Um er að ræða þvingunarúrræði samkvæmt útlendingalögum sem heimilt er að beita í tilvikum þegar ætla má að útlendingur komi sér undan framkvæmd ákvörðunar eða sýnir af sér hegðun sem gefur til kynna að hætta geti stafað af honum.
„Þeir vita vel hvar ég bý og hafa símanúmerið mitt og alla pappíra. Ég hef aldrei gert neitt af mér og hef hagað mér óaðfinnanlega. Ég skil ekki hvers vegna er komið fram við mig eins og glæpamann Hver er tilgangurinn?“ spyr Mahad.
„Ég er nú þegar að niðurlotum kominn andlega eftir allt sem gengið hefur á og nú er enn verið að niðurlægja mig og brjóta mig niður. Það getur ekki verið í samræmi við mannréttindi mín. Mér líður ekki lengur eins og lifandi manneskju,“ segir Mahad og upplifir að það sé verið að spila með sig.
„Mér er gert að mæta á stöðina alla daga. Ég mætti á stöðina síðastliðinn laugardag. Þá var enginn við. Allt læst og enginn kom til dyra. Ég hringdi í lögregluna og var sagt að enginn væri við og ég skyldi bara koma á mánudaginn.“Mahad flúði frá Sómalíu til Noregs 14 ára gamall. Hann fékk ríkisborgararétt þar í landi, menntaði sig og fór að vinna við lífeindafræði og greiningar á Ullevall-sjúkrahúsinu. Hann var sviptur ríkisborgararétti í kjölfar ábendingar um að hann kæmi ekki frá Sómalíu heldur nágrannaríkinu Djíbútí.
Mál hans vakti mikla athygli í Noregi þegar það kom upp. Forseti sómalíska þingsins fullyrti í viðtali við norska fjölmiðla að Mahad væri Sómali og yfirlýsinga var aflað frá Djíbútí um að hann væri alls ekki þaðan. Sendiherra Sómalíu í Evrópu lét hafa eftir sér að Norðmenn sýndu Sómalíu virðingarleysi með því að taka skjöl Sómala ekki trúanleg.
Mahad missti allt í kjölfarið og mældi göturnar í Noregi en óvissa ríkti um hvert ætti að senda hann vegna viðbragða ríkjanna tveggja; Djíbútí og Sómalíu. Hann furðar sig á því að norsk stjórnvöld vilji nú ólm fá hann sendan til baka enda hafi honum verið vísað úr landi þar. „Það er skiljanlegt að Íslendingar hafi farið frá Noregi fyrr á öldum. Það er eitthvað að þessu ríki,“ segir Mahad og kvíðir því sem tekur við í Noregi.
Málarekstri hans er heldur ekki lokið hér á landi enda telur Mahad að hans mál eigi alls ekki að ákvarðast af Dyflinnarreglugerðinni þar sem hún var ekki í gildi þegar hann flúði til Noregs á sínum tíma. Þess vegna verði að taka mál hans til efnismeðferðar hér á landi en ekki vísa honum beint til Noregs. Málareksturinn frestar þó ekki réttaráhrifum brottvísunarinnar og mun lögmaður Mahads reka málið í hans fjarveru.