Breytt nafnakerfi HÍ skref í rétta átt fyrir trans nemendur skólans Tony Millington Guðnasson skrifar 12. október 2016 10:30 Þegar ég byrjaði í háskólanum var það mér mjög mikilvægt að geta breytt nafni mínu innan kerfisins sem fyrst, sem trans einstaklingur í leiðréttingaferli. Ég hikaði við að skrá mig í skólann í fyrstu þar sem ég hafði safnað mér upplýsinga meðal annarra trans einstaklinga um nafnakerfi háskólans. Þau upplýstu mig um að nafnabreytingaferlið hjá Þjóðskrá tæki langan tíma og ekki væri hægt að breyta því í háskólanum án þess. Ég hefði verið mun minna kvíðinn og þunglyndur fyrir að skrá mig í skólann hefði ég getað skráð mig með mínu valda nafni, þrátt fyrir að það væri ekki staðfest hjá Þjóðskrá. Við upphaf skólagöngunnar reyndu samskipti mín við kennara innan háskólans í gegnum tölvupóst á mig, þar sem einstaklingurinn sem þeir sáu í tímum hjá sér var strákalegur og kynnti sig sem Tony en notaðist við veffang með stelpunafni. Þetta olli mér hugarangri og ég þurfti ósjaldan að útskýra stöðu mína fyrir kennurunum. Það tók mig sjálfan mig tíma til að líða vel í nýja auðkenninu mínu og er það enn í vinnslu. Ég vona að trans einstaklingar sem velja að stunda nám við Háskóla Íslands geti stundað það nám með ánægju og verið þau sjálf á meðan á skólagöngu þeirra stendur, undir því nafni sem þeim líður best með. Ég sjálfur mætti miklum skilning, hjálpsemi og vingjarnleika innan skólans. Einnig naut ég stuðnings frá fjölskyldu minni. Við erum heppin að búa í landi þar sem trans einstaklingar mæta gjarnan jákvæðu hugarfari innan heilbrigðiskerfsins sem og menntastofnana, en það er alltaf rúm til að gera betur. Eitt af því er nýja breytingin á nafnakerfi Háskóla Íslands, sem gerir trans nemendum skólans kleift að breyta nafni sínu innan skólans þrátt fyrir að hafa ekki fengið nafnaleiðréttingu í Þjóðskrá. Mín persónulega skoðun er sú að breytt nafnakerfi muni stuðla að bættara andlegu jafnvægi fyrir nemendur sem skilgreina sig undir transregnhlífinni og er skref í rétta átt til að koma til móts við trans einstaklinga innan skólans. Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands, í tilefni Jafnréttisdaga háskólanna sem standa yfir dagana 10.-21. október. Dagskrá má finna hér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Fatlað fólk ber í borðið; Stjórnmálaþáttaka skiptir sköpun fyrir samfélagið 11. október 2016 08:25 Blóðugar raunir háskólanema Áttatíu og fjóra daga á ári líður mér eins og líkami minn sé að tortíma sjálfum sér. 10. október 2016 11:54 Mest lesið Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir Skoðun Hélst þú upp á krabbameinið? Áslaug Eiríksdóttir Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon skrifar Skoðun Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson skrifar Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Horfin þjóð Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar vegna málefna í Grafarvogi Kristjana Knudsen skrifar Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um lög versus viðhorf Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Frægðarvæðing og innihald í stjórnmálum Steingrímur J. Sigfússon skrifar Skoðun Frelsi - ekkert miðjumoð! Kári Allansson,Ívar Orri Ómarsson skrifar Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar Skoðun Er ekki best að fara í framboð? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Einokun að eilífu, amen Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Fjölmennar kvennastéttir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Fjölmörg hlutverk skólafólks! Gróa Arndal Axelsdóttir skrifar Skoðun Hvernig samfélag? Egill Rúnar Sigurðsson skrifar Skoðun Hvers vegna segir Lilja ekki satt? Björn B Björnsson skrifar Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Tilraunaverkefnið Ísland Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Frumvarp til fjárlaga 2025 - Áherslur ÖBÍ réttindasamtaka Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Venjulegt fólk á þing – umbætur strax Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Við ætlum áfram, ekki afturábak Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálaflokkar og stefnur – Vöndum valið Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Sigrumst á mænusótt (lömunarveiki) sem enn er á sveimi! Alma D. Möller skrifar Sjá meira
Þegar ég byrjaði í háskólanum var það mér mjög mikilvægt að geta breytt nafni mínu innan kerfisins sem fyrst, sem trans einstaklingur í leiðréttingaferli. Ég hikaði við að skrá mig í skólann í fyrstu þar sem ég hafði safnað mér upplýsinga meðal annarra trans einstaklinga um nafnakerfi háskólans. Þau upplýstu mig um að nafnabreytingaferlið hjá Þjóðskrá tæki langan tíma og ekki væri hægt að breyta því í háskólanum án þess. Ég hefði verið mun minna kvíðinn og þunglyndur fyrir að skrá mig í skólann hefði ég getað skráð mig með mínu valda nafni, þrátt fyrir að það væri ekki staðfest hjá Þjóðskrá. Við upphaf skólagöngunnar reyndu samskipti mín við kennara innan háskólans í gegnum tölvupóst á mig, þar sem einstaklingurinn sem þeir sáu í tímum hjá sér var strákalegur og kynnti sig sem Tony en notaðist við veffang með stelpunafni. Þetta olli mér hugarangri og ég þurfti ósjaldan að útskýra stöðu mína fyrir kennurunum. Það tók mig sjálfan mig tíma til að líða vel í nýja auðkenninu mínu og er það enn í vinnslu. Ég vona að trans einstaklingar sem velja að stunda nám við Háskóla Íslands geti stundað það nám með ánægju og verið þau sjálf á meðan á skólagöngu þeirra stendur, undir því nafni sem þeim líður best með. Ég sjálfur mætti miklum skilning, hjálpsemi og vingjarnleika innan skólans. Einnig naut ég stuðnings frá fjölskyldu minni. Við erum heppin að búa í landi þar sem trans einstaklingar mæta gjarnan jákvæðu hugarfari innan heilbrigðiskerfsins sem og menntastofnana, en það er alltaf rúm til að gera betur. Eitt af því er nýja breytingin á nafnakerfi Háskóla Íslands, sem gerir trans nemendum skólans kleift að breyta nafni sínu innan skólans þrátt fyrir að hafa ekki fengið nafnaleiðréttingu í Þjóðskrá. Mín persónulega skoðun er sú að breytt nafnakerfi muni stuðla að bættara andlegu jafnvægi fyrir nemendur sem skilgreina sig undir transregnhlífinni og er skref í rétta átt til að koma til móts við trans einstaklinga innan skólans. Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands, í tilefni Jafnréttisdaga háskólanna sem standa yfir dagana 10.-21. október. Dagskrá má finna hér.
Blóðugar raunir háskólanema Áttatíu og fjóra daga á ári líður mér eins og líkami minn sé að tortíma sjálfum sér. 10. október 2016 11:54
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun
Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar
Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun