Spítalinn og plágurnar Sigurður Oddsson skrifar 15. nóvember 2014 07:00 Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Laxalús og varnir gegn henni Jón Sveinsson skrifar Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Sjá meira
Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum.
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar