Skoðun

Þetta er í alvöru að gerast

Marinó Örn Ólafsson skrifar
Menningarsaga Íslands er löng og merkileg. Margir sterkir karakterar, atburðir og staðir koma fyrir í henni. Einn stór þáttur hennar, byggingarsagan, hefur verið mikið til umræðu síðustu ár. Deilt hefur verið um hversu mikið á að varðveita. Hvaða gömlu hús eru meira en bara gömul hús?

Málið hefur margar hliðar, sum hús þykja ekki merkileg fyrr en þau verða gömul, einhverskonar antíkáhrif spila þar inn í. Einnig má nefna fræga hönnun, til dæmis Guðjóns Samúelssonar. Guðjón, hæddur af samtímamönnum - dáður af nútímamönnum, þykir einn merkilegasti arkítekt Íslandssögunnar nú til dags. Ég ætla hins vegar ekki að skrifa um það heldur allt annað mál.

Við stöndum á tímamótum og það er stórslys í uppsiglingu. Menningarsögulegar minjar eru í stórhættu. Þetta jafnast á við það þegar síðasti geirfuglinn var skotinn. Þetta er á sama stigi og þegar Hótel Ísland brann, jafnvel þegar handritasafn Árna Magnússonar brann!

Málið er nefnilega það að nú hefur einhver „nefnd“ komist að þeirri niðurstöðu að það sé best að bárujárnskassinn með myglunni verði rifinn. Já þið lásuð rétt, það á að rífa ljóta húsið sem er alltaf kalt inni í! Það vita að sjálfsögðu allir um hvað ég er að tala, hvað annað en Cösu christi, eitt mest áberandi hús miðbæjarins. Að rífa það breytti ásýnd miðbæjarins heilmikið. Kannski kæmi eitthvað nytsamlegt í staðinn, eða jafnvel fallegt, það væri náttúrulega fáránlegt.

Við skulum athuga að þetta líflausa og ónýta hús er ekki bara gamalt heldur líka mikilvægt! Einu sinni notaði fólk það eitthvað! Einhver félög notuðu það, meðan það var ennþá hæft til afnota, þó það hafi nú ekkert verið algjörlega nauðsynlegt fyrir starfsemi félaganna og í rauninni lítið haldið upp á húsið innan félaganna þá er þetta nú samt rosalega merkilegt, ég lofa!

Casa Christimynd/marinó
Þessi grein er ekki skrifuð til þess að koma í veg fyrir það að það sé byggt í bakgarðinum hjá mér heldur finnst mér þetta hús bara svo merkilegt. Ég hef engar áhyggjur af því að aukin og bætt starfsemi elstu menntastofnunar Íslands og endurbætur á lóð hennar gætu haft tímabundin áhrif á lífsgæði mín sem íbúi í Þingholtunum. Ég er bara að hugsa um sögu landsins okkar.

Í rauninni varðar þetta ekki bara Ísland og Íslendinga, heldur heiminn allan! Þessar hundruðir þúsunda ferðamanna koma hingað til lands gagngert til að njóta fegurðar bárujárnshúss sem einu sinni var byggt í ítölskum 17. aldar stíl. Það væri því ekki bara menningarsögulegt tjón sem hlytist af brotthvarfi hússins heldur líka efnahagslegt tjón!

Í rauninni ætti MR að líta á það sem forréttindi að fá að starfa í ónýtu húsnæði! MR ætti bara að færa hrokann og yfirganginn eitthvað annað en í Þingholtin ef skólinn þykist ætla að bjóða nemendum upp á almennilega aðstöðu til náms!

Valdið liggur hjá framkvæmdaaðilanum, ríkinu, ætlar ríkið virkilega að leyfa ómerkilegu og ljótu húsi að standa og standa þannig í vegi fyrir bættri menntun komandi kynslóða í einum virtasta skóla landsins? Ráðherrar og ríkisstjórn, sýnið miskunn! Ekki misþyrma fjár- og húsnæðissveltum skóla lengur! Hættið þessari vitleysu!

Höfundur er (ekki) íbúi í Þingholtunum.


Tengdar fréttir

Ert' ekki að grínast? Er þetta í alvöru að gerast?

Þessar spurningar brenna á vörum íbúa í nágrenni Menntaskólans í Reykjavík. Svo virðist sem íslenska ríkið sé í þann mund að hefja umfangsmiklar byggingaframkvæmdir á þessum söguslóðum




Skoðun

Sjá meira


×