Var það mat dómsins að miðað við áform stuðningsmannsins, Harjit Delay, að gefa leikmanninum „fimmu“ hefði áhætta hans orðið síst minni jafnvel þótt handriðið væri hærra. Raunar væri útilokað að reyna að gefa „fimmu“ ofan úr stúkunni án þess að leggja sig í stórhættu þegar litið væri til aðstæðna.

Slysið varð á leik Þórs og FH í Pepsi-deild karla þann 14. september 2014. Harjit var í stúkunni þegar leikmenn gengu af velli og ætlaði hann að gefa Jóni Ragnari Jónssyni, þáverandi leikmanni FH og tónlistarmanni, „fimmu“. Handrið sem girðir af stúkuna er 82 cm hátt og stendur á steyptum kanti sem er 32 cm. Skýringarmyndir af handriðinu má sjá hér til hliðar.
Harjit steig upp á steypta kantinn og teygði sig í áttina til Jóns. Við það steyptist hann fram fyrir sig og féll niður í steypta gryfju fyrir neðan stúkuna með þeim afleiðingum að hann hlaut líkamstjón. Fallið var rúmir þrír metrar og varð þeim mikið niðri fyrir sem vitni urðu að slysinu.
Ítarlega var fjallað um slysið á sínum tíma og sömuleiðis þegar ljóst varð að Harjit hefði séð þann kost vænstan að fara dómstólaleiðina til að leita réttar síns. Formaður knattspyrnudeildar Þórs, Aðalsteinn Pálsson, taldi Harjit eiga fyrst og fremst að þakka aðilum á vettvangi skjót viðbrögð.
Uppi voru getgátur um að Harjit hefði verið undir áhrifum áfengis er slysið varð. Harjit sagðist hins vegar aðeins hafa drukkið tvo bjóra og margir aðrir í hópi stuðningsmanna drukkið mun meira. Mánuði síðar slasaði svo kærasta Harjit sig á leik FH í Kaplakrika er hún klifraði yfir grindverk.

Í niðurstöðu Héraðsdóms Reykjavíkur kemur fram að óumdeilt sé að hæð hins umdeilda handriðs Þórsvallar frá gólfi og að efri brún sé 117 cm. Þannig uppfylli það kröfur byggingarreglugerðar að handriðið sé yfir metri að hæð. Sömuleiðis sé óumdeilt að stálhandrið, sem er 82 cm á hæð, hvíli á 35 cm háum steyptum kanti.
Deilumálið snúist um það að Harjit telji ekki hægt að líta á steypta kantinn sem hluti af handriðinu. Máli sínu til stuðnings bendir hann á að steypti kanturinn sé ekki í beinni samfellu við stálhandriðið og auðvelt sé að standa uppi á honum. Dómurinn telur þó að ekki sé hægt að líta á kantinn sem framlengingu á gólffleti stúkunnar heldur sem undirstöðu fyrir stálhandrið og sé því hluti af því. Samkvæmt því sé handriðið 17 cm hærra en lágmarkskröfur geri ráð fyrir í byggingarreglugerð.
Þá benti lögmaður Harjit á að gerð handriðsins uppfylli ekki reglugerðina að því leyti að þar segi að ganga þurfi frá handriðum þannig að ekki stafi hætta af þeim. Skuli meðal annars klæða handrið klæðningu í a.m.k. 80 cm hæð séu þau með láréttum rimlum sem gefi möguleika á klifri barna. Á umræddu handriði voru tveir láréttir rimlar á stálhandriðinu, að ofan og neðanverðu. Því sé bæði hægt að stíga upp á kantinn og á lárétta rimla.
Dómurinn féllst ekki á þessi sjónarmið þar sem þörfin á klæðingu á handriðum ráðist af því hvort hætta sé á klifri barna, sem stefnandi sé ekki.
Með hliðsjón af ofangreindu var ekki fallist á það með Harjit að handriðið hefði verið í ósamræmi við greinar byggingarreglugerðar sem stefnan byggði á. Er tjón hans því ekki rakið til vanbúnaðar handriðsins.

Í lokaorðum dómsins kemur fram að Harjit hafi fyrir dómi að honum virtist sem mögulegt væri fyrir hann að gefa leikmanni FH „fimmu“ umrætt sinn. Að mati dómsins var slíkt útilokað án þess að leggja sig í stórhættu þegar litið væri til aðstæðna.
Miðað við áform Harjit hefði áhættan verið síst minni við það að handriðið væri 18 cm hærra, þ.e. væri aðeins eins metra stálhandrið og enginn steyptur kantur. Að mati dómsins hugði stefnandi ekki að sér og þætti hafa „sýnt af sér stórkostlegt gáleysi sem eitt og sér varð til þess að hann féll úr áhorfendastúkunni og slasaðist…“.
Á því bæri Fasteignafélag Akureyrarbæjar ekki skaðabótaábyrgð og væri hann sýknaður af öllum kröfum stefnanda í málinu.
Magnús Davíð Norðdahl, verjandi Harjit, segir meiri líkur en minni á að málinu verði áfrýjað til Hæstaréttar með hliðsjón af þeim vafa sem uppi sé hvort handriðið hafi uppfyllt byggingarreglugerð.