Tálmun er andlegt ofbeldi gegn barni François Scheefer skrifar 31. ágúst 2017 07:00 Barnið þarfnast beggja foreldra sinna. Enn fremur, það verður að gera allt til að tryggja það að báðir foreldrarnir gæti barnanna sinna, ali upp og eyði tíma með þeim líka. Alþjóðleg lög og sáttmálar staðfesta þetta ávallt. Hins vegar, ef um aðskilnaðardeilur er um að ræða, ver Ísland greinilega „móður-barns“ samband og vanrækir mest af þeim tíma sem varðar „föður-barns“ samband. Þannig verða mörg börn munaðarlaus frá feðrum sínum með fullri blessun yfirvalda og ef feður leitast við að berjast fyrir að sjá börn sín, er auðvelt að beita meðferðum og röngum ásökunum gegn þeim af öllum toga af samviskulausum mæðrum sem njóta dyggrar aðstoðar kerfisins. Þetta sálfræðilega fyrirbæri er þannig að við stöndum frammi fyrir því sem sérfræðingar kalla „foreldrafirringu“ eða „foreldrafjarlægingu“. Hugtakið „foreldrafirring“ kemur að öllum líkindum fram í næstu alþjóðlegu flokkun sjúkdóma sem Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) mun birta árið 2018. Það mundi flokkast í greiningu í kafla sem heitir: vandamál í samskiptum „foreldri-barn“. Eins og fram kemur í fjölmiðlum hjá Gunnari Kristni Þórðarsyni, formanni samtaka umgengni foreldra í febrúar sl.: „Ofbeldið snýr ekki bara að föðurnum, það er barnið, það eru ömmurnar og afarnir og öll fjölskyldan í kringum föðurinn.“ Ef barn útilokast frá lífi föður þess án gildrar ástæðu (stöku sinnum úr lífi móður þess), fjarlægist þetta barn frá rótum föðurfjölskyldunnar og þróar það veruleg neikvæð áhrif í framtíðinni á líf þess. Það getur valdið barninu og útilokaða foreldrinu sálfræðilegum vandamálum og jafnvel geðrænum sjúkdómum. Þessi áhrif eru enn alvarlegri þegar forsjárforeldrið er stöðugt að móðga og gagnrýna hitt foreldrið í viðurvist barnsins.Feður eru svo til réttlausir Barnið getur auðveldlega stjórnast sálfræðilega af föður og móður. Ef Ísland virðist vera að flýja meira frá þessari almennu staðreynd er það vegna þess að mæður hafa fulla stjórn á stefnu fjölskyldumálum landsins. Hversu mörgum feðrum er og verður fórnað í átökum aðskilnaðar og eftir dóm? Næstum allir vita að feður í aðskilnaðarmálum eru svo til réttlausir, svívirtir og algjörlega hafnað af kerfinu. En mæður eru yfirleitt verndaðar af kerfinu, ekki feður. Það er staðreynd. Foreldrayfirráð eiga að tilheyra mæðrum og feðrum. Átök foreldra hafa ekkert með barnið að gera, sem elskar báða foreldra sína, og hefur rétt á að búa og viðhalda eðlilegum samskiptum við þau. Svo lengi sem íslensk stjórnvöld geta ekki skilið þetta, fjölskylduharmleikir og barnfórnir munu halda áfram að auka hættu á að mynda samfélag í framtíðinni þar sem ímyndin um líf fjölskyldunnar verður meira og meira sköðuð og niðureydd. Enginn má gleyma hversu djúpur sársauki útilokaðra foreldra getur verið… Ólafur William Hand staðfesti það á Stöð 2 í febrúar sl.: „Ég hef hitt fullt af fólki sem lenti í slíkri tálmun og er í dag orðið ónýtt.“ Það eru orð að sönnu. Ríkið gerir ekki neitt, lögin eru ónothæf í þessum málum og þúsundir barna og foreldra eru andlega niðurbrotin vegna foreldraútilokunar, vegna þess að forsjárforeldri hafnar því að barnið fái að vera í sambandi við hitt foreldrið, án raunverulegrar ástæðu og stjórnvöld leyfa það, og eru þau því vitorðsmenn forsjárforeldranna. Á hverju ári, þann 25. apríl er haldinn Alþjóðlegur dagur gegn foreldrafirringu. (2017 í 12. skipti) Það er afar mikilvægur tími fyrir íslensk stjórnvöld til að opna augun fyrir þessum hræðilega samfélagslega vanda. Á 21. öld, verða foreldrar að vera jafnir fyrir lögum og dómum, sérstaklega bæði fyrir og eftir aðskilnað eiga þeir að hafa jafnan rétt og skyldur varðandi umönnun barna sinna. Að vera valdur að útilokun foreldris frá barni sínu þýðir að vera sekur um andlega misnotkun barns, að skaða aðra foreldra og fjölskyldu þeirra er gróft afbrot. Það er nú þegar viðurkennt og refsað í nokkrum löndum fyrir slíkar sakir með lagabeitingu. Höfundur er fv. formaður félags um vináttu og nemendaskipti Frakklands og Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Heilbrigð skynsemi Einar Scheving Skoðun Hún var kölluð drusla Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Hættustig Gauti Kristmannsson Skoðun Íslenskar getraunir og ólögleg veðmálafyrirtæki Pétur Hrafn Sigurðsson Skoðun Hvar endar þetta? Reynir Böðvarsson Skoðun Utanbæjarmaður eða útlendingur… stjórnaðu þér Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun Þegar kennarinn verður dómari Pawel Bartoszek Skoðun Tölum endilega íslensku, takk Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Höfðu algerlega rétt fyrir sér Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Tímabært að stokka spilin og gefa upp á nýtt Maarten Haijer Skoðun Skoðun Skoðun Heilbrigð skynsemi Einar Scheving skrifar Skoðun Hvar endar þetta? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Höfðu algerlega rétt fyrir sér Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskar getraunir og ólögleg veðmálafyrirtæki Pétur Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Hættustig Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Minnkandi ábati stýrivaxta á verðbólgu Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Hún var kölluð drusla Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Til fyrirmyndar? Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Tölum endilega íslensku, takk Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Les(mis)skilningur Miðflokksmanna Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Kennarinn sem breytti lífi þínu Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Tímabært að stokka spilin og gefa upp á nýtt Maarten Haijer skrifar Skoðun Cut The Crap! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvað finnst þér? Bryndís Víglundsdóttir skrifar Skoðun Víðátta og margbreytni hins sjötta skilningarvits Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar kennarinn verður dómari Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Tíminn vinnur ekki með þeim Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frestun á afgreiðslu Samgönguáætlunar er fagnaðarefni Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Tvíeggja tækni: Hvernig má nýta stafræna tækni í kennslu? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Blekking goðsagna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Í sambandi við Suðurnesin Steinunn Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirhyggja er besta vörnin - vegna CrowdStrike atviksins 19. júlí 2024 Arnar Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun 466 milljarðir í vasa norskra eldisrisa Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Opið bréf til ráðherra Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Flestir barðir til bana með steini eða skotnir í tætlur með haglabyssu Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Eflum Mjódd sem miðstöð almenningssamgangna fyrir landið allt Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Utanbæjarmaður eða útlendingur… stjórnaðu þér Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Velur þú að loka barnið þitt inni í herbergi með barnaníðingi? Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Samgöngur - Ekki eftir neinu að bíða Hafsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Á undan áætlun í ríkisfjármálum Bjarni Benediktsson skrifar Sjá meira
Barnið þarfnast beggja foreldra sinna. Enn fremur, það verður að gera allt til að tryggja það að báðir foreldrarnir gæti barnanna sinna, ali upp og eyði tíma með þeim líka. Alþjóðleg lög og sáttmálar staðfesta þetta ávallt. Hins vegar, ef um aðskilnaðardeilur er um að ræða, ver Ísland greinilega „móður-barns“ samband og vanrækir mest af þeim tíma sem varðar „föður-barns“ samband. Þannig verða mörg börn munaðarlaus frá feðrum sínum með fullri blessun yfirvalda og ef feður leitast við að berjast fyrir að sjá börn sín, er auðvelt að beita meðferðum og röngum ásökunum gegn þeim af öllum toga af samviskulausum mæðrum sem njóta dyggrar aðstoðar kerfisins. Þetta sálfræðilega fyrirbæri er þannig að við stöndum frammi fyrir því sem sérfræðingar kalla „foreldrafirringu“ eða „foreldrafjarlægingu“. Hugtakið „foreldrafirring“ kemur að öllum líkindum fram í næstu alþjóðlegu flokkun sjúkdóma sem Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) mun birta árið 2018. Það mundi flokkast í greiningu í kafla sem heitir: vandamál í samskiptum „foreldri-barn“. Eins og fram kemur í fjölmiðlum hjá Gunnari Kristni Þórðarsyni, formanni samtaka umgengni foreldra í febrúar sl.: „Ofbeldið snýr ekki bara að föðurnum, það er barnið, það eru ömmurnar og afarnir og öll fjölskyldan í kringum föðurinn.“ Ef barn útilokast frá lífi föður þess án gildrar ástæðu (stöku sinnum úr lífi móður þess), fjarlægist þetta barn frá rótum föðurfjölskyldunnar og þróar það veruleg neikvæð áhrif í framtíðinni á líf þess. Það getur valdið barninu og útilokaða foreldrinu sálfræðilegum vandamálum og jafnvel geðrænum sjúkdómum. Þessi áhrif eru enn alvarlegri þegar forsjárforeldrið er stöðugt að móðga og gagnrýna hitt foreldrið í viðurvist barnsins.Feður eru svo til réttlausir Barnið getur auðveldlega stjórnast sálfræðilega af föður og móður. Ef Ísland virðist vera að flýja meira frá þessari almennu staðreynd er það vegna þess að mæður hafa fulla stjórn á stefnu fjölskyldumálum landsins. Hversu mörgum feðrum er og verður fórnað í átökum aðskilnaðar og eftir dóm? Næstum allir vita að feður í aðskilnaðarmálum eru svo til réttlausir, svívirtir og algjörlega hafnað af kerfinu. En mæður eru yfirleitt verndaðar af kerfinu, ekki feður. Það er staðreynd. Foreldrayfirráð eiga að tilheyra mæðrum og feðrum. Átök foreldra hafa ekkert með barnið að gera, sem elskar báða foreldra sína, og hefur rétt á að búa og viðhalda eðlilegum samskiptum við þau. Svo lengi sem íslensk stjórnvöld geta ekki skilið þetta, fjölskylduharmleikir og barnfórnir munu halda áfram að auka hættu á að mynda samfélag í framtíðinni þar sem ímyndin um líf fjölskyldunnar verður meira og meira sköðuð og niðureydd. Enginn má gleyma hversu djúpur sársauki útilokaðra foreldra getur verið… Ólafur William Hand staðfesti það á Stöð 2 í febrúar sl.: „Ég hef hitt fullt af fólki sem lenti í slíkri tálmun og er í dag orðið ónýtt.“ Það eru orð að sönnu. Ríkið gerir ekki neitt, lögin eru ónothæf í þessum málum og þúsundir barna og foreldra eru andlega niðurbrotin vegna foreldraútilokunar, vegna þess að forsjárforeldri hafnar því að barnið fái að vera í sambandi við hitt foreldrið, án raunverulegrar ástæðu og stjórnvöld leyfa það, og eru þau því vitorðsmenn forsjárforeldranna. Á hverju ári, þann 25. apríl er haldinn Alþjóðlegur dagur gegn foreldrafirringu. (2017 í 12. skipti) Það er afar mikilvægur tími fyrir íslensk stjórnvöld til að opna augun fyrir þessum hræðilega samfélagslega vanda. Á 21. öld, verða foreldrar að vera jafnir fyrir lögum og dómum, sérstaklega bæði fyrir og eftir aðskilnað eiga þeir að hafa jafnan rétt og skyldur varðandi umönnun barna sinna. Að vera valdur að útilokun foreldris frá barni sínu þýðir að vera sekur um andlega misnotkun barns, að skaða aðra foreldra og fjölskyldu þeirra er gróft afbrot. Það er nú þegar viðurkennt og refsað í nokkrum löndum fyrir slíkar sakir með lagabeitingu. Höfundur er fv. formaður félags um vináttu og nemendaskipti Frakklands og Íslands.
Skoðun Tvíeggja tækni: Hvernig má nýta stafræna tækni í kennslu? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Fyrirhyggja er besta vörnin - vegna CrowdStrike atviksins 19. júlí 2024 Arnar Freyr Guðmundsson skrifar
Skoðun Flestir barðir til bana með steini eða skotnir í tætlur með haglabyssu Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Eflum Mjódd sem miðstöð almenningssamgangna fyrir landið allt Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Velur þú að loka barnið þitt inni í herbergi með barnaníðingi? Álfhildur Leifsdóttir skrifar