Óskalisti minn SIgurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar 12. nóvember 2024 16:01 Senn líður að kosningum til Alþingis 30. nóvember nk. Það er við hæfi að gera óskalista og fá að koma á framfæri á gnægtarborði kosningaloforða stjórnmálaflokka, sérstaklega þegar maður hefur upplifað það að “gleymast” jafnvel gleymast án gæsalappa. Ég ætla að taka mér það bessaleyfi að koma með óskalista byggðan á minni sýn og minni reynslu sem táknmálskona og líka heyrnarlaus einstaklingur. Það sem ég vil sjá og að mér yngra fólk og næsta kynslóð táknmálsfólks fái að njóta í framtíðinni. Hér er óskalisti minn um textun, táknmál, hjálpartæki og heyrnartæki. Textun Lögfesta textun á allt innlent sjónvarpsefni óháð hvort opinber ríkisfjölmiðill eða einkarekinn fjölmiðill sýnir innlent sjónvarpsefni. Hlaðvörp á líka að texta, auglýsingar og fræðslu/forvarnarefni hvers konar á að texta. Barna og unglingaefni á táknmáli skal vera unnið af táknmálsfólki sjálfu og líka sent út textað. Allir opinberir viðburðir skulu táknmálstúlkaðar og jafnvel textaðir á skjá og/eða í útsendingu, hvort sem sýndir verða í beinni eða forunnir og sýndir síðar. Efni frá opinberum aðilum á samfélagsmiðlum skal alltaf vera textað Textaaðgengi sé alltaf virkt og lúti sömu nauðsyn og hljóðið. Bili eitthvað í textun í sjónvarpi fjölmiðlum í útsendingu, þá verði gert HLÉ, rétt eins og er gert ef hljóðið bilar. Táknmál Málstefna íslenska táknmálsins verði alltaf virt og hafi aðgerðaráætlun sem er fjármögnuð af því opinbera Foreldrar/forráðamenn, fjölskylda og heimilisfólk barns sem greint er heyrnarlaust, heyrnarskert eða með samþætta sjón og heyrnarskerðingu fái strax kennslu og fræðslu um táknmál og góðan stuðning frá táknmálsfólki. Íslenskt táknmál verði rannsakað og gefnar út rannsóknarniðurstöður, það sem þarf að beturumbæta verði fjármagnað af hinu opinbera. Myndsímatúlkun verði á ábyrgð og fjármögnuð af Póst- og fjarskiptastofnun, með tilliti til fámennis notenda sem þurfa að nota myndsímatúlkun. Tækni í myndsímatúlkun nýtt og bestu fáanlegu möguleikar verði nýttir í stafrænu tilliti. Myndsímatúlkun efld og opnunartímum fjölgað, reynt verði að fá samfellda 10 tíma þjónustu á dag og minnst 5 tíma um helgar og á frídögum. Táknmál verði atvinnuskapandi tækifæri fyrir táknmálsfólk með stuðningi hins opinbera á fyrstu stigum þess. Táknmálstúlkun í atvinnulífi verði alltaf til staðar og studd af hinum opinbera. Táknmálsfólk finni alltaf að það hafi sama aðgengi að upplýsingum, fundum og samtali á vinnustað sínum. Táknmálsfólk fái þjálfun og menntun til að vinna að t.d. kennslu táknmáls og því að vera leiðandi í fræðslu um táknmál til stofnana og annara sem þurfa á fræðslu um táknmál og menningu táknmálsins Táknmálsfólk sér sjálft um að panta táknmálstúlk, það þekkir sig sjálft best og veit best hvenær það þarf táknmálstúlk. Táknmálsfólk fái einnig rétt að velja hvar og hvaðan það fær sinn táknmálstúlk og er greitt af hinu opinbera. Táknmálstúlkun hverskonar fyrir einstakling sem á rétt á táknmálstúlkun, vegna þess að fyrsta mál hans er táknmál verði alltaf greitt af hinu opinbera. Aldrei úr vasa táknmálsfólksins sjálfs. Öldruðu táknmálsfólki gert kleift að eyða síðustu árum ævi sinnar saman á hjúkrunarheimili og svokölluðum búsetuúrræðum fyrir aldraða. Táknmálsfólki með aukafötlun líka gert kleift að vera í búsetuúrræði/búsetukjarna fyrir sína aukafötlun og táknmál fyrsta málið á staðnum auk annara íbúa sem eru táknmálsfólk. Táknnmálsfólki sé treyst og reynsla þeirra, upplifun og daglegt líf þeirra í íslensku samfélagi sé alltaf virt á forsendum táknmálsins. Táknmálsfólki verði gefin sá möguleiki að eiga menningarefni og leikhús sem er á forsendum táknmálsins. Táknmál haft með í opinberum viðburðum sveitarfélaga, stutt með opinberu framlagi. Vísir að Táknmálshúsi og hvati að því verði gerður að raunveruleika og í fullri samvinnu við táknmálsfólk. Byrjuð verði forvinna að grunnskóla sem gæti heitið því fína nafni Táknmálsskólinn. Leikskólastig verði líka á sömu lóð/sama húsi og táknmálsgrunnskóli. Táknmálsumhverfi tryggt fyrir alla aldurshópa á leikskólastigi og grunnskólastigi. Framhaldsskólar ráði táknmálstúlka og mögulega táknmálskennara, eins hafi upplýsingar aðgengi að framhaldsnámi á jafnræðisgrundvelli. Námsefni á leik-grunnskóla og framhaldsstigi verði á táknmáli og vel gert í að fjarmagna það af hinu opinbera. Hið opinbera kosti vitundarvakningu um heyrnarleysi, táknmál og aðgengismál til að draga úr fordómum og fáfræði. Einkafyrirtæki finni fyrir samfélagsábyrgð sinni og styðji við táknmáls og/eða textunarverkefni. Söfn og sýningar á vegum hins opinbera bæti táknmáli við sem skylduðu fræðslumáli til jafns við íslenskuna. Sveitarfélög reikni alltaf með að hafa táknmál í fjárhagsáætlun sinni og bjóði íbúum sínum sem teljast táknmálsfólk til skrafs og ráðagerða hvernig best sé að koma til móts við þá, þannig að þeim líði vel í sveitarfélaginu. Táknmál er auðlind sem ekki má gleymast og það þarf að huga að, hlúa að og efla. Að baki hverjum táknmálsnotenda er um minnst 10 heyrandi, sem þurfa líka að fá stuðning, kennslu og fræðslu um táknmál. Hjálpartæki Hjálpartæki verði alltaf til fyrir heyrnarlausa, heyrnarskerta og fólk með samþætta sjón og heyrnarskerðingu. Hjálpartæki með blikkljósi og titringsbúnaði teljast til öryggistækja og eiga að vera sjálfsagður búnaður á heimili fólks sem heyrir illa eða ekkert. Hjálpartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Notendur hjálpartækja geti alltaf valið hvernig hjálpartæki þau þurfa Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og eru skilyrðin miðuð við heyrnarmælingu sem og aðstæður einstaklingsins hvað varðar t.d. avinnu, heimilið og samfélagsaðstæður hvers og eins. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda hjálpartækjanna. Heyrnartæki Heyrnartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og er miðað við heyrnarmælingu og heimilis, atvinnu og samfélagsaðstæður hvers og eins Alltaf verði reynt í allri niðurgreiðslu að kostnaður hvers notanda/einstaklings sé ekki íþyngjandi þannig að hann neiti sér um heyrnartæki og skerði/glati lífsgæðum sínum. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda heyrnartækjanna. Tölulegar upplýsingar Allt að 350 einstaklingar á Íslandi eru táknmálsfólk. Allt að 20 þúsund einstaklinga á öllum aldri finna fyrir heyrnarskerðingu hverskonar Allt að minnst 3500 heyrnandi einstaklingar manns teljast til aðstandenda táknmálsfólks á Íslandi. Höfundur hefur verið heyrnarlaus frá 8 ára aldri, kynntist táknmáli fyrst 10 ára og lærði það af öðrum heyrnarlausum jafnöldrum sínum. Hefur barist fyrir táknmáli á Íslandi, kennt táknmál og búið til táknmálsnámsefni, sagt fréttir á táknmáli RÚV. Setið á Alþingi. Hefur mikla þekkingu á táknmálsaðgengi og hjálpartækjum fyrir heyrnarlausa og heyrnarskerta. Höfundur er með alþjóðlega diplómu í frumkvöðlafræðum og leiðsögumaður í ferðaþjónustu með táknmál sem aðalmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Táknmál Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Ævintýralegar eftiráskýringar Hildur Sverrisdóttir Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson Skoðun Loftslagskvíði Sjálfstæðisflokksins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson Skoðun Skoðun Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Sjá meira
Senn líður að kosningum til Alþingis 30. nóvember nk. Það er við hæfi að gera óskalista og fá að koma á framfæri á gnægtarborði kosningaloforða stjórnmálaflokka, sérstaklega þegar maður hefur upplifað það að “gleymast” jafnvel gleymast án gæsalappa. Ég ætla að taka mér það bessaleyfi að koma með óskalista byggðan á minni sýn og minni reynslu sem táknmálskona og líka heyrnarlaus einstaklingur. Það sem ég vil sjá og að mér yngra fólk og næsta kynslóð táknmálsfólks fái að njóta í framtíðinni. Hér er óskalisti minn um textun, táknmál, hjálpartæki og heyrnartæki. Textun Lögfesta textun á allt innlent sjónvarpsefni óháð hvort opinber ríkisfjölmiðill eða einkarekinn fjölmiðill sýnir innlent sjónvarpsefni. Hlaðvörp á líka að texta, auglýsingar og fræðslu/forvarnarefni hvers konar á að texta. Barna og unglingaefni á táknmáli skal vera unnið af táknmálsfólki sjálfu og líka sent út textað. Allir opinberir viðburðir skulu táknmálstúlkaðar og jafnvel textaðir á skjá og/eða í útsendingu, hvort sem sýndir verða í beinni eða forunnir og sýndir síðar. Efni frá opinberum aðilum á samfélagsmiðlum skal alltaf vera textað Textaaðgengi sé alltaf virkt og lúti sömu nauðsyn og hljóðið. Bili eitthvað í textun í sjónvarpi fjölmiðlum í útsendingu, þá verði gert HLÉ, rétt eins og er gert ef hljóðið bilar. Táknmál Málstefna íslenska táknmálsins verði alltaf virt og hafi aðgerðaráætlun sem er fjármögnuð af því opinbera Foreldrar/forráðamenn, fjölskylda og heimilisfólk barns sem greint er heyrnarlaust, heyrnarskert eða með samþætta sjón og heyrnarskerðingu fái strax kennslu og fræðslu um táknmál og góðan stuðning frá táknmálsfólki. Íslenskt táknmál verði rannsakað og gefnar út rannsóknarniðurstöður, það sem þarf að beturumbæta verði fjármagnað af hinu opinbera. Myndsímatúlkun verði á ábyrgð og fjármögnuð af Póst- og fjarskiptastofnun, með tilliti til fámennis notenda sem þurfa að nota myndsímatúlkun. Tækni í myndsímatúlkun nýtt og bestu fáanlegu möguleikar verði nýttir í stafrænu tilliti. Myndsímatúlkun efld og opnunartímum fjölgað, reynt verði að fá samfellda 10 tíma þjónustu á dag og minnst 5 tíma um helgar og á frídögum. Táknmál verði atvinnuskapandi tækifæri fyrir táknmálsfólk með stuðningi hins opinbera á fyrstu stigum þess. Táknmálstúlkun í atvinnulífi verði alltaf til staðar og studd af hinum opinbera. Táknmálsfólk finni alltaf að það hafi sama aðgengi að upplýsingum, fundum og samtali á vinnustað sínum. Táknmálsfólk fái þjálfun og menntun til að vinna að t.d. kennslu táknmáls og því að vera leiðandi í fræðslu um táknmál til stofnana og annara sem þurfa á fræðslu um táknmál og menningu táknmálsins Táknmálsfólk sér sjálft um að panta táknmálstúlk, það þekkir sig sjálft best og veit best hvenær það þarf táknmálstúlk. Táknmálsfólk fái einnig rétt að velja hvar og hvaðan það fær sinn táknmálstúlk og er greitt af hinu opinbera. Táknmálstúlkun hverskonar fyrir einstakling sem á rétt á táknmálstúlkun, vegna þess að fyrsta mál hans er táknmál verði alltaf greitt af hinu opinbera. Aldrei úr vasa táknmálsfólksins sjálfs. Öldruðu táknmálsfólki gert kleift að eyða síðustu árum ævi sinnar saman á hjúkrunarheimili og svokölluðum búsetuúrræðum fyrir aldraða. Táknmálsfólki með aukafötlun líka gert kleift að vera í búsetuúrræði/búsetukjarna fyrir sína aukafötlun og táknmál fyrsta málið á staðnum auk annara íbúa sem eru táknmálsfólk. Táknnmálsfólki sé treyst og reynsla þeirra, upplifun og daglegt líf þeirra í íslensku samfélagi sé alltaf virt á forsendum táknmálsins. Táknmálsfólki verði gefin sá möguleiki að eiga menningarefni og leikhús sem er á forsendum táknmálsins. Táknmál haft með í opinberum viðburðum sveitarfélaga, stutt með opinberu framlagi. Vísir að Táknmálshúsi og hvati að því verði gerður að raunveruleika og í fullri samvinnu við táknmálsfólk. Byrjuð verði forvinna að grunnskóla sem gæti heitið því fína nafni Táknmálsskólinn. Leikskólastig verði líka á sömu lóð/sama húsi og táknmálsgrunnskóli. Táknmálsumhverfi tryggt fyrir alla aldurshópa á leikskólastigi og grunnskólastigi. Framhaldsskólar ráði táknmálstúlka og mögulega táknmálskennara, eins hafi upplýsingar aðgengi að framhaldsnámi á jafnræðisgrundvelli. Námsefni á leik-grunnskóla og framhaldsstigi verði á táknmáli og vel gert í að fjarmagna það af hinu opinbera. Hið opinbera kosti vitundarvakningu um heyrnarleysi, táknmál og aðgengismál til að draga úr fordómum og fáfræði. Einkafyrirtæki finni fyrir samfélagsábyrgð sinni og styðji við táknmáls og/eða textunarverkefni. Söfn og sýningar á vegum hins opinbera bæti táknmáli við sem skylduðu fræðslumáli til jafns við íslenskuna. Sveitarfélög reikni alltaf með að hafa táknmál í fjárhagsáætlun sinni og bjóði íbúum sínum sem teljast táknmálsfólk til skrafs og ráðagerða hvernig best sé að koma til móts við þá, þannig að þeim líði vel í sveitarfélaginu. Táknmál er auðlind sem ekki má gleymast og það þarf að huga að, hlúa að og efla. Að baki hverjum táknmálsnotenda er um minnst 10 heyrandi, sem þurfa líka að fá stuðning, kennslu og fræðslu um táknmál. Hjálpartæki Hjálpartæki verði alltaf til fyrir heyrnarlausa, heyrnarskerta og fólk með samþætta sjón og heyrnarskerðingu. Hjálpartæki með blikkljósi og titringsbúnaði teljast til öryggistækja og eiga að vera sjálfsagður búnaður á heimili fólks sem heyrir illa eða ekkert. Hjálpartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Notendur hjálpartækja geti alltaf valið hvernig hjálpartæki þau þurfa Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og eru skilyrðin miðuð við heyrnarmælingu sem og aðstæður einstaklingsins hvað varðar t.d. avinnu, heimilið og samfélagsaðstæður hvers og eins. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda hjálpartækjanna. Heyrnartæki Heyrnartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og er miðað við heyrnarmælingu og heimilis, atvinnu og samfélagsaðstæður hvers og eins Alltaf verði reynt í allri niðurgreiðslu að kostnaður hvers notanda/einstaklings sé ekki íþyngjandi þannig að hann neiti sér um heyrnartæki og skerði/glati lífsgæðum sínum. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda heyrnartækjanna. Tölulegar upplýsingar Allt að 350 einstaklingar á Íslandi eru táknmálsfólk. Allt að 20 þúsund einstaklinga á öllum aldri finna fyrir heyrnarskerðingu hverskonar Allt að minnst 3500 heyrnandi einstaklingar manns teljast til aðstandenda táknmálsfólks á Íslandi. Höfundur hefur verið heyrnarlaus frá 8 ára aldri, kynntist táknmáli fyrst 10 ára og lærði það af öðrum heyrnarlausum jafnöldrum sínum. Hefur barist fyrir táknmáli á Íslandi, kennt táknmál og búið til táknmálsnámsefni, sagt fréttir á táknmáli RÚV. Setið á Alþingi. Hefur mikla þekkingu á táknmálsaðgengi og hjálpartækjum fyrir heyrnarlausa og heyrnarskerta. Höfundur er með alþjóðlega diplómu í frumkvöðlafræðum og leiðsögumaður í ferðaþjónustu með táknmál sem aðalmál.
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun