Páll Rúnar M. Kristjánsson, hæstaréttarlögmaður og lögmaður Félags atvinnurekenda (FA), rekur málið.
Hann segir að stöðugt bætist við kröfuna þar sem íslenska ríkið haldi áfram að innheimta þessi ólögmætu gjöld.
Á undanförnum árum hefur Páll Rúnar þrívegis höfðað mál fyrir hönd félagsmanna í FA vegna útboðsgjalda sem ríkið lagði á þá vegna úthlutunar á tollfrjálsum innflutningskvótum búvara. Hefur ríkið þurft að endurgreiða tæpa þrjá milljarða króna vegna þeirra málaferla.

Að sögn Páls Rúnars byggir málsóknin meðal annars á því að umræddir tollar teljist skattar eins og hugtakið birtist í stjórnarskrár.
„Samkvæmt stjórnarskrá getur það ekki verið val ráðherra hvort skattar eru lagðir á eða ekki.“
Páll Rúnar segist að komi til þess að festar yrðu í lög valkvæðar heimildir til skatttöku yrðu lagalegar afleiðingar þær að gjaldtakan í heild sinni yrði ólögmæt. Hann vonast til þess að niðurstaða fáist í málið í Héraðsdómi Reykjavíkur fyrir áramót.

„Það er knýjandi þörf á að endurskoða landbúnaðarkerfið og það á enginn að vera hræddur við það. Það er hægt að styrkja bændur með öðrum hætti en að vernda þá með tollmúrum. Verndartollar eru gamaldags nálgun að því hvernig hægt er að byggja þetta kerfi upp. Við trúum því að opinn og frjáls markaður sé af hinu góða,“ segir Þorgerður Katrín.
Hún segir nauðsynlegt að kerfið verði meira í þágu bænda sjálfra og neytenda en ekki einhverra milliliða.
Þorgerður segist telja að landbúnaðarmálin verði fyrirferðarmikil á þinginu í vetur. „Það þarf að fara í markvissari stuðning við bændur. Það verður fróðlegt að sjá hvernig ríkisstjórnin tekur á þessum málum.“

„Langtímamarkmiðið á hins vegar að vera að hætta að vernda eina atvinnugrein með tollum, enda hafa allir aðrir tollar en á búvörur verið afnumdir,“ segir Ólafur.
Að sögn Ólafs valda tollar á búvörur neytendum tvíþættu tjóni. Annars vegar með hærra verði á innfluttum vörum og hins vegar geri þeir innlendum framleiðendum kleift að selja vörur sínar á hærra verði en ella.
„Sé það yfirhöfuð réttlætanlegt að vernda innlenda framleiðslu með tollum þá verður sú framleiðsla að standa undir eftirspurn. Hér eru lagðir tollar á fjölmargar tegundir matvæla sem eru ekki einu sinni framleidd á Íslandi. Það verður að spyrja hvaða hagsmuni verið sé að vernda með því.“
Þorgerður Katrín tekur undir það sjónarmið að það sé einkennilegt að tollar séu lagðir á landbúnaðarafurðir sem ekki séu framleiddar hérlendis. „Manni finnst oft að allar glufur séu nýttar til þess að setja upp hindranir.“