Skoðun Vísis leiðir í ljós að ýmsir innan þingflokks Sjálfstæðisflokksins virðast við að tapa húmornum fyrir Davíð Oddssyni, fyrrum formanni flokksins; borgarstjóra, forsætisráðherra, Seðlabankastjóra og nú ritstjóra Morgunblaðsins. Davíð var á löngum tíma algerlega yfir gagnrýni hafinn innan vébanda flokksins. Orð hans voru lög.
Gott dæmi er þegar Vilhjálmur Egilsson, formaður Endurreisnarnefndar Sjálfstæðisflokksins, vildi leggja fram tillögur nefndarinnar sem snéru að uppgjöri flokksins við hrunið. Tillögurnar voru slegnar út af borðinu, leiftursnöggt, af Davíð. Ræða hans á Landsþingi flokksins er nokkuð sem allir áhugamenn um stjórnmál verða að horfa á reglulega.
Vilhjálmur var að vonum ekki hress eftir þessa afgreiðslu.
Haltu mér slepptu mér samband
Saga Morgunblaðsins og Sjálfstæðisflokksins hefur verið samofin allt frá stofnun flokksins. Blaðið var yfirlýst málgagn hans og sátu ritstjórar blaðsins lengi þingflokksfundi. Þegar tími flokksblaðanna leið undir lok og samskipti flokks og blaðs voru orðin heldur stirð; flokksmenn skiptust í fylkingar og töldu sig eiga eitt og annað inni hjá blaðinu rituðu ritstjórar Morgunblaðsins, þeir Matthías Johannessen og Styrmir Gunnarsson, þingflokki bréf 21. júlí 1983 þar sem þeir fóru fram á skilnað.
Ritstjórarnir töldu einsýnt að blaðið væri heft í samkeppni á tímum frjálsrar fjölmiðlunar, fjötrað á klafa flokksins og skilgreint sem málgagn.
Samband Mogga og flokks sjaldan verið eins slæmt
Æ síðan hefur verið talað um samstarf blaðs og flokks en ekki að um eiginlegt flokksmálgagn sé að ræða. Hins vegar er oft erfitt að greina þar á milli og í kosningum hefur Morgunblaðið einatt komið úr skápnum sem gagn flokksins. Og á ýmsu hefur gengið ef marka má dagbækur Matthíasar sem hann birti á netinu.
Núverandi formaður flokksins, Bjarni Benediktsson, hefur lengi mátt búa við það að vera talinn undir hæl Davíðs. Sem hefur ekki sparað sig í gagnrýni á núverandi forystu flokksins bjóði honum svo við að horfa. Og jafnvel látið eftir sér að fara um Bjarna hinum háðulegustu orðum, eins og til að mynda kemur fram í endurminningabók Helga Magnússonar, Lífið í lit, þar sem segir að Davíð hafi talið Bjarna fljóta sofandi að feigðarósi þegar stjórn Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar var að liðast í sundur:
„Ég veit ekki hvernig Bjarni hugsar þetta, en þegar ég var forsætisráðherra þá var litið á það sem fullt starf!“En, Bjarna hefur hins vegar tekist að halda þeim meintu væringum utan sviðsljóssins. Því kom ákvörðun hans um birtingu afmælisgreinarinnar í Fréttablaðinu en ekki Morgunblaðinu flatt upp á marga. Og til marks um að þolinmæðin sé á þrotum gagnvart þrálátri gagnrýni Davíðs.
Áslaug reynir að tala um fyrir reiðum Davíð
Ritari flokksins, Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir, er ein af vonarstjörnum flokksins og hún skrifaði hófstillta grein sem birtist í Morgunblaðinu á dögunum. En, það þarf ekki bókmenntafræðing til að sjá hvert spjótin beinast í þessum línum:
Það er ekki hlutverk Sjálfstæðisflokksins að standa vörð um úreltar hugmyndir sem þóttu einu sinni góðar.Við gerum greinarmun á grunngildum og einstaka stefnumálum eða úrræðum sem einu sinni virkuðu. Um leið og við berum virðingu fyrir sögunni er mikilvægt að við mótum framtíðina.“

Hún reynir að tala um fyrir þessum aldna foringja en vert er að hafa hugfast að faðir Áslaugar Örnu er Sigurbjörn Magnússon lögmaður, sem jafnframt er formaður stjórnar Árvakurs, eignarhaldsfélags Morgunblaðsins.
Auk þess sem Sigurbjörn hefur verið einn nánasti samstarfsmaður Davíðs í gegnum tíðina.
Orkupakkinn banabiti Sjálfstæðisflokksins
Kornið sem fyllti mælinn, ástæðan fyrir því að þingflokknum þykir Davíð ekkert sérstaklega hnyttinn lengur, er málflutningur Davíðs sem notar Morgunblaðið óspart til að fordæma afstöðu Sjálfstæðisflokksins í orkupakkamálinu. Í nýlegu Reykjavíkurbréfi Davíðs Oddssonar má meðal annars lesa:„Svandís Svavarsdóttir heilbrigðisráðherra segir að fóstureyðingarlögin, sem eru önnur af tveimur afmælisgjöfum flokksforystu til fólksins síns, séu komin úr Valhöll, herbúðum þess flokks. Það vekur nokkra undrun, þótt viðurkenna megi að það sé fátt sem veki undrun nú orðið. Uppfinningamenn hafa lengi reynt að finna upp eilífðarvélina og ekki tekist.
Stjórnmálaflokkar eru ekki eilífir og hafi þeir ekki lengur fyrir neinu að berjast styttist í tilverunni og þýðir ekki að fárast yfir því. Enda þarf það í sjálfu sér ekki endilega að vera harmsefni.“Davíð er þarna að vísa til skrifa Styrmis Gunnarssonar fyrrnefndum, fyrrverandi ritstjóra Morgunblaðsins. Styrmir er einarður andstæðingur orkupakkamálsins og telur að hann gæti hæglega klofið Sjálfstæðisflokkinn í herðar niður; hreinlega orðið að aldurtila. Davíð er á sama máli.

Sáttaferli óhjákvæmilegt
Þorsteinn Pálsson, fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins en svo einn stofnenda Viðreisnar, veltir þessari athyglisverðu stöðu sem upp er komin fyrir sér í nýlegum pistli.
„Þegar þriðji orkupakkinn verður samþykktur á Alþingi má fastlega reikna með að allt kapp verði lagt á að sættir takist á ný milli þingflokks sjálfstæðismanna og Morgunblaðsins,“segir Þorsteinn eins og ekki sé við annað búandi. Hann telur reyndar að lausnin verði ekki sú að Davíð dragi sig í hlé:
„Hætta er á að frjálslyndari armur flokksins, sem hefur blómstrað að undanförnu með varaformann og ritara flokksins í fremstu víglínu, verði knúinn til þess að draga í land í þeim tilgangi. Það á einnig við um utanríkisráðherrann sem staðið hefur sig einstaklega vel í umræðunni.“