Hjúkrunarfræðingur svarar María Ósk Gunnsteinsdóttir skrifar 22. júní 2015 16:44 Nú virðist sem svo að fjármálaráðherra sé farinn að stunda skæruhernað í fjölmiðlum landsins. Hann kemur fram sakleysið uppmálað en fer vísvitandi með rangar staðreyndir og gerir það án þess að blikna. Tilgangurinn er einfaldur, að láta hjúkrunarfræðinga líta illa út, að láta þá líta út sem ósanngjarnar frekjur sem ætlast til of mikils. Á meðan birtist heilbrigðisráðherra í fjölmiðlum og spilar sig sem góða gæjann, gamla sjómanninn sem talar táreygður um storminn sem þarf að standa af sér, að á eftir brælu komi betri tíð og að það þurfi að setja nýtt troll undir þegar gamla skemmist. Þetta er allt saman pólitísk afvegleiðing, leið til að svara spurningum án þess að svara nokkru, leið til að fá fólk til að horfa á eitthvað allt annað en aðalatriðið sem er einfaldlega það sem við blasir, hrun heilbrigðiskerfisins á Íslandi verði ekki brugðist við því ástandi sem nú er komið upp. Sniðugir þessir pólitíkusar. Bjarna Ben er tíðrætt um að hjúkrunarfræðingum hafi verið boðin 20% launahækkun en samninganefnd hjúkrunarfræðinga kannast ekki við það tilboð. Nýjasta tilboð ríkisins hljóðaði uppá 18,5% hækkun launa á fjögurra ára tímabili. Það gera 4,6% á ári. Þessar tölur þýða einfaldlega það að þegar að lágmarkslaun í landinu verða 300 þúsund þá verða byrjunarlaun hjúkrunarfræðinga eftir 4 ára háskólanám 364 þúsund. Með milljónir í námslán. Hvar er sanngirnin í þessu? Af hverju segir Bjarni Ben ekki sannleikann fyrst hann ákvað að rjúfa trúnað? Því sannleikurinn er ljótur. Sjáið þið ekkert rangt við þetta?Með lægri laun en karlastéttir Hjúkrunarfræðingar eru með 14-25 % lægri grunnlaun en hefðbundnar karlastéttir hjá ríkinu (með svipað langt eða styttra nám). Eina sem getur útskýrt þennan launamun er sú staðreynd að hjúkrunarfræðingar eru stór kvennastétt, ein sú stærsta. Myndu þeir samþykkja þetta tilboð frá ríkinu þá væru hjúkrunarfræðingar ennþá með 14-25 % lægri laun en hefðbundnar karlastéttir hjá ríkinu eftir þessi 4 ár og því engu nær markmiðum sínum um að menntun okkar sé metin til jafns á við menntun annarra háskólamenntaðra og engin skref væru stigin í átt að því að útrýma kynbundnum launamun. Sjáið hvað leikur að tölum er villandi. Þess vegna þarf að útskýra hvað er á bakvið þær. Ár eftir ár er búið að lofa hjúkrunarfræðingum kjarabót í næsta samningi. Það er aldrei rétti tíminn. Einhvern veginn hafa þeir látið það yfir sig ganga enda held ég að það sé í eðli hjúkrunarfræðinga að setja þarfir annarra í forgang. Það útskýrir t.d. af hverju hjúkrunarfræðingar hafa verið tilbúnir til að hlaupa hraðar og hraðar seinustu ár samhliða gríðarlegum niðurskurði til að halda þjónustu við skjólstæðinga heilbrigðiskerfisins í þeim gæðaflokki sem við öll viljum ganga að. En nú er fólk búið að fá nóg. Fólk vill fara að pendla erlendis þar sem það fær tvöföld laun. Jafnvel flytja alveg með fjölskylduna. Fólk er farið að mennta sig út úr faginu eða bara farið að vinna við eitthvað allt annað en hjúkrun sjúklinga. Er það ekki sorglegt?Mun aðeins versna Í verkfalli hjúkrunarfræðinga (sem náði ekki 3 vikum) þá var keyrt á fullri starfsemi á mörgum deildum. Öryggislistar frá velferðarráðuneytinu kölluðu jafnvel á betri mönnun en í boði er á LSH dags daglega vegna manneklu. Sýnir þetta ekki að spítalinn er kominn fram yfir bjargbrúnina, þegar ekki næst að manna uppí öryggismönnun á venjulegum dögum? Ástandið mun einungis versna. Fjöldi hjúkrunarfræðinga hafa sagt upp, 900 hjúkrunarfræðingar mega hætta vegna aldurs á næstu árum, 450 útskrifast í staðinn en meira að segja nýútskrifaðir hjúkrunarfræðingar sjá sér ekki fært að vinna á stærstu sjúkrastofnun landsins, LSH, og horfa því annað. Það hlýtur að vera hagur okkar allra að það sé öflugt heilbrigðiskerfi til staðar þegar þarf að nota það en slíkt næst ekki án þátttöku hjúkrunarfræðinga. Læknar halda ekki einir uppi þjónustu á sjúkrahúsum, þeir vinna í þverfaglegu samstarfi við hjúkrunarfræðinga, sjúkraþjálfara, næringarfræðinga, lífeindafræðinga, geislafræðinga, sjúkraliða og svo mætti lengi telja.Frábær samstaða Ef einn hlekk vantar í keðjuna, þá virkar hún ekki. Það þarf að bæta kaup og kjör hjúkrunarfræðinga og þar með gera starfið samkeppnishæft um mannaflann. Það þarf að útrýma launamuni kynjanna alveg. Er það ekki dálítið undarlegt að á sama tíma og ríkisstjórnin setur lög á eina stærstu kvennastétt landsins (starfsmenn sína) og bindur stéttina gerðadómi (í lögunum frá þeim kemur fram nákvæmlega hver launahækkunin skal vera og sú tala viðheldur þessum launamun) þá þykjast þeir vera jafnréttissinnar, stofna jafnréttissjóð og spila sig sem stærstu menn í he for she átakinu. Hér er annað dæmi um afvegleiðingu. Látið ekki plata ykkur, meira að segja fjölmiðlar erlendis eru farnir að taka eftir þessu. Markmið stjórnvalda er að útrýma kynbundnum launamun fyrir árið 2022. Það er eftir einungis sjö ár. Þeir eru samt ekki tilbúnir að stíga fyrstu skrefin í dag heldur á greinilega að gera þetta allt á þremur árum, árin 2019-2022. Er það ekki undarlegt? Af hverju byrja þeir ekki strax? Við hjúkrunarfræðinga vil ég segja: Frábær samstaða. Ég er ótrúlega stolt af því að tilheyra þessari starfstétt. Ekki láta brjóta niður þessa samstöðu með útúrsnúningi pólitíkusa í fjölmiðlum sem leika sér að tölum til að snúa áliti almennings gegn okkur til þess eins að bæta eigið fylgi. Berjist á móti, ekki lúffa fyrir svo skítlegri framkomu. Ekki samþykkja eitthvað sem ykkur er ekki boðlegt. Berjist fyrir ykkur og berjist fyrir heilbrigðiskerfið. Áfram hjúkrunarfræðingar! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Verkfall 2016 Mest lesið Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Skoðun Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Sjá meira
Nú virðist sem svo að fjármálaráðherra sé farinn að stunda skæruhernað í fjölmiðlum landsins. Hann kemur fram sakleysið uppmálað en fer vísvitandi með rangar staðreyndir og gerir það án þess að blikna. Tilgangurinn er einfaldur, að láta hjúkrunarfræðinga líta illa út, að láta þá líta út sem ósanngjarnar frekjur sem ætlast til of mikils. Á meðan birtist heilbrigðisráðherra í fjölmiðlum og spilar sig sem góða gæjann, gamla sjómanninn sem talar táreygður um storminn sem þarf að standa af sér, að á eftir brælu komi betri tíð og að það þurfi að setja nýtt troll undir þegar gamla skemmist. Þetta er allt saman pólitísk afvegleiðing, leið til að svara spurningum án þess að svara nokkru, leið til að fá fólk til að horfa á eitthvað allt annað en aðalatriðið sem er einfaldlega það sem við blasir, hrun heilbrigðiskerfisins á Íslandi verði ekki brugðist við því ástandi sem nú er komið upp. Sniðugir þessir pólitíkusar. Bjarna Ben er tíðrætt um að hjúkrunarfræðingum hafi verið boðin 20% launahækkun en samninganefnd hjúkrunarfræðinga kannast ekki við það tilboð. Nýjasta tilboð ríkisins hljóðaði uppá 18,5% hækkun launa á fjögurra ára tímabili. Það gera 4,6% á ári. Þessar tölur þýða einfaldlega það að þegar að lágmarkslaun í landinu verða 300 þúsund þá verða byrjunarlaun hjúkrunarfræðinga eftir 4 ára háskólanám 364 þúsund. Með milljónir í námslán. Hvar er sanngirnin í þessu? Af hverju segir Bjarni Ben ekki sannleikann fyrst hann ákvað að rjúfa trúnað? Því sannleikurinn er ljótur. Sjáið þið ekkert rangt við þetta?Með lægri laun en karlastéttir Hjúkrunarfræðingar eru með 14-25 % lægri grunnlaun en hefðbundnar karlastéttir hjá ríkinu (með svipað langt eða styttra nám). Eina sem getur útskýrt þennan launamun er sú staðreynd að hjúkrunarfræðingar eru stór kvennastétt, ein sú stærsta. Myndu þeir samþykkja þetta tilboð frá ríkinu þá væru hjúkrunarfræðingar ennþá með 14-25 % lægri laun en hefðbundnar karlastéttir hjá ríkinu eftir þessi 4 ár og því engu nær markmiðum sínum um að menntun okkar sé metin til jafns á við menntun annarra háskólamenntaðra og engin skref væru stigin í átt að því að útrýma kynbundnum launamun. Sjáið hvað leikur að tölum er villandi. Þess vegna þarf að útskýra hvað er á bakvið þær. Ár eftir ár er búið að lofa hjúkrunarfræðingum kjarabót í næsta samningi. Það er aldrei rétti tíminn. Einhvern veginn hafa þeir látið það yfir sig ganga enda held ég að það sé í eðli hjúkrunarfræðinga að setja þarfir annarra í forgang. Það útskýrir t.d. af hverju hjúkrunarfræðingar hafa verið tilbúnir til að hlaupa hraðar og hraðar seinustu ár samhliða gríðarlegum niðurskurði til að halda þjónustu við skjólstæðinga heilbrigðiskerfisins í þeim gæðaflokki sem við öll viljum ganga að. En nú er fólk búið að fá nóg. Fólk vill fara að pendla erlendis þar sem það fær tvöföld laun. Jafnvel flytja alveg með fjölskylduna. Fólk er farið að mennta sig út úr faginu eða bara farið að vinna við eitthvað allt annað en hjúkrun sjúklinga. Er það ekki sorglegt?Mun aðeins versna Í verkfalli hjúkrunarfræðinga (sem náði ekki 3 vikum) þá var keyrt á fullri starfsemi á mörgum deildum. Öryggislistar frá velferðarráðuneytinu kölluðu jafnvel á betri mönnun en í boði er á LSH dags daglega vegna manneklu. Sýnir þetta ekki að spítalinn er kominn fram yfir bjargbrúnina, þegar ekki næst að manna uppí öryggismönnun á venjulegum dögum? Ástandið mun einungis versna. Fjöldi hjúkrunarfræðinga hafa sagt upp, 900 hjúkrunarfræðingar mega hætta vegna aldurs á næstu árum, 450 útskrifast í staðinn en meira að segja nýútskrifaðir hjúkrunarfræðingar sjá sér ekki fært að vinna á stærstu sjúkrastofnun landsins, LSH, og horfa því annað. Það hlýtur að vera hagur okkar allra að það sé öflugt heilbrigðiskerfi til staðar þegar þarf að nota það en slíkt næst ekki án þátttöku hjúkrunarfræðinga. Læknar halda ekki einir uppi þjónustu á sjúkrahúsum, þeir vinna í þverfaglegu samstarfi við hjúkrunarfræðinga, sjúkraþjálfara, næringarfræðinga, lífeindafræðinga, geislafræðinga, sjúkraliða og svo mætti lengi telja.Frábær samstaða Ef einn hlekk vantar í keðjuna, þá virkar hún ekki. Það þarf að bæta kaup og kjör hjúkrunarfræðinga og þar með gera starfið samkeppnishæft um mannaflann. Það þarf að útrýma launamuni kynjanna alveg. Er það ekki dálítið undarlegt að á sama tíma og ríkisstjórnin setur lög á eina stærstu kvennastétt landsins (starfsmenn sína) og bindur stéttina gerðadómi (í lögunum frá þeim kemur fram nákvæmlega hver launahækkunin skal vera og sú tala viðheldur þessum launamun) þá þykjast þeir vera jafnréttissinnar, stofna jafnréttissjóð og spila sig sem stærstu menn í he for she átakinu. Hér er annað dæmi um afvegleiðingu. Látið ekki plata ykkur, meira að segja fjölmiðlar erlendis eru farnir að taka eftir þessu. Markmið stjórnvalda er að útrýma kynbundnum launamun fyrir árið 2022. Það er eftir einungis sjö ár. Þeir eru samt ekki tilbúnir að stíga fyrstu skrefin í dag heldur á greinilega að gera þetta allt á þremur árum, árin 2019-2022. Er það ekki undarlegt? Af hverju byrja þeir ekki strax? Við hjúkrunarfræðinga vil ég segja: Frábær samstaða. Ég er ótrúlega stolt af því að tilheyra þessari starfstétt. Ekki láta brjóta niður þessa samstöðu með útúrsnúningi pólitíkusa í fjölmiðlum sem leika sér að tölum til að snúa áliti almennings gegn okkur til þess eins að bæta eigið fylgi. Berjist á móti, ekki lúffa fyrir svo skítlegri framkomu. Ekki samþykkja eitthvað sem ykkur er ekki boðlegt. Berjist fyrir ykkur og berjist fyrir heilbrigðiskerfið. Áfram hjúkrunarfræðingar!
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar