Þess vegna er kennarastarfið aðlaðandi ævistarf Björg Sigurvinsdóttir skrifar 5. október 2016 15:13 Þegar ég var í 9. bekk í grunnskóla fletti ég bæklingi þar sem námsframboð var kynnt. Eftir nokkrar vangaveltur ákvað ég að velja mér nám á uppeldisbraut. Markmiðið var að læra seinna að verða leikskólakennari eða fóstra eins og það hét þá. Ég hafði eins og margar ungar stúlkur varið sumrum við að gæta lítilla barna og þótti það mjög skemmtilegt. Einnig spilaði inn í að ég var ekki góð í stærðfræði og sá mér til léttis að sú fræðigrein var ekki í náminu. Ég bjó á Akureyri og þurfti að flytja til Reykjavíkur til að ná markmiðinu mínu og lét það ekki stoppa mig og útskrifaðist úr náminu 21 árs. Fór strax að vinna á vettvangi og hef unnið sem leikskólakennari, deildarstjóri, aðstoðarleikskólastjóri og leikskólastjóri. Þetta hefur verið ánægjulegur starfsvettvangur minn í 33 ár. Starfsvettvangur þar sem ég hef starfað óslitið fyrir utan örlítið hlé við uppeldi eigin barns og framhaldsnám í menntunarfræðum með áherslu á stjórnun Starfsánægjan mín er sérstaklega fólgin í að fá sem fræðimaður í leikskóla að stuðla að því að börnin séu ánægð og sýni framfarir í þroska. Ég ber mikla virðingu fyrir börnum og legg áherslu á að einstaklingnum líði vel og hann fái að njóta sín. Fjölbreyttar kennsluaðferðir í gegnum leikinn eru að mínu mati langbesta leiðin til að hvetja börn til dáða og efla þroska þeirra. Sem leikskólakennari hef ég haft tækifæri á að gefa börnum svigrúm til að læra að leika sér saman á sanngjarnan hátt, deila með sér og biðjast fyrirgefningar þegar þau særa aðra. Börn læra að skila hlutum á sinn stað, laga til eftir sig og taka ekki það sem aðrir eiga. Börn læra að tala, teikna, mála, syngja og hreyfa/dansa í gegnum leik og vinnu á skapandi hátt á hverjum degi. Börn læra að þegar þau fara út í heiminn þurfa þau að muna eftir því að gæta sín á bílunum, leiða og halda hópinn. Síðast en ekki síst að taka eftir öllum frábæru undrunarefnunum í kringum sig. Til þess að slík skilyrði skapist og nái að blómstra og dafna verður að beina kastljósinu að leikskólakennurum, lykilfólkinu í leikskólastarfinu. Leikskólakennurum er vel ljós sú ábyrgð sem þeir hafa lagt á sínar herðar með vali á starfsvettvangi. Þeir eru boðnir og búnir til að styðja og leiða börnin á þroskabraut sinni, þeir gefa mikið af sér og sýna börnum mikla alúð og virðingu. Leikskólakennarar gera sér grein fyrir að kennsla ungra barna getur verið krefjandi og flókin, en jafnframt gefandi, fjölbreytt og skemmtileg. Ég skora á ungt fólk að velja þetta frábæra tækifæri sem vinna með ungum börnum gefur með því að mennta sig sem kennari yngri barna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir Skoðun Hélst þú upp á krabbameinið? Áslaug Eiríksdóttir Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon skrifar Skoðun Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson skrifar Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Horfin þjóð Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar vegna málefna í Grafarvogi Kristjana Knudsen skrifar Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um lög versus viðhorf Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Frægðarvæðing og innihald í stjórnmálum Steingrímur J. Sigfússon skrifar Skoðun Frelsi - ekkert miðjumoð! Kári Allansson,Ívar Orri Ómarsson skrifar Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar Skoðun Er ekki best að fara í framboð? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Einokun að eilífu, amen Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Fjölmennar kvennastéttir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Fjölmörg hlutverk skólafólks! Gróa Arndal Axelsdóttir skrifar Skoðun Hvernig samfélag? Egill Rúnar Sigurðsson skrifar Skoðun Hvers vegna segir Lilja ekki satt? Björn B Björnsson skrifar Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Tilraunaverkefnið Ísland Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Frumvarp til fjárlaga 2025 - Áherslur ÖBÍ réttindasamtaka Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Venjulegt fólk á þing – umbætur strax Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Við ætlum áfram, ekki afturábak Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálaflokkar og stefnur – Vöndum valið Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Sigrumst á mænusótt (lömunarveiki) sem enn er á sveimi! Alma D. Möller skrifar Sjá meira
Þegar ég var í 9. bekk í grunnskóla fletti ég bæklingi þar sem námsframboð var kynnt. Eftir nokkrar vangaveltur ákvað ég að velja mér nám á uppeldisbraut. Markmiðið var að læra seinna að verða leikskólakennari eða fóstra eins og það hét þá. Ég hafði eins og margar ungar stúlkur varið sumrum við að gæta lítilla barna og þótti það mjög skemmtilegt. Einnig spilaði inn í að ég var ekki góð í stærðfræði og sá mér til léttis að sú fræðigrein var ekki í náminu. Ég bjó á Akureyri og þurfti að flytja til Reykjavíkur til að ná markmiðinu mínu og lét það ekki stoppa mig og útskrifaðist úr náminu 21 árs. Fór strax að vinna á vettvangi og hef unnið sem leikskólakennari, deildarstjóri, aðstoðarleikskólastjóri og leikskólastjóri. Þetta hefur verið ánægjulegur starfsvettvangur minn í 33 ár. Starfsvettvangur þar sem ég hef starfað óslitið fyrir utan örlítið hlé við uppeldi eigin barns og framhaldsnám í menntunarfræðum með áherslu á stjórnun Starfsánægjan mín er sérstaklega fólgin í að fá sem fræðimaður í leikskóla að stuðla að því að börnin séu ánægð og sýni framfarir í þroska. Ég ber mikla virðingu fyrir börnum og legg áherslu á að einstaklingnum líði vel og hann fái að njóta sín. Fjölbreyttar kennsluaðferðir í gegnum leikinn eru að mínu mati langbesta leiðin til að hvetja börn til dáða og efla þroska þeirra. Sem leikskólakennari hef ég haft tækifæri á að gefa börnum svigrúm til að læra að leika sér saman á sanngjarnan hátt, deila með sér og biðjast fyrirgefningar þegar þau særa aðra. Börn læra að skila hlutum á sinn stað, laga til eftir sig og taka ekki það sem aðrir eiga. Börn læra að tala, teikna, mála, syngja og hreyfa/dansa í gegnum leik og vinnu á skapandi hátt á hverjum degi. Börn læra að þegar þau fara út í heiminn þurfa þau að muna eftir því að gæta sín á bílunum, leiða og halda hópinn. Síðast en ekki síst að taka eftir öllum frábæru undrunarefnunum í kringum sig. Til þess að slík skilyrði skapist og nái að blómstra og dafna verður að beina kastljósinu að leikskólakennurum, lykilfólkinu í leikskólastarfinu. Leikskólakennurum er vel ljós sú ábyrgð sem þeir hafa lagt á sínar herðar með vali á starfsvettvangi. Þeir eru boðnir og búnir til að styðja og leiða börnin á þroskabraut sinni, þeir gefa mikið af sér og sýna börnum mikla alúð og virðingu. Leikskólakennarar gera sér grein fyrir að kennsla ungra barna getur verið krefjandi og flókin, en jafnframt gefandi, fjölbreytt og skemmtileg. Ég skora á ungt fólk að velja þetta frábæra tækifæri sem vinna með ungum börnum gefur með því að mennta sig sem kennari yngri barna.
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun
Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar
Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun