Hleypir fantasíum kvenna út

Hildur Sverrisdóttir lögfræðingur vinnur nú að bók þar sem íslenskar konur deila sögum af kynferðislegum fantasíum sínum með öðrum. Hún sagði Kjartani Guðmundssyni frá mikilvægi þess að konur geti notið kynferðislegs efnis á sínum forsendum.

„Konur ímynda sér alla mögulega hluti, þykist ég vita. Ég á von á öllu og ég vil að fantasíurnar séu sannar. Þess vegna er ég að gera þetta," segir lögfræðingurinn og varaborgarfulltrúinn Hildur Sverrisdóttir sem hyggst í lok sumars gefa út bók þar sem íslenskar konur deila sögum af kynferðislegum fantasíum sínum með öðrum. Með það að markmiði hefur Hildur opnað heimasíðuna Fantasíur.is, þar sem konur geta sent inn sýnishorn úr kynferðislegum hugarheimi sínum án þess að mögulegt sé að rekja sögurnar til sendenda. Tekið er á móti slíkum sögum fram til 17. júní.

„Ég er í raun að biðja konur um sögurnar þeirra, sem þær þekkja afar vel og hafa ótal sinnum farið yfir í huganum, til að aðrar konur geti notið þeirra. Ætli megi ekki segja að við séum, í krafti leyndarinnar, fjöldans og samstöðunnar meðal kvenna, að blikka hver aðra," segir Hildur.

Konur flóknari kynverur

Hver voru tildrögin að þessu verkefni?

„Ég hef verið að velta þessari hugmynd fyrir mér í nokkur ár. Þegar ég var í laganámi gegndi ég stöðu framkvæmdastjóra V-dagsins, sem snerist meðal annars um að berjast gegn kynferðisbrotum. Þá var sjónum beint að mikilvægi þess að konur noti réttu orðin yfir kynfæri sín og skammist sín ekki fyrir að segja þau, því slíkt valdi til dæmis erfiðleikum við að tilkynna um kynferðisbrot. Í framhaldinu fór ég að velta því fyrir mér hvort í raun væri hið sama upp á teningnum varðandi kynferðislegar fantasíuhugsanir kvenna. Hvers vegna ættu konur að skammast sín fyrir þær? Í nokkur ár vann ég ásamt öðrum að því að festa þau skilaboð í sessi að ábyrgð í kynferðisbrotamálum sé alfarið gerendanna og ég held að sú vinna hafi skilað sér út í samfélagið, sem er gott, en hvaða skilaboð eru fólgin í því að ofbeldisbrot séu fyrirferðarmest í opinberri umræðu um konur og kynlíf? Ég vil taka fram að með þessu er ég á engan hátt að draga úr mikilvægi umræðu um ofbeldi gegn konum, en ég tel afleitt hversu margar konur skammast sín fyrir svo eðlilegan hlut sem kynferðislegar fantasíur. Hvers vegna ríkir meira samþykki fyrir slíku þegar karlmenn eiga í hlut? Konur eru alveg jafn miklar kynverur og karlar og að mörgu leyti mun flóknari kynverur. Þær eru vandfýsnari. Karlmenn eru háðari sjónrænni þáttum, en konur kunna að meta uppbyggingu og stemningu. Þess vegna held ég að svona bók, með kynferðislegum fantasíum í smásagnaformi, henti konum mjög vel."

Hugtakið klám er óljóst

Verður bókin þá klám fyrir konur?

„Ef ég svara sem lögfræðingur, þá flokkast þessar sögur ekki undir klám heldur kynþokkalist eða erótík. Á hinn bóginn er áhugavert að velta fyrir sér hugtakinu klám, hvað það þýðir og hvar það stendur. Ég leyfi mér að efast um að allir í samfélaginu séu meðvitaðir um hvað er klám og hvað er ekki klám, því hugtakið er óljóst. Þetta þykir mér áhugavert. Ég er ekki viðkvæm fyrir því að taka hlut sem hefur verið samfélagslega stimplaður, eins og sjálft orðið klám, og snúa honum upp í eitthvað jákvætt. Til dæmis á forsendum kvenna. Gæðaklám, gert fyrir konur og af virðingu fyrir konum."

Býstu við að framtakið mæti gagnrýni einhvers staðar að?

„Ég geri fastlega ráð fyrir umræðu um bókina, því efnið er þess eðlis. En ég hefði ekki lagt út í þetta án þess að hafa hugsað verkefnið út í öll horn. Ég veit að þetta er skrítið og framandi og ber virðingu fyrir því að þetta gæti farið í taugarnar á fólki við fyrstu sýn. Til dæmis finnst mörgum að kynlíf sé nánast komið inn í eldhús til allra og þykir nóg um. En ég trúi á þetta verkefni. Það skiptir máli að konur geti notið kynferðislegs efnis á sínum forsendum og ekki neinna annarra. Svo má auðvitað ekki gleyma því að þetta er stórskemmtilegt og hresst. Ég heldað útkoman gæti komið skemmtilega á óvart og eflt okkur konurnar, að minnsta kosti smávegis. Ég sé í það minnsta ekki hvernig þetta getur skaðað nokkurn."

Bið bara um heiðarleika

Nú hefurðu unnið forvinnu, talað við margar konur um þessi mál og kynnt þér algengustu kynferðisfantasíur kvenna samkvæmt mörgum rannsóknum. Á hvaða forsendum kemurðu til með að velja sögur í bókina?

„Ég hef mínar hugmyndir um það, en núna fyrst í stað hef ég ákveðið að segja sem minnst um þær aðferðir sem ég hyggst nota til að velja fantasíurnar því ég vil ekki gefa tóninn, meðvitað eða ómeðvitað. Það eina sem ég bið um er að konurnar sem senda mér fantasíur verði einlægar, hispurslausar og deili sögunum sem hafa verið verndaðar innan ímyndunarafls þeirra. Rannsóknir hafa sýnt fram á ýmis algeng atriði í kynferðisfantasíum kvenna sem ég yrði hissa ef ekki yrði minnst á í sögunum, eins og löngunina til að vera með annarri konu, kynlíf með mörgum, að hafa áhorfendur og ýmislegt fleira, en ég bið bara um að sögurnar séu sagðar af heiðarleika. Hver og ein kona tekur svo verkefninu eins og hún skilur það og fær vonandi úr því það sem hentar hverri og einni."

Þú segist vonast eftir heiðarlegum sögum. Hvernig geturðu tryggt að fantasíurnar sem þú færð sendar séu í raun og veru frá konum?

„Sögurnar verða valdar út frá forsendum kvenna. Ef einhverjir karlar vilja endilega semja sögur sem svo passa við þær forsendur er það bara fallegt."

Þegar rætt er um kynlífsfantasíur kvenna er algengt að minnst sé á að hjá mörgum innihaldi slíkar fantasíur nauðgun eða nauðung af einhverju tagi.

„Já, það er rétt að þessi umræða kemur alltaf upp. Gjarnan er talað um „nauðgunarfantasíuna", en það er ekki rétta orðið því það sem gerist í þínum eigin huga er á þínum forsendum, og það er gerist á þínum forsendum er ekki ofbeldi. Rannsóknir sýna fram á að fæstir vilja í raun upplifa fantasíurnar sínar. Það gildir um bæði kynin og allra helst um þessa fantasíu. En þessi hugmynd, að ímynda sér að vera tekin með valdi, er vissulega til staðar. Hún er í raun mjög algeng og hefur verið rannsökuð mjög mikið. Engin kona vill verða fyrir nauðgun, en mér þykir þessi umræða áhugaverð og trúi því að það sé betra að mæta henni heldur en þagga hana niður. Það er mikilvægt að segja frá hlutunum eins og þeir eru, því annars krauma þeir undir yfirborðinu og bjóða upp á ýmis konar hættulega mistúlkun."

Ekki minni tepra en hver annar

Ef við veltum fyrir okkur steríótýpum um lögfræðinga, er þá ekki harla ólíklegt að innan þeirra rúmist vinna við bók um kynlífsfantasíur?

„Jú, kannski. En ég vil ekki vera steríótýpa. Sjálfri finnst mér ekkert auðvelt eða þægilegt að ræða þessi mál. Ég er að mörgu leyti dálítið feimin og hef alltaf verið. Hugsanlega var það hluti af ástæðu þess að ég réðst í þetta verkefni að ég fann að mér þóttu þessi mál óþægilegt umræðuefni og fór að velta því fyrir mér hvers vegna í ósköpunum svo væri. Margir vinir mínir urðu því mjög hissa þegar ég sagði þeim að ég ætlaði að hella mér út í þetta. En verkefnið snýst ekki um mig."

En varla þarf að spyrja að því hvert umræðuefnið verður þegar þú hittir ókunnugt fólk á förnum vegi næstu vikur og mánuði?

„Ég hafði nú ekki hugsað út í það, en ef fólk vill spjalla við mig um kynlífsfantasíur er það bara hið besta mál. Það er hægt að lenda í verri hlutum en að spjalla um slíkt á barnum. Þó er ég ekkert minni tepra en hver annar, sem er kannski dálítið fyndið."