Með barn á brjósti í ræðustól Inga María Árnadóttir skrifar 13. október 2016 17:28 Barneignir ættu ekki að hafa áhrif á atvinnutækifæri kvenna en gera það nú samt. Oft er talað um að hvert barn sem kona eignast taki hana að meðaltali tvö ár af vinnumarkaðinum, vegna fæðingarorlofs og hlutastarfs í kjölfarið. Konur verja oftast meiri tíma í heimilisstörf en karlar og sjá einnig um uppeldi barnanna í ríkari mæli. Samhliða þessu eru þær gjarnan í vinnu. Þær eiga því oftar í erfiðleikum með að tvinna saman launaða vinnu og ólaunaða vinnu, eða heimilisstörf eins og þau eru gjarnan kölluð. Það skilar sér í minni starfsreynslu kvenna og þar með minni líkum á að konur komist í sambærilega háar stöður og karlmenn, sem taka að jafnaði styttra fæðingarorlof og eru oftar í fullu starfi. Baráttan fyrir jafnrétti kynjanna á atvinnumarkaði snýst því að miklu leyti um fjölskylduvæna vinnustaði, þ.e. að báðir foreldrar geti sinnst starfi sínu burt séð frá fjölskylduaðstæðum. Unnur Brá Konráðsdóttir hefur tekið risa stórt skref í þeirri baráttu með því að hafa sex vikna gamalt barnið sitt með sér í vinnuni. Verður það að teljast til mikillar fyrirmyndar sem halda ber á lofti. Baráttan gerist ekki að sjálfu sér.Íslendingar í alheimsfréttum Í gær gaf Unnur Brá barni sínu brjóst í ræðustól og var það ekki lengi að komast í pressuna. Íslendingar fögnuðu dirfsku hennar en hvað var það sem vakti athygli erlendis? Að öllum hafi verið sama. Að enginn þingmaður hafi sett sig upp á móti því. Gjörðir Unnar og viðbrögð kollega hennar þykja það undraverð að erlendir fréttamiðlar hafa fjallað um þetta víða um heim. En ég spyr mig, hversu brengluð er hugsun mannsins orðin þegar það telst fréttnæmt að kona skuli geta haldið áfram að gefa svöngum og saklausum hvítvoðungi sínum þá lífsnæringu sem hann þarf til þess að lifa af, í vinnunni, án þess að nokkur geri alvarlegar athugasemdir við það? Sem betur fer bý ég á Íslandi og get verið stollt af kynsystur minni fyrir að gera það sem hún taldi barni sínu vera fyrir bestu. Sem betur fer bý ég ekki í landi þar sem atvinnutækifæri kvenna eru takmörkuð, brjóstagjöf er bönnuð á almannafæri og frétt sem þessi veldur misjöfnum viðbrögðum meðal manna. Íslendingar eru á margan hátt leiðandi í baráttu kynjanna. En baráttan gerist ekki af sjálfu sér og við eigum ennþá töluvert langt í land. Við þurfum því öll að að vera meðvituð um það og tileinka okkur ýmsar viðhorfsbreytingar. Jákvæð viðbrögð okkar við þessu fallega atviki eru skref í rétta átt. Vonandi hefur hér verið sett fordæmi til framtíðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir Skoðun Hélst þú upp á krabbameinið? Áslaug Eiríksdóttir Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon skrifar Skoðun Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson skrifar Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Horfin þjóð Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar vegna málefna í Grafarvogi Kristjana Knudsen skrifar Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um lög versus viðhorf Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Frægðarvæðing og innihald í stjórnmálum Steingrímur J. Sigfússon skrifar Skoðun Frelsi - ekkert miðjumoð! Kári Allansson,Ívar Orri Ómarsson skrifar Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar Skoðun Er ekki best að fara í framboð? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Einokun að eilífu, amen Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Fjölmennar kvennastéttir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Fjölmörg hlutverk skólafólks! Gróa Arndal Axelsdóttir skrifar Skoðun Hvernig samfélag? Egill Rúnar Sigurðsson skrifar Skoðun Hvers vegna segir Lilja ekki satt? Björn B Björnsson skrifar Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Tilraunaverkefnið Ísland Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Frumvarp til fjárlaga 2025 - Áherslur ÖBÍ réttindasamtaka Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Venjulegt fólk á þing – umbætur strax Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Við ætlum áfram, ekki afturábak Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálaflokkar og stefnur – Vöndum valið Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Sigrumst á mænusótt (lömunarveiki) sem enn er á sveimi! Alma D. Möller skrifar Sjá meira
Barneignir ættu ekki að hafa áhrif á atvinnutækifæri kvenna en gera það nú samt. Oft er talað um að hvert barn sem kona eignast taki hana að meðaltali tvö ár af vinnumarkaðinum, vegna fæðingarorlofs og hlutastarfs í kjölfarið. Konur verja oftast meiri tíma í heimilisstörf en karlar og sjá einnig um uppeldi barnanna í ríkari mæli. Samhliða þessu eru þær gjarnan í vinnu. Þær eiga því oftar í erfiðleikum með að tvinna saman launaða vinnu og ólaunaða vinnu, eða heimilisstörf eins og þau eru gjarnan kölluð. Það skilar sér í minni starfsreynslu kvenna og þar með minni líkum á að konur komist í sambærilega háar stöður og karlmenn, sem taka að jafnaði styttra fæðingarorlof og eru oftar í fullu starfi. Baráttan fyrir jafnrétti kynjanna á atvinnumarkaði snýst því að miklu leyti um fjölskylduvæna vinnustaði, þ.e. að báðir foreldrar geti sinnst starfi sínu burt séð frá fjölskylduaðstæðum. Unnur Brá Konráðsdóttir hefur tekið risa stórt skref í þeirri baráttu með því að hafa sex vikna gamalt barnið sitt með sér í vinnuni. Verður það að teljast til mikillar fyrirmyndar sem halda ber á lofti. Baráttan gerist ekki að sjálfu sér.Íslendingar í alheimsfréttum Í gær gaf Unnur Brá barni sínu brjóst í ræðustól og var það ekki lengi að komast í pressuna. Íslendingar fögnuðu dirfsku hennar en hvað var það sem vakti athygli erlendis? Að öllum hafi verið sama. Að enginn þingmaður hafi sett sig upp á móti því. Gjörðir Unnar og viðbrögð kollega hennar þykja það undraverð að erlendir fréttamiðlar hafa fjallað um þetta víða um heim. En ég spyr mig, hversu brengluð er hugsun mannsins orðin þegar það telst fréttnæmt að kona skuli geta haldið áfram að gefa svöngum og saklausum hvítvoðungi sínum þá lífsnæringu sem hann þarf til þess að lifa af, í vinnunni, án þess að nokkur geri alvarlegar athugasemdir við það? Sem betur fer bý ég á Íslandi og get verið stollt af kynsystur minni fyrir að gera það sem hún taldi barni sínu vera fyrir bestu. Sem betur fer bý ég ekki í landi þar sem atvinnutækifæri kvenna eru takmörkuð, brjóstagjöf er bönnuð á almannafæri og frétt sem þessi veldur misjöfnum viðbrögðum meðal manna. Íslendingar eru á margan hátt leiðandi í baráttu kynjanna. En baráttan gerist ekki af sjálfu sér og við eigum ennþá töluvert langt í land. Við þurfum því öll að að vera meðvituð um það og tileinka okkur ýmsar viðhorfsbreytingar. Jákvæð viðbrögð okkar við þessu fallega atviki eru skref í rétta átt. Vonandi hefur hér verið sett fordæmi til framtíðar.
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun
Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar
Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun