Hugmyndafræðin
Skýrasta vísbendingin lýtur að norræna velferðarhugtakinu. Við myndun ríkisstjórnarinnar var það gert að eins konar tákni um afgerandi pólitísk umskipti. Það var kynnt sem nýjung í íslenskri pólitík. Í því var ennfremur fólgið mikið fyrirheit um að nú ætti að færa þjóðfélagið frá hægri til vinstri.
Þegar betur er að gáð er norræna velferðarkerfið málamiðlun ólíkra stjórnmálaflokka sem í tímans rás hafa færst nær miðjunni. Hér á Íslandi varð Sjálfstæðisflokkurinn til að mynda miklu stærri en hægriflokkar á Norðurlöndum fyrir þá sök að Ólafur Thors gerði strax í öndverðu innanflokks málamiðlun milli athafnafrelsis og velferðar að norrænum hætti.
Þegar ríkisstjórnin kynnti norræna velferðarhugtakið til sögunnar sem nýmæli hefðu forystumenn Sjálfstæðisflokksins því allt eins getað sagt: Eins og talað út úr okkar hjarta. Með öðrum orðum: Það er löngu liðin tíð að norræna velferðarhugtakið sé merkimiði til vinstri. Þvert á móti: Það hefur í áratugi verið ímynd sameiningar en ekki sundrungar í íslenskum stjórnmálum.
Annað dæmi um pólitíska samloðun: Við stjórnarmyndunina féllust forystumenn VG á að gera endurreisnaráætlunina sem Sjálfstæðisflokkurinn vann með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum að grundvelli stefnunnar í efnahags- og ríkisfjármálum. Atburðir síðustu vikna benda að vísu til að óvíst sé að bakland VG hafi úthald til að bregða í svo veigamiklum atriðum frá grundvallarstefnu flokksins.
Á hinn veginn sýnir sú staðreynd að forystumenn VG gengust inn á þennan grundvöll að hugmyndafræðilega gjáin í íslenskum stjórnmálum er ekki jafn djúp og breið og virðist við fyrstu sýn. Þeirri ímynd er haldið á lofti fremur til að treysta völd en að ryðja framfaramálum braut.
Skoðun
Forseti ASÍ á skautum
Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar
Ísland undaskilið alþjóðlegum kolefniskvóta
Ólafur Ágúst Hraundal skrifar
Munu næstu fjögur ár nægja?
Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Sníkjudýr? Efling afhjúpar eðli sitt
Aðalgeir Ásvaldsson skrifar
Stórkostlega ungur
Kristján Friðbert Friðbertsson skrifar
Gervigreind: Ný tímamót í mannlegri sögu
Sigvaldi Einarsson skrifar
Tafir á réttlæti: Opin gagnrýni á kærunefnd jafnréttismála og eftirlit jafnréttisráðherra
Erna Guðmundsdóttir skrifar
Þegar hið ósýnilega er loks viðurkennt sem veruleiki
Matthildur Björnsdóttir skrifar
Það næst ekki í lækni, það verður vonandi úrskurðað um andlát á morgun eða hinn
Bjarki Oddsson skrifar
Helvítis væl alltaf í þessum kalli
Hólmgeir Baldursson skrifar
Þarf alltaf að vera vín?
Guðmundur Stefán Gunnarsson skrifar
Að bera virðingu fyrir sjálfstæðisbaráttunni
Anton Guðmundsson skrifar
Hvers konar friður? Hilmar Þór Hilmarsson, prófessor, inntur svara
Andri Þorvarðarson skrifar
„Egó“, umhyggja og árangursríkasta áramótaheitið
Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Þurr janúar. Er það ekki málið?
Árni Einarsson skrifar
Heiðarleg stjórnmál skila árangri - árangur Pírata í borgarstjórn 2024
Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Trú er holl
Skúli S. Ólafsson skrifar
Styrkjum stöðu sjúkraliða fyrir betri heilbrigðisþjónustu
Sandra B. Franks skrifar
Sterk sveitarfélög skipta máli
Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar
Undirgefni, trúleysi og tómarúm
Einar Baldvin Árnason skrifar
Reistu hamingjunni heimili
Árni Sigurðsson skrifar
Það tapa allir á orkuskortinum
Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
RÚV og litla vandamálið
Ásgeir Sigurðsson skrifar
ESB aðild eða fylki í USA, eða bara gamla Ísland og blessuð krónan?
Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Takk Björgvin Njáll, eða þannig
Ólafur Þór Ólafsson skrifar
Vilja Ísland í evrópskt sambandsríki
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar
Aðför að réttindum verkafólks
Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar
Orkuverð og sæstrengir
Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar
Veðurstofa Sjálfstæðisflokksins frestar fundi
Daníel Hjörvar Guðmundsson skrifar
Að þora að stíga skref
Magnús Þór Jónsson skrifar