Lýst yfir ábyrgðarleysi Hjalti Þórisson skrifar 25. apríl 2013 14:30 Það má einu gilda þó skillítið nóboddí af kjörskránni eins og undirritaður, teljist ekki vikta þungt þegar þjóðráðin ráðast. Ég áskil mér eigi að síður allan rétt til að firra mig ábyrgð á óhæfuverkum sem eru hér í uppsiglingu og eru reyndar þegar hafin. Vesalingur minn hefur, ásamt einstaka hjáróma rödd, ítrekað reynt að vara við þeim ófarnaði. Sú sturlaða umræða, sem hér hefur bulið á síðustu ár í vaxandi mæli varðandi það sem er kallað er „fjármál heimilanna" og hefur beinst gegn verðmætistryggingu fjárskuldbindinga, sem kallast verðtrygging, hefur nú skilað sér í því að alvöru hætta steðjar að því heilbrigðismeðali sem hún er í okkar verðbólgusjúka hagkerfi. Stjórnmálastéttin, nánast eins og hún leggur sig, hefur látið undan háreistinni og dregist inn í vinsældakapphlaupið - misst kjarkinn. Það sést og heyrist þegar hvert hreystimennið á fætur öðru lippast niður og kikknar í hnjánum og tekur undir með kórnum - þegar fylgistölurnar lækka. Þegar hefur verið unnið skemmdarverk á þessu kerfi með því að flokki í stjórnarminnihluta hélst það uppi á seinni hluta kjörtímabilsins að knýja fram sérstakt gæluverkefni eins þingmanns þeirra - sem kallað er „minnkað vægi verðtrygginga" og lýsir sér nú um stundir í lánveitingum á svokölluðum „óverðtryggðum" lánum og meira að segja Íbúðalánasjóður rembist við að láta kúgast. Er lagst á árar við að telja fólki trú um ágæti slíkra lána. Við því var varað. Ein atlagan er sú, að fá verðtryggingu dæmda ólöglega - með vísan til þess að veðbundin fjárfestingalán í fasteignum teljist neytendalán. Slík lán eru eðli máls samkvæmt ekki neytendalán og ef lög eða tilskipanir gefa eitthvað annað í skyn eru það ólög. Því verður þó að treysta að málið falli á þeim öðrum bábyljum sem til er tjaldað. Til marks um vinsældakvíða pólitíkusanna er, að Alþingi samþykkti nýskeð að veita málsókninni sérstaka flýtimeðferð fyrir dómstólum. Nú liggur lífið á. Þannig stendur stjórnmálastéttin í ístaðinu. Það yrði til að kóróna endemin hér - að það yrði dæmt ólöglegt að verðmætistryggja fjárskuldbindingar og léða fjármuni. Lögleysan liggur í breytilegu vöxtum, sem illu heilli voru átölulaust innleiddir af Seðlabankanum þann 1. maí 1976. Það tekur þó steininn úr þegar stjórnmálaflokkur - setur það á oddinn að afnema verðtryggingu og sópar til sín fjöldafylgi út á það. Eina vonarglætan felst í því að hann mun hafa sett það sem stjórnarmyndunarskilyrði. Ætla aðrir, vonandi ábyrgari, stjórnmálaflokkar að láta dragst út í það forað? - fyrir ráðherrastóla. Það er ekki ný bóla hér, að hýstería og múgsefjun grípi um sig og ráði för. Þá kemst ekkert annað að en upphrópanir og til lítils að æmta. Í þessu efni hefur sýnt sig að það er ekki yfirveguð, upplýst og rökviss umfjöllun sem nær eyrum landans, enda uppgjöfin í því efni æpandi. Rangfærslurnar eru látnar óátaldar án enda og bylja í eyrum - svo sem það öfugmælið að verðtrygging stuðli að verðbólgu, og eins, að hún hamli hagstjórninni. Slíkt fleipur lætur vel í eyrum einhverra. Það ærir óstöðugan að bera til baka allar þær rangfærslur og bábyljur sem hver étur eftir öðrum - t.d. ósannindi eins og þau, sem t.d. heyrast frá þingmönnum, að Íslendingar borgi húsnæði sitt tvisvar eða jafnvel oftar. Ég tel mér ekki skylt, frekar en öðrum blöðruselum, að rökstyðja mál mitt hér - til þess gefst hér hvorki pláss né tími. Margar og ítrekaðar óskir og tillögur um að fá vitræna umræðu um þessu mál og skilmerkilega kynningu á þeim, hafa ekki verið þegnar - af helstu umræðuþáttum Ríkisútvarpsins: Kastljósi, Speglinum, Silfrinu. Þar á bæjum er borist með straumnum. Til að bæta úr þessari vöntun vísa ég hér í greinar mínar, þær sem finna má á netinu. (Frbl.9.12.2010 og 28.7.2010, Mbl. 23.2.1997 og 20. 11 1991) Ábyrgðin á því ófremdarástandi sem hér er, varðandi fjárhagsstöðu ýmissa aðila eftir hrun, er þeirra stjórnmálaafla sem losuðu hér um allar hömlur og hleyptu öllu upp í loft - skaðinn er slíkur að hann verður ekki lagaður - þeirra afla sem nú njóta fyrirgefningar og velþóknunar þjóðarinnar - búsáhalda hvað ! Hér væri hins vegar allt enn ískyggilegra ef ekki nyti við verðtryggingar - og verðbólgan margföld það sem hún er nú um stundir. Dýrt var hrunið - en dýrkeyptari mun þessi „björgunaraðgerð" verða. Í ljósi þeirrar sturluðu umræðu, sem veður uppi í samfélaginu og pólitíkinni, um þessi mál og þeirra ískyggilegu vísbendinga sem skoðanakannanir veita, sé ég mig, sem kjósandi, persónulega knúinn til að lýsa yfir fullkomnu ábyrgðarleysi mínu á því sem fylgja kann í kjölfarið. Jafnframt lít ég á það sem aðför að mér og ólíðanlegt brot á réttindum mínum ef hróflað verður við lánskjörum mínum og ef rift verður þeim skilmálum sem ég hef skrifað upp á og nýt vel sáttur, sem eru og verið hafa verðtryggð. Ég þvæ hendur mínar. Hjalti Þórisson, skelkaður kjósandi Slóðir: Fréttablaðið 9.12.2010 https://www.visir.is/minnkad-vaegi-verdtrygginga-!!/article/2010572928804 Fréttablaðið 28.7.2010 http://epaper.visir.is/media/201007280000/pdf_online/1_18.pdf Morgunblaðið 23.2.1997 http://www.mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=316682 Morgunblaðið 20. 11 1991 http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=1754388 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2013 Skoðun Mest lesið Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir Skoðun Kennarar verða að slá af launkröfum svo hægt sé að semja við þá! Ragnheiður Stephensen Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun Skoðun Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun HA ég Hr. ráðherra? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Spörum með breyttri verðstefnu í lyfjamálum Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Ómæld áhrif kjaradeilu kennara Anton Orri Dagsson skrifar Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson skrifar Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Skoðun 97 ár í sjálfboðaliðastarfi Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Borgið til baka! Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dropinn holar steinhjörtun. Um sterkar konur og mannabrag Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Spörum með betri opinberum innkaupum Guðmundur R. Sigtryggsson skrifar Skoðun Hvers vegna Evrópusinni? Einar Helgason skrifar Skoðun Það gera allir mistök Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Loftslagsaðgerðir sem skaða náttúruna Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Það má einu gilda þó skillítið nóboddí af kjörskránni eins og undirritaður, teljist ekki vikta þungt þegar þjóðráðin ráðast. Ég áskil mér eigi að síður allan rétt til að firra mig ábyrgð á óhæfuverkum sem eru hér í uppsiglingu og eru reyndar þegar hafin. Vesalingur minn hefur, ásamt einstaka hjáróma rödd, ítrekað reynt að vara við þeim ófarnaði. Sú sturlaða umræða, sem hér hefur bulið á síðustu ár í vaxandi mæli varðandi það sem er kallað er „fjármál heimilanna" og hefur beinst gegn verðmætistryggingu fjárskuldbindinga, sem kallast verðtrygging, hefur nú skilað sér í því að alvöru hætta steðjar að því heilbrigðismeðali sem hún er í okkar verðbólgusjúka hagkerfi. Stjórnmálastéttin, nánast eins og hún leggur sig, hefur látið undan háreistinni og dregist inn í vinsældakapphlaupið - misst kjarkinn. Það sést og heyrist þegar hvert hreystimennið á fætur öðru lippast niður og kikknar í hnjánum og tekur undir með kórnum - þegar fylgistölurnar lækka. Þegar hefur verið unnið skemmdarverk á þessu kerfi með því að flokki í stjórnarminnihluta hélst það uppi á seinni hluta kjörtímabilsins að knýja fram sérstakt gæluverkefni eins þingmanns þeirra - sem kallað er „minnkað vægi verðtrygginga" og lýsir sér nú um stundir í lánveitingum á svokölluðum „óverðtryggðum" lánum og meira að segja Íbúðalánasjóður rembist við að láta kúgast. Er lagst á árar við að telja fólki trú um ágæti slíkra lána. Við því var varað. Ein atlagan er sú, að fá verðtryggingu dæmda ólöglega - með vísan til þess að veðbundin fjárfestingalán í fasteignum teljist neytendalán. Slík lán eru eðli máls samkvæmt ekki neytendalán og ef lög eða tilskipanir gefa eitthvað annað í skyn eru það ólög. Því verður þó að treysta að málið falli á þeim öðrum bábyljum sem til er tjaldað. Til marks um vinsældakvíða pólitíkusanna er, að Alþingi samþykkti nýskeð að veita málsókninni sérstaka flýtimeðferð fyrir dómstólum. Nú liggur lífið á. Þannig stendur stjórnmálastéttin í ístaðinu. Það yrði til að kóróna endemin hér - að það yrði dæmt ólöglegt að verðmætistryggja fjárskuldbindingar og léða fjármuni. Lögleysan liggur í breytilegu vöxtum, sem illu heilli voru átölulaust innleiddir af Seðlabankanum þann 1. maí 1976. Það tekur þó steininn úr þegar stjórnmálaflokkur - setur það á oddinn að afnema verðtryggingu og sópar til sín fjöldafylgi út á það. Eina vonarglætan felst í því að hann mun hafa sett það sem stjórnarmyndunarskilyrði. Ætla aðrir, vonandi ábyrgari, stjórnmálaflokkar að láta dragst út í það forað? - fyrir ráðherrastóla. Það er ekki ný bóla hér, að hýstería og múgsefjun grípi um sig og ráði för. Þá kemst ekkert annað að en upphrópanir og til lítils að æmta. Í þessu efni hefur sýnt sig að það er ekki yfirveguð, upplýst og rökviss umfjöllun sem nær eyrum landans, enda uppgjöfin í því efni æpandi. Rangfærslurnar eru látnar óátaldar án enda og bylja í eyrum - svo sem það öfugmælið að verðtrygging stuðli að verðbólgu, og eins, að hún hamli hagstjórninni. Slíkt fleipur lætur vel í eyrum einhverra. Það ærir óstöðugan að bera til baka allar þær rangfærslur og bábyljur sem hver étur eftir öðrum - t.d. ósannindi eins og þau, sem t.d. heyrast frá þingmönnum, að Íslendingar borgi húsnæði sitt tvisvar eða jafnvel oftar. Ég tel mér ekki skylt, frekar en öðrum blöðruselum, að rökstyðja mál mitt hér - til þess gefst hér hvorki pláss né tími. Margar og ítrekaðar óskir og tillögur um að fá vitræna umræðu um þessu mál og skilmerkilega kynningu á þeim, hafa ekki verið þegnar - af helstu umræðuþáttum Ríkisútvarpsins: Kastljósi, Speglinum, Silfrinu. Þar á bæjum er borist með straumnum. Til að bæta úr þessari vöntun vísa ég hér í greinar mínar, þær sem finna má á netinu. (Frbl.9.12.2010 og 28.7.2010, Mbl. 23.2.1997 og 20. 11 1991) Ábyrgðin á því ófremdarástandi sem hér er, varðandi fjárhagsstöðu ýmissa aðila eftir hrun, er þeirra stjórnmálaafla sem losuðu hér um allar hömlur og hleyptu öllu upp í loft - skaðinn er slíkur að hann verður ekki lagaður - þeirra afla sem nú njóta fyrirgefningar og velþóknunar þjóðarinnar - búsáhalda hvað ! Hér væri hins vegar allt enn ískyggilegra ef ekki nyti við verðtryggingar - og verðbólgan margföld það sem hún er nú um stundir. Dýrt var hrunið - en dýrkeyptari mun þessi „björgunaraðgerð" verða. Í ljósi þeirrar sturluðu umræðu, sem veður uppi í samfélaginu og pólitíkinni, um þessi mál og þeirra ískyggilegu vísbendinga sem skoðanakannanir veita, sé ég mig, sem kjósandi, persónulega knúinn til að lýsa yfir fullkomnu ábyrgðarleysi mínu á því sem fylgja kann í kjölfarið. Jafnframt lít ég á það sem aðför að mér og ólíðanlegt brot á réttindum mínum ef hróflað verður við lánskjörum mínum og ef rift verður þeim skilmálum sem ég hef skrifað upp á og nýt vel sáttur, sem eru og verið hafa verðtryggð. Ég þvæ hendur mínar. Hjalti Þórisson, skelkaður kjósandi Slóðir: Fréttablaðið 9.12.2010 https://www.visir.is/minnkad-vaegi-verdtrygginga-!!/article/2010572928804 Fréttablaðið 28.7.2010 http://epaper.visir.is/media/201007280000/pdf_online/1_18.pdf Morgunblaðið 23.2.1997 http://www.mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=316682 Morgunblaðið 20. 11 1991 http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=1754388
Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen Skoðun
Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun
Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar
Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen Skoðun
Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun