrar stefnuskrár nálgast pólitíska hugmyndafræði mína en ekki nægilega mikið að ég kjósi oddamenn úr röðum frambjóðenda í Kraganum. Og sú skoðun hefur bara styrkst með framboðum fræga fólksins, sem sum hver hafa hvergi komið nálægt pólitík eða stjórnmálaumræðu.

Mig skortir alla virðingu fyrir sitjandi þingmönnum og þó ég hafi reynt að neyða virðingu fyrir amk einum upp á sjálfan mig hefur skynsemin ætíð tekið völdin. Á tímum hálflanda míns, Angelu Merkel fyrrum þýskalandskanslara, studdi ég hana eindregið í langflestu sem hún tók sér fyrir hendur. Frú Merkel sagði oft að hún væri leidd áfram af kristnum gildum sem krati. Það hugnast mér vel. Ekki nokkur íslenskur stjórnmálaflokkur hefur áræðni né kjark til að leggja áherslu á kristin gildi, sem er að mínu mati þyngra en tárum taki og setur okkur bara hömlur í þróun til siðræns samfélags.

Fyrsta framboðið

Ég fór einu sinni í framboð. Var á lista hjá Lýðræðisvaktinni svokölluðu. Hún var stofnuð til að hrinda áformum um nýja stjórnarskrá o.fl. úr vör og í framkvæmd. Frumvarp sem þjóðin samþykkti efnislega í kosningum en hafnaði svo sjálfum flokknum á bak við frumvarpið í kosningum. Undarlegir kjósendur svo ekki sé meira sagt og þykir mig almennt skorta dýpt í þá. Að þriðjungur þjóðarinnar vilji sjá formann Samfylkingarinnar sem forsætisráðherra veldur mér áhyggjum. Hún nyti sín best sem fjármálaráðherra, það hlýtur að vera augljóst með þá menntun sem hún hefur.

En Vaktin var eina stjórnmálaaflið, sem ég hef nokkurn tíma geta hugsað mér að styðja að öllu leyti enda eðal frambjóðendur í efstu sætum þ.á.m. ég mjög ofarlega í Kraganum, með dýravernd sem aðaláherslu þá og veitti ekki af. Við skít töpuðum af því við voru of djúp fyrir hinn almenna kjósanda.

Síðan þá hefur málefnafókusinn víkkað en staða opinberrar dýraverndar hrakað rosalega sbr. áðurnefnda kolsvarta skýrslu Ríkisendurskoðanda um MAST

Fyrir utan það að fækka ráðuneytum um helming og stofnunum amk svo mikið líka, sæi ég eftirfarandi fyrir mér sem sitjandi þingmaður, þó ekkert endilega í þeirri röð sem málefnin eru sett upp. Efnahagsmál, húsnæðismál og heilbrigðismál læt ég hinum frambjóðendum eftir að þreyta kjósendur á.

Ný stjórnarskrá virkjuð

Að nýtt þing taki af skarið, virði og virki lýðræðisviljann sem kom fram í kosningu um frumvarp Stjórnlagaráðs. Fyrir liggur frumvarp að nýrri stjórnarskrá, sem kjósendur samþykktu efnislega í kosningum fyrir rúmum áratug. - Sett á salt.

Frekari stofnun stjórnmálaflokka þjónar ekki nokkrum tilgangi, frekar mætti þeim fækka. Tveir myndu duga eins og í konungsríkinu Stóra Bretlandi, sem hýsir 67 milljón manna. Til hvers þurfum við á annan tug flokka í 400 þús. manna samfélagi. Eins og sæmilega stór borg í Bretlandi sbr. Leicester, sem auk þess er bara með eitt fótboltafélag.

Hvernig er hægt að hafa á annan tug stjórnmálastefna í landi sem telur innan við þrjúhundruð þúsund kjósendur. Fásinna og heimska og segir mér að framámenn sumra nýjustu flokkanna stígi ekki beint í vitið.

Í frumvarpi Stjórnlagaráðs er að finna ákvæði um persónukjör. Það hugnast mér sérstaklega vel og myndi gagnast nýju lúxusframbjóðendunum vel núna auk auðvitað flestra annarra ákvæða. Kjósendur eiga að geta valið sér persónulegan leiðtoga og það er mín tilfinning að slíkt myndi hugnast þeim sérstaklega vel. Þá tek ég undir með frambjóðanda sósíalistans Sönnu um algerra uppstokkun meðhöndlun fiskveiðiheimilda.

Heilbrigðisþjónusta

Að fjalla um alla hnökrana í heilbrigðiskerfinu væri að æra óstöðugan. Þar blasir við mér algert hrun og ég segi bara að blessunarlega hef ég ekki þurft á aðkallandi þjónustu þess að halda í langan tíma fyrir utan eitt og eitt hundsbit en þurfti um árabil að eiga við þá þjónustu sem einbirni með roskna sjúka foreldra í fanginu í á annan áratug. Það var oft á tíðum slítandi, andlega og líkamlega en gert af kærleik.

Líklega mun nýr Landspítali enda sem öldrunarheimili en ekki sjúkrahús. Hvergi er faglegt ónotað rými fyrir aldraða að finna. Skammarlegt. 170 millj. var samt hent í gagnslausa Hvassahraunsflugvallarskýrslu, hundruðum milljóna í gagnslausan leiðtogafund, hér um árið, bankarnir liggja á milljörðum, sjávarútvegurinn mergsýgur okkur í fiskverði og deilir svo ágóðanum til barna sinna og svona mætti telja endalaust. Peningar sem hefðu allir átt að fara í þágu mannúðar okkar minnstu bræðra og systra. Við eigum alltaf að hafa þá í forgangi þegar aldur og sjúkdómar steðja að. Alltaf.

Ég er sárkvalinn segir sjúklingur sem mætir á bráðamóttöku skv. nýlegri skoðun Jakobs Frímanns Magnússonar á visir.is, einhver mikilvægustu skrif áhrifamanns um standartinn í heilbrigðisþjónustu. Jakobi var samt sparkað, það var ljótt.

,,Sorry pal" , virðist hafa verið sagt við þann sjúkling, ,,geturðu ekki skutlað í þig nokkrum panodil og drukkið coffein drykk, það eru 70 á undan þér"!

Sjálfstæðismaðurinn Willum Þór Þórsson er þar yfirmaður, framsóknarmaður með enga sérþekkingu á heilbrigðismálum og á sem betur fer skammt eftir í því ráðuneyti. Forverar hans ekkert skárri. Framsókn er skrítinn ella. Oddviti í suðurkjördæmi á öndverðri skoðun um orkumál en flokkurinn sjálfur.

Svona hefur þetta verið í áraraðir í heilbrigðiskerfinu og teygir anga sína til sveitarfélaga. Íhaldsstjórinn í Hafnarfirði keypti til baka St. Jósefsspítala. Nunnurnar seldu spítalann á þeirri forsendu að þar yrði starfsrækt sjúkahús að nýju. Keyptur til baka og rými úthlutað til einkaaðila, tugir hjúkrunarrýma hrifsuð af sjúklingum á einum nafntogaðasta spítala landsins, sem St. Jósefsnunnur héldu gangandi, endurgjaldslaust í áratugi. Já ég skrifaði endurgjaldslaust!

Þetta er íhaldið í hnotskurn svo eitthvað sé nefnt til sögunnar í heilbrigðisþjónustu manna undir þessum lið. - Þetta er svosem ekkert skárra undir stjórn annara flokka enda studdu kratarnir í Hafnarfirði þessa tilhögun. A.m.k. er ekki hægt að skilja varaformann flokksins á landsvísu öðruvísi.

Heilbrigðisþjónusta dýra

En það er annar geiri heilbrigðismála, sem aldrei er rætt um. Heilbrigðisþjónusta fyrir gæludýr.Ég þekki ekki hvernig henni er háttað með búfé og get því ekki fjallað um það.

Ég vil að ríkið beiti sér fyrir ríkisrekinni heilbrigðisþjónustu fyrir gæludýr með áherslu á þjónustu á höfuðborgarsvæðinu.

Ástæðan er þessi. Á sviði dýralækninga á höfuðborgarsvæðinu ríkir fákeppni og samráðið er greinilegt. Vart er greinanlegur verðmunur á dýralæknaþjónustu á höfuðborgarsvæðinu og nætur og neyðarþjónusta nálgast nánast okur.

Verðlagning í fámennri byggðarlögum er allt önnur, það segir allt sem segja þarf!

Dýralæknaþjónusta á dagvakt er mjög dýr og oft á tíðum ekki á færi einstaklinga að þiggja hana. Verðskráin gerir mörgum ókleift að þiggja hana þar sem neyðarþjónustan er hverju sinni. Lífsnauðsynleg þjónusta getur rúið fólk inn að skinni. Ég hef sjálfur orðið fyrir barðinu á því með gríðarlegum kostnaði. Þegar mikilvæg aðgerð er farin að bera verðmiðann allt að milljón krónur, þá er einfaldlega eitthvað að.

Þá hef ég grunsemdir um að dýralæknar á höfuðborgarsvæðinu nýti sér tryggingafélögin eins og þau geta í verðlagningu sinni.

Dýralæknaþjónusta þarf að vera öllum aðgengileg hvenær sem er sólarhringsins og þannig að gæludýraeigendur þurfti ekki að fara óttaslegnir til dýralæknis bíðandi í von og óvon hver verðmiðinn verður og hvort þeir hafi það af til næstu mánaðarmóta eða hvort þeir hreinlega þurfi að hugleiða ódýrustu leiðina, svæfingu af því að verðlagning þjónustu dýralækna á neyðarvakt er þeim ofviða.

Menntamál - ríkisrekinn flugskóli - bætt laganám

Mér skilst á könnunum að við séum með allt niður um okkur í menntamálum.

Það er ekki Lilju að kenna og ég segi bara eins og okkar maður í Hlíðunum, símahöftin ættu að vera svipuð og einkasöluleyfi ÁTVR á brennivíni.Unglingar á gelgju og fram að lögráðaaldri ráða jafnvel ekki við að lesa þennan texta. Ég ætla því ekki að hella mér út í þá vonlausu umræðu að bauna á menntamálaráðherra, enda ekki við hann að sakast heldur forsætisráðherra hvers heimilis. Og ekki nenni ég með nokkru móti að eyða orðum í háskólamálaráðherra en kollegar mínir erlendis halda því fram að lagakennsla á Íslandi og gæði útskrifaðra lögfræðinga sé með því lélegasta í Evrópu.

Lögfræðingar með meistarapróf í lögum eiga t.d. að fá sjálfkrafa lögmannsréttindi. Af hverju í ósköpunum þurfa lögfræðingar með meistarapróf í lögum að ganga í gegnum heilt námskeið daginn eftir að þeir útskrifast, ef svo ber undir, til að fá málflutningsréttindi. Af hverju er ekki hægt að tryggja þetta í háskólanáminu sjálfu.

Þannig þurfti t.d. Binni ekki að ná sér sérstaklega í lögmannsréttindi og mér er til efs að Soffía hafi aflað þeirra en flaug samt inn sem dómari. Marga aðra vandaða lögmenn og eflaust dómara má nefna úr stétt minni, sem aldrei þurftu að taka aukapróf til að verða lögmenn og er þar nærtækast föður minn heitinn sem útskrifast með hæstu einkunn í sínum árgangi frá lagadeild HÍ og varð fínn lögmaður.

Af hverju er ekki hægt að bæta val kúrsum í laganámið, þeir eru nú ekki svo margir, þannig að lögfræðingar fái líka sjálfkrafa líka fasteignasöluleyfi, kjósi þeir svo, frekar en þurfa ekki að endurtaka sömu yfirferð og áður í laganáminu og standast aftur próf. Með milljóna kostnaði til Endurmenntunar HÍ, sem býður satt best að segja ekki upp á neina gæðakennslu í námi til þess að öðlast réttindi sem fasteignasali.

Að endingu undir þessu lið ætla ég að drepa á máli sem er mér mjög hugleikið á sviði flugmála. Ég vil að ríkið komi að rekstri flugskóla, sem býður upp á allt flugnám. Ríkið rekur háskóla hvar hver sem er getur sótt nám án þess að þrengt sé að honum fjárhagslega. Flugnám á Íslandi er einkarekið, illa skipulagt, fokdýrt og ekki á færi nema fjárhagslegra sterkra flugnema. Þetta er ósanngjarnt og flugþjóðin missir jafnvel af mjög efnilegum flugmönnum, af því þeir hafa ekki efni á að læra að fljúga. Þetta fyrirkomulag stenst enga skoðun að mínu mati.

Temprun á innheimtufyrirtæki, þjónustulund sýslumanna við þau, virðing sveitarfélaga við borgara sína í fjárhagserfiðleikum og rannsókn Ríkisendurskoðanda og Umboðsmanns þingsins á starfsháttum allra þriggja

Líklegt er að þeir sem nú hyggja á framboð séu almennt vel í sveit settir fjárhagslega og gefi því lítinn gaum hvernig innheimtumennfyrirtæki starfa og þjónustulund sýslumanna gagnvart þeim. Um þjónustulundin hefur þingmaður Flokks fólksins skrifað og gagnrýnt harðlega og skrifin eru sönn.

Tempra þarf starfshætti innheimtufyrirtækja með lögum. Í dag eru í gildi lög um frum- og milliinnheimtu gjaldfallinna peningakrafna. Um löginnheimtu gilda engin lög að því ég best veit og aðgangsharka löginnheimtufyrirtækja getur verið svívirðileg (í góðu samráði við sýslumenn ef svo ber undir) og verðskrá þeirra mjög gagnrýniverð. Fyrir útprentun á einni greiðsluáskorun (staðlaður texti) getur skuldari þurft að greiða tugi þúsunda. Verk sem tekur í mesta lagi fimm mín með stöðluðu excell skjali.

Ég ætla ekki að tíunda þetta frekar, þetta þekkja allir sem eru að horfast í augu við vaxandi vanskil eins og upplýst hefur verið um að sé staðan í dag. Ekkert tillit er tekið til aðstæðna skuldara, hvorki af löginnheimtufyrirækjum né sýslumönnum. Þá er Umboðsmaður skuldara að mestu gagnslaus í aðdraganda slíkra mála eins og vikið verður að síðar. Verkferlar sveitarfélaga í umgengni við borgara sína t.d. vegna vanskila fasteignagjalda er svo sérstakt viðfangsefni Umboðsmanns Alþingis en sveitarfélög sniðganga stundum allar almennar eigin reglur sem varða félagslega aðstoð, henda vanskilum beint í innheimtufyrirtæki án nokkurar ígrundunar af hverju vanskilin kunni að stafa. Og jafnvel þó slíkt sé útskýrt fyrir þeim er tillitsleysið algert og það fullkomnað með tómlæti, þrátt fyrir ákall um hjálp. - Þetta á t.d. við um sveitarfélagið Hafnarfjörð!

Brýnt er því að Alþingi setji með lögum temprun á starfhætti innheimtufyrirtækja. Ríkisendurskoðandi og Umboðsmaður Alþingis skoði starfshætti sýslumanna og Umboðsmaður háttalag sveitarfélaga við skuldara sína.

Samgöngur - Uppbygging Reykjavíkurflugvallar - vegamál

Ég er menntaður atvinnuflugmaður og flugkennari. Allt mitt verklega flugnám fór fram á Reykjavíkurflugvelli (BIRK). Ég bý því yfir yfirburðaþekkingu á mikilvægi flugvallarins og er stuðningsmaður uppbyggingar Reykjavíkurflugvallar. Á BIRK dvaldi ég næstum dag og nótt á 2-3ja ára tímabili við að fljúga tvö hundruð klst. til að afla mér réttinda sem atvinnuflugmaður með blindflugsréttindi og flugkennararéttinda.

Ég vil sjá braut 13 (flugbrautin þar sem loftför kom úr vestri inn til lendingar) lengda svo um munar, langt út í Skerjaförð og helst breikkaða. Þá vil ég að nútímaleg flugstöð rýsi á flugvallarsvæðinu og að einkaflug mengandi einkaþotna gagnslausra milljónamæringa verði hreinlega bannað. Ég vil að ríkið reki þar nútímalegan flugskóla fyrir verklega kennslu og að kaffistofan On top verði opnuð aftur fyrir áhugamenn um flug. Sú kaffistofa var staðsett á efstu hæð gamla flugturnsins og af henni er sökunuður. Þar lærð ég t.d. helming af því bóklega efni sem ég kann um flug af mér vitrari mönnum.

Ég vil miklu betri yfirstjórn yfir vegamálum og því var það viturlegt af Bifhjólasamtökum lýðveldins að funda um það í gærkveldi. Er sjálfur harður mótorhjólamaður og fáir ef nokkrir hafa betri tilfinningu fyrir ástandi vega en einmitt við.

Vegakerfið á Íslandi er í rúst. Það er margfalt betra í Færeyjum og þeir hika ekki við gerð gangna, viðhaldi flottra vega sem hér tekur ár og daga að staggla um af því að hvorki ráðherrar málflokksins né dýralæknrinn Vegamálastjóri hafa nokkra þekkingu á viðfangsefninu.

Sjávarútvegur - frá auðmönnum til almennings

Það er engin hemja að afurðir úr sameiginlegri auðlind, sjónum skuli vera svo dýrar að þær eru ekki á færi nema þeirra efnuðust. Fiskveiðistjórnunarkerfið verður að virkja svo auðlindin sé sannarlega sameiginleg og það býti ekki í budduna að fara út í fiskbúð. Þess vegna er á sammál hinni góðu Sönnu sósíalista um algera endurskoðun á þessu fyrirkomulagi. - Ekki hef ég heyrt neinn frambjóðanda, annan en hana minnast á þetta.

Almannatryggingakerfið

Á Íslandi er kerfi sem ætlað er að styðja undir að afkomendur geti haft foreldra sína eins lengi í umönnum og mögulegt er. Til varð svokallaður umönnunarstyrkur, sem greiddur er, að uppfylltum skilyrðum, úr vasa Tryggingastofnunar.

Ég hef nýtt mér þetta kerfi, sem er snjallt, en styrkurinn og skilyrðin til háborinnar skammar. Ég neyddist til að nýta mér kerfið samt, er einbirni og foreldrar mínir áttu engan annan að. Hvorugu þeirra leist á heimahjúkrun, mér ekki heldur.

Þetta kerfi nýtti ég mér í þágu foreldra minna í nokkur ár. Skilyrðið var að að ég væri ekki á vinnumarkaði né hefði tekjur t.d. sem lögfræðingur eða við önnur störf. Að uppfylltum þessum skilyrðum var ríkissjóður tilbúinn til að greiða mér um 150. þús. á mánuði fyrir 24/7 job. Þetta er auðvitað glórulaust og þó ég hafi vakið athygli á þessu í fjölmörgum blaðagreinum þá brást engin stjórnmálaflokkur við, ekki einu sinn Flokkur fólksins. Þetta er engu að síður áskrift á fátækt.

Atvinnuleysisbætur

Framangreindar hremmingar leiddu mig í aðrar hremmingar, atvinnuleysi. Reglur Vinnumálastofnunar og Tryggingastofnunnar eru svo arfavitlauer að sá sem hefur þegið umönnunarbætur og því uppfyllt þau skilyrði að þiggja ekki laun annarsstaðar frá á þess ekki kost að fá atvinnuleysisbætur vegna þess að hann hefur ekki verið virkur á vinnumarkaði. Þetta getur bókstaflega leitt til fátæktar, sem fyrr segir.

Umboðsmaður skuldara

Umboðsmaður skuldara (UA) á að heita virkt stjórnvald að lögum og var stofnsett fyrir skuldara í þrengingum. Eitt af þeim úrræðum sem lögin um hann bjóða upp á er greiðsluskjól og er þá óheimilt að nauðungarselja eignir skuldara til lúkkningar kröfum gerðarbeiðenda (innheimtufyrirækja) fh kröfueigenda.

Úræðið er óvirkt. Biðtíminn eftir lögbundnum úrræðum UA er sex mánuðir í dag.

Það segir sig því sjálft að UA virðist tilgangslaust stjórnvald þegar skuldari áttar sig á því að UA getur ekki brugðist við með mögulegu greiðsluskjóli enda tímamörk gerðarbeiðenda langtum skemmri en viðbragðstími UA.

Fasteignagjöld og erfðafjárskatt burt

Sveitarfélög og ríki eru svo illa rekin að þau þurfa að hafa tekjur sínar með skattlagningu á eignir (fasteignagjöld) og rýra svo arfshhluta erfingja (10% erfðafjárkattur) sem arfleiðendur vildu tryggja fjárhagslegt öryggi. Erfðafjárskatturinn er ósanngjarn og hann getur bitið illa. Hvaða sanngirni er í því að ríkissjóður erfi óbeint fjármuni, sem arfleifandi hefði, hefði hann fengið einhverju ráði um, hefði alls ekki kært sig um að færi í þann sjóð.

Gerbreytt eftirlitskerfi með velferð dýra og umboðsmaður dýra

Öll viðbrögð við meintri og illri meðferð dýra þarf að breytast.

Hugmyndafræði þáverandi ráðherra VG þegar hann flutti frumvarp að lögum um velferð dýra reyndist byggð á sandi einum.

Síðan þá hafa tveir ráðherrar, úr röðum vinstri grænna komið að málaflokknum. Handvömm ofan í handvömm af Svandísi Svavarsdóttur og Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir.

Dýravernd á Íslandi er með allt niður um sig og Ríkisendurskoðandi hefur gefið Matvælastofnun margfalda falleinkunn. Samt fullyrti Steingrímur J. Sigfússon þáverandi formaður VG og landbúnaðarráðhera þá er hann mælti fyrir frumvarpi að lögum um velferð dýra að eftirlitinu væri hvergi betur komið en þar, sökum mannauðs. Hann hafði á kolröngu að standa og atvinnuveganefnd hlustaði ekki á eina einustu gagnrýnisrödd um þetta fyrirkomulag frekar en t.d. í blóðmeramálinu.

Ég er auk þess á þeirri skoðun að hvalveiðar og hreindýraveiðar eigi að banna með öllu, loka eigi öllum loðdýrabúum og endurskoða ýmislegt í búfjáreldi til manneldis og fara að gera auknar kröfur um lífræna vottun á þeim vettvangi. Það væri skref í rétta átt í þróun dýravelferðar.

Afnám sóttkvía fyrir hunda og ketti

Í Evrópu er heimiluð fráls för gæludýra á milli landa, að skaðlausu.

Innflutningur á meðalstórum hreinræktuðum hundi getur kostað ríflega milljón.

Innflutningshöftunum fylgja mikil óþægindi fyrir gæludýr og menn. Þá koma höftin í veg fyrir að erlendir ferðamenn geti tekið með sér dýrin sín til landsins. Ræktendur hunda geta ekki komið og sýnt hunda sína hér og því skapast fákeppni og Íslendingar mæta því aldrei samkeppni þeirra allra bestu í Evrópu hverjir vildu þó gjarnan sína á Íslandi. Úr verður óraunveruleikaástand um raunveruleg gæði, mörgum þ.á.m. mér til mikils ama. Sóttkvíarfyrirkomulagið hefur verið gagnrýnt í áratugi en rökin löngu úr sér gengin. Helsta ástæðan er sú að hægt sé að taka saursýni úr dýrunum til athugunar á því hvort ennþá sé einhver óværa í þeim. Óværa sem á að vera búið að staðfesta að sé ekki fyrir hendi af erlendum dýralæknum skv. innflutningsreglum Matvældastofnunnar og reglugerðar um innflutning hunda og katta. Sóttkví er því barn síns tíma og ætti að leggja af.

Framangreind upptalning eru málefni sem ég myndi berjast fyrir sem þingmaður og mér sýnist fáir frambjóðendur hafa drepið á.

Ráðherrann II

Ég held að það væri hollt fyrir alla frambjóðendur og kjósendur að fylgjast gaumgæfileg með frábærri lýsingu á íslenskri pólitík með því að missa ekki af einum einasta þætti Ráðherrans II og horfa jafnvel tvisvar á hvern þátt. Ráðherrann II lýsir vel þeim fjarstæðukennda glundroða og spillingu sem hefur ríkt í áratugi í íslenskri pólitík og löngu er komin tími til að breyta.

Lokaorð

Þá er þessari óformlegu framboðsræðu lokið og margt ónefnt. Með framangreinda upptalningu á mikilvægum málefnum sem fanga huga minn velti ég fyrir mér hvað ég á að kjósa í Kraganum því ég fæ ekki séð að nokkur flokkur tali fyrir það sem ég hef skrifað um.

Endurnýjunarsinnaðir flokkar, með þeim hætti sem sú endurnýjun fer fram hugnast mér ekki.

Finnst nýframbjóðendur ekki leggja dýpt í að undirstrika áherslur stefnuskráa flokka sinna og kunni vart grunngildi þeirra. Íhaldið, Miðflokkinn, framsókn, VG, Kratana, Viðreisn og Pírata get ég afskrifað strax. Viðreisn alveg sérstaklega vegna afstöðu formannsins, kaþólskrar trúsystur minnar, til fóstureyðinga.

Lýðræðisflokkurinn talar af dýpt að mínu mati en af of mikilli dýpt fyrir kjósendur, sem mun því miður hamla velgengni flokksins í kosningunum og því tel ég atkvæði mitt ónýtt þar.

Sanna sósíalisti talar líka af dýpt þegar hún segir: Vill bæjarútgerðir og þjóðnýta sjávarútveginn - ég styð það. Á hana hallar þó með frekjulegri afstöðu sósíalista á eignaréttinn, vilja banna útleigu húsnæðis.

Græningjar hyggja á framboð. Það er vel og þykist ég vita að ég eigi talsverða samleið með slíkum hugsjónaflokki.

Feita spurningin er því þessi: ætli það sé ekki bara best að fara í framboð? Ég er ekki frægur hilluframbjóðandi, einungis 9 facebook vini ólíkt Binna með 5000 skrokka á skrá. Og Ásdís Rán tekur Binna örugglega í nefið með alla sína fylgjendur á öllum samfélagsmiðlum, þó án nokkurar aðkomu eða reynslu úr stjórmálum né skrifum á vettvangi stjórnmála. Yrði þó eflaust fínn utanríkisráðherra sem gæti galopnað allar dyr inn í Búlgaríu og/eða beitt sér, sem menntamálaráðherra fyrir ríkisreknu flugnámi á þyrlur hérlendis. Það er hreinlega ekki boðið upp á slíkt nám hérlendis. Ásdís mun vera reyndur þyrluflugmaður og hefði því sem innviðaráðherra fullan skilning á þyrluþörfum Landhelgisgæslunnar.

Að þessu sögðu segi ég. Ég hef látið mig ýmiss þjóðfélagsmál varða í tugum skrifa undanfarinn áratug, einkum í þágu velferðar dýra og ég hef látið verkin tala í þeim efnum. Mér er sagt að ég sé landsþekktur þó óumdeildur sé ei að sögn blm. Útvarps Sögu. Máske dugar það til að koma mér á blað, ef ekki þá er ég amk mjög sáttur við þessi skrif.

Altént var það þó svo að einn umdeildasti stjórnmálamaður Íslandssögunnar hélt umdeildustu ríkisstjórn Íslandssögunnar gangandi í 7 ár. Það er því vart á brattann að sækja fyrir mig ólíkt svívirðilegri framkomu íhaldsins við besta vin stórvinars míns, Jón Gunnarsson!

Höfundur er lögmaður.