Raunveruleikasjónvarp reddar íslenskum landbúnaði 14. desember 2006 05:00 Öllum á óvart hefur það gerst í sænsku sjónvarpi að „raunveruleikaþáttur“ um tilhugalíf bænda hefur slegið öll vinsældamet. Þátturinn heitir „Bonde söker fru“ eða bóndi í konuleit og fjallar um fjóra einhleypa bændur sem fá til sín fjórar kátar kerlingar hver og fylgjast sjónvarpsáhorfendur spenntir með þegar þær eru leiddar undir bændurna eins og kýr til kelfingar. Þessir brosmildu piparsveinar í gúmmístígvélum tóku auðvitað kvenpeningnum fagnandi, enda tilbreyting frá selskapnum við dýrin í sveitinni. Kerlurnar kepptust við að sjarmera þá með því að ganga í húsverkin án tepruskaps; dreifðu skít, sættu sig við ropandi svín og tannlausa önd sem beit þær í fingurna, allt með bros á vör. En eftir því sem leið á seríuna fóru bændurnir blíðu að verða æ fyrirferðarmeiri á forsíðum slúðurblaðanna. Andreas játaði t.d. einum umsækjanda um starf bóndakonu ást sína, en skömmu eftir að slökkt hafði verið á myndavélunum sást hann með öðrum umsækjanda inni í Massey Ferguson dráttarvél. Konurnar slógust og grenjuðu, foreldrar þeirra urðu fyrir aðkasti í kjörbúðinni heima í Smálöndum, bóndinn gaf útskýringar á hegðun sinni á einhverri undarlegri mállýsku svo það þurfti að þýða hann á sænska tungu og samt fékk maður engan botn í hvað hann var að reyna að segja og enn slógu þættirnir öll áhorfsmet. Viku síðar blasti við: „Hneyksli í hlöðunni.“ Engin myndavél var á staðnum fyrr en næsta morgun þegar hlöðudyrnar opnuðust. Út gengu einn bóndi, tvær kerlingar, ein kind. Hvílíkt drama! Hver nennir að horfa á Nóbelsverðlaunaafhendinguna þegar maður kemst í svona menningarlegt sjónvarpsefni? Og ekki einu sinni bannað börnum! Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Annars náði sænsk sjónvarpsdagskrárgerð nýjum hæðum þegar farið var að þynnast í hópnum og Mikael bóndi fór í göngutúr með verðandi eiginkonu. Af höfðingsskap sínum bauð hann henni upp á pinnaís og svo stóðu þau á fáförnum gatnamótum. Eftir langa þögn spyr hann: „Hvernig er ísinn?“ Þegar hún loks tekur út úr sér ísinn til að svara keyrir haugsugubíllinn framhjá svo ekki heyrist mannsins mál. Bíllinn fjarlægist og við tekur einhver óbærilegasta þögn í sjónvarpssögunni. Löngu síðar gubbar hún út úr sér: „En þinn?“ Bóndi svarar að bragði: „Hann er kaldur.“ (!) Hvað á maður að gera? Manni fallast næstum hendur yfir galdri sjónvarpsins. Það hefði ekki komið á óvart þó konan hefði næst spurt: „Hvenær kemur Godot?“ En hvernig má svona prógram verða til bjargar íslenskum landbúnaði? Nú þegar íslenski bóndinn á aungvan vin og er úthrópaður sem afæta sem valdi því að matarkarfa íslenskra heimila er sú dýrasta í Evrópu og útlensk jógúrt er bara borin fram í fermingarveislum yfirstéttarbarna. En væru bændasamtökin ekki tilbúin að taka þátt í niðurfellingu verndartolla á erlendum landbúnaðarafurðum, ef þau fengju eitthvað í staðinn? Eins og sjónvarpsþátt um fengitíma íslenskra bænda? Ég sé fyrir mér samningaviðræður formanns bændasamtakanna, landbúnaðarráðherra og yfirmanns innlendrar dagskrárgerðar hjá RÚV. Bóndi: „Kemur ekki til greina. Bara íslensk mjólk fyrir Íslendinga.“ Ráðherra: „Auðvitað er íslenska mjólkin best. En það er líka íslenski bóndinn og við viljum gera hann ódauðlegan.“ Sjónvarpsmaður: „Þetta er þáttur að sænskri fyrirmynd...“ B: „En gengur íslenskt sjónvarpsefni ekki út á að gera eitthvað frumlegt og skapandi?“ Sj: „Nei, blessaður vertu. Besta íslenska sjónvarpsefnið gengur einmitt út á það að apa eftir hugmyndum sem notið hafa vinsælda erlendis. Sjáðu bara þætti eins og idol og bachelor og það var lagið.“ Rh: „Og Dallas!“ Sj: „Hmmm... Íslendingar myndu kynnast bændastéttinni, einhleypir bændur myndu finna sér maka og kæmust í slúðurblöðin, fengju kannski birtar af sér myndir í Séð og eyrt.“ Rh: „Ég kom einu sinni í Séð og heyrt. Það var falleg mynd.“ B: „En eru einhverjir peningar í þessu fyrir okkur?“ Sj: „Með frægð og kvenhylli koma peningarnir sjálfkrafa.“ B: „Ég verð auðvitað að ræða þetta við strákana í bændahöllinni en mér líst bara vel á hugmyndina.“ Rh: „Má ég þá kannski koma með hugmynd að titli? Hernig líst ykkur á Bóndi með brókarsótt?“ Sj: „Æi er það nú ekki einum of...“ B: „Díll!“ Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson Skoðun RÚV: Gefið okkur Eurovision-gleðina aftur! Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Rektor sem gerir ómögulegt mögulegt Vilborg Ása Guðjónsdóttir Skoðun Léttleiki og lýðræði – kjósum Höllu sem formann VR Björg Gilsdóttir Skoðun Björn Þorsteinsson er gott rektorsefni Gunnþórunn Guðmundsdóttir,Halldór Guðmundsson Skoðun Bjarni gleðst yfir tapi mínu í varaformannskjöri Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun RÚV: Gefið okkur Eurovision-gleðina aftur! Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Rektor sem gerir ómögulegt mögulegt Vilborg Ása Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Léttleiki og lýðræði – kjósum Höllu sem formann VR Björg Gilsdóttir skrifar Skoðun Björn Þorsteinsson er gott rektorsefni Gunnþórunn Guðmundsdóttir,Halldór Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson skrifar Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir skrifar Skoðun Á krossgötum í Úkraínu Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun St. Tómas Aquinas Árni Jensson skrifar Skoðun Skólinn okkar, FSH Elmar Ægir Eysteinsson skrifar Skoðun Föður- og mæðralaus börn Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Minni kvaðir - meira frelsi? Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson skrifar Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson skrifar Skoðun Almennar skimanir fyrir ristilkrabbameini að hefjast Alma D. Möller skrifar Skoðun Plastflóðið Emily Jaimes Richey-Stavrand,Johanna Franke,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Baráttan á norðurslóðum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Orðið er þitt: Af orðsnillingum og hjálpardekkjum Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Farsæl reynsla af stjórnun og samvinnu Ingibjörg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Trump kemur ekki á óvart, en Evrópa getur það Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Ef það er vilji, þá er vegur Jóhanna Klara Stefánsdóttir,Ingólfur Bender skrifar Skoðun Magnús Karl Magnússon sem rektor – Skýr sýn á samvinnu og samtakamátt í vísindum Erna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Snúið til betri vegar Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Er varnarsamningurinn við Bandaríkin í hættu? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Stöðvum blóðmerahaldið á Íslandi Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ísland, Trump og Evrópa – hvað næst? Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf,Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Stígum upp úr skotgröfunum, æsku landsins til heilla! Ragnheiður Stephensen skrifar Sjá meira
Öllum á óvart hefur það gerst í sænsku sjónvarpi að „raunveruleikaþáttur“ um tilhugalíf bænda hefur slegið öll vinsældamet. Þátturinn heitir „Bonde söker fru“ eða bóndi í konuleit og fjallar um fjóra einhleypa bændur sem fá til sín fjórar kátar kerlingar hver og fylgjast sjónvarpsáhorfendur spenntir með þegar þær eru leiddar undir bændurna eins og kýr til kelfingar. Þessir brosmildu piparsveinar í gúmmístígvélum tóku auðvitað kvenpeningnum fagnandi, enda tilbreyting frá selskapnum við dýrin í sveitinni. Kerlurnar kepptust við að sjarmera þá með því að ganga í húsverkin án tepruskaps; dreifðu skít, sættu sig við ropandi svín og tannlausa önd sem beit þær í fingurna, allt með bros á vör. En eftir því sem leið á seríuna fóru bændurnir blíðu að verða æ fyrirferðarmeiri á forsíðum slúðurblaðanna. Andreas játaði t.d. einum umsækjanda um starf bóndakonu ást sína, en skömmu eftir að slökkt hafði verið á myndavélunum sást hann með öðrum umsækjanda inni í Massey Ferguson dráttarvél. Konurnar slógust og grenjuðu, foreldrar þeirra urðu fyrir aðkasti í kjörbúðinni heima í Smálöndum, bóndinn gaf útskýringar á hegðun sinni á einhverri undarlegri mállýsku svo það þurfti að þýða hann á sænska tungu og samt fékk maður engan botn í hvað hann var að reyna að segja og enn slógu þættirnir öll áhorfsmet. Viku síðar blasti við: „Hneyksli í hlöðunni.“ Engin myndavél var á staðnum fyrr en næsta morgun þegar hlöðudyrnar opnuðust. Út gengu einn bóndi, tvær kerlingar, ein kind. Hvílíkt drama! Hver nennir að horfa á Nóbelsverðlaunaafhendinguna þegar maður kemst í svona menningarlegt sjónvarpsefni? Og ekki einu sinni bannað börnum! Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Annars náði sænsk sjónvarpsdagskrárgerð nýjum hæðum þegar farið var að þynnast í hópnum og Mikael bóndi fór í göngutúr með verðandi eiginkonu. Af höfðingsskap sínum bauð hann henni upp á pinnaís og svo stóðu þau á fáförnum gatnamótum. Eftir langa þögn spyr hann: „Hvernig er ísinn?“ Þegar hún loks tekur út úr sér ísinn til að svara keyrir haugsugubíllinn framhjá svo ekki heyrist mannsins mál. Bíllinn fjarlægist og við tekur einhver óbærilegasta þögn í sjónvarpssögunni. Löngu síðar gubbar hún út úr sér: „En þinn?“ Bóndi svarar að bragði: „Hann er kaldur.“ (!) Hvað á maður að gera? Manni fallast næstum hendur yfir galdri sjónvarpsins. Það hefði ekki komið á óvart þó konan hefði næst spurt: „Hvenær kemur Godot?“ En hvernig má svona prógram verða til bjargar íslenskum landbúnaði? Nú þegar íslenski bóndinn á aungvan vin og er úthrópaður sem afæta sem valdi því að matarkarfa íslenskra heimila er sú dýrasta í Evrópu og útlensk jógúrt er bara borin fram í fermingarveislum yfirstéttarbarna. En væru bændasamtökin ekki tilbúin að taka þátt í niðurfellingu verndartolla á erlendum landbúnaðarafurðum, ef þau fengju eitthvað í staðinn? Eins og sjónvarpsþátt um fengitíma íslenskra bænda? Ég sé fyrir mér samningaviðræður formanns bændasamtakanna, landbúnaðarráðherra og yfirmanns innlendrar dagskrárgerðar hjá RÚV. Bóndi: „Kemur ekki til greina. Bara íslensk mjólk fyrir Íslendinga.“ Ráðherra: „Auðvitað er íslenska mjólkin best. En það er líka íslenski bóndinn og við viljum gera hann ódauðlegan.“ Sjónvarpsmaður: „Þetta er þáttur að sænskri fyrirmynd...“ B: „En gengur íslenskt sjónvarpsefni ekki út á að gera eitthvað frumlegt og skapandi?“ Sj: „Nei, blessaður vertu. Besta íslenska sjónvarpsefnið gengur einmitt út á það að apa eftir hugmyndum sem notið hafa vinsælda erlendis. Sjáðu bara þætti eins og idol og bachelor og það var lagið.“ Rh: „Og Dallas!“ Sj: „Hmmm... Íslendingar myndu kynnast bændastéttinni, einhleypir bændur myndu finna sér maka og kæmust í slúðurblöðin, fengju kannski birtar af sér myndir í Séð og eyrt.“ Rh: „Ég kom einu sinni í Séð og heyrt. Það var falleg mynd.“ B: „En eru einhverjir peningar í þessu fyrir okkur?“ Sj: „Með frægð og kvenhylli koma peningarnir sjálfkrafa.“ B: „Ég verð auðvitað að ræða þetta við strákana í bændahöllinni en mér líst bara vel á hugmyndina.“ Rh: „Má ég þá kannski koma með hugmynd að titli? Hernig líst ykkur á Bóndi með brókarsótt?“ Sj: „Æi er það nú ekki einum of...“ B: „Díll!“ Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak.
Skoðun Björn Þorsteinsson er gott rektorsefni Gunnþórunn Guðmundsdóttir,Halldór Guðmundsson skrifar
Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Magnús Karl Magnússon sem rektor – Skýr sýn á samvinnu og samtakamátt í vísindum Erna Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf,Kjartan Ragnarsson skrifar