Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar 12. desember 2024 08:31 Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jól Mest lesið „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Skoðun Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Er fótbolti að verða vélmennafótbolti? Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðisþjónusta og fiskur – er einhver tenging? Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Fjárfestum í hjúkrun Ólafur Guðbjörn Skúlason skrifar Skoðun Tölum um endurhæfingu! Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Dýrafræði hlutabréfamarkaðarins Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Alvöru mamma Anna Margrét Hrólfsdóttir skrifar Sjá meira
Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir.
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Skoðun Tölum um endurhæfingu! Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar