Nú árið er liðið Sveinn Kristinsson skrifar 6. janúar 2021 11:31 Þegar litið er yfir starf Rauða krossinn sl. ár er margs að minnast. Desembermánuður 2019 var harður og í miklu óveðri varð mannskaði, hross fennti og skemmdir á rafmagnslínum urðu víða um land. Árið 2020 heilsaði með fleiri alvarlegum atburðum. Hópur ferðamanna festist uppi á Langjökli í vondu veðri. Nokkrum dögum síðar féllu tvö snjóflóð á Flateyri þar sem stúlku var bjargað úr flóðinu. Áfallið var gífurlegt, ekki aðeins þar sem hús og höfnin lentu í snjóflóðinu, heldur rifjuðust upp erfiðar minningar frá árinu 1995 þegar mikið manntjón varð. Í janúar varð alvarlegt rútuslys, auk þess sem bíll með ungum drengjum innanborðs fór í Hafnarfjarðarhöfn. Að öllum þessum atburðum komu sjálfboðaliðar Rauða krossins og veittu ómetanlega aðstoð og styrk. Mikil þörf var á sálrænum stuðningi við íbúa og aðstandendur, ekki aðeins fyrir vestan heldur einnig um allt land. Í byrjun febrúar höfðu sjálfboðaliðar Rauða krossins víðs vegar um landið opnað samtals 22 fjöldahjálparstöðvar síðan 9. desember, langoftast vegna veðurofsa. Áður en kórónuveiran lét almennilega á sér kræla var óvissustigi Almannavarna lýst yfir vegna jarðhræringa við Grindavík. Viðbragðsáætlanir voru virkjaðar, hvar þáttur Rauða krossins er afar mikilvægur. Fjöldahjálparstöðvar þarf að opna, ekki síst til þess að skrásetja fólk og staðreyna að rýming hafi tekist. Mikilvægi þessa kom vel í ljós nú undir lok árs þegar aurskriður féllu í Seyðisfirði. Í sumar varð mannskæður bruni við Bræðraborgarstíg í Reykjavík og var það útkall eitt viðamesta sem viðbragðsteymi Rauða krossins á höfuðborgarsvæðinu hefur sinnt. Mikill sálrænn stuðningur var veittur auk aðstoðar við útvegun gistingar, fatnaðar og fleira. Breytt starfsemi Starfsemi Rauða krossins snertir fólk í tengslum við heimsfaraldur Covid19 á ýmsan hátt. Fulltrúar félagsins störfuðu í samhæfingarstöð Almannavarna og aðgerðarstjórnum víðsvegar um landið, en einnig voru opnuð farsóttarhús á nokkrum stöðum og hafa verið opin í Reykjavík frá því í mars, þó með stuttu hléi í sumar. Þar hafa dvalist um 900 einstaklingar, ýmist í einangrun eða sóttkví ef aðstæður hafa verið þannig. Sjálfboðaliðar og starfsfólk hafa verið þar að störfum, en mikilvægi þess að vera til staðar fyrir fólk í einangrun er ótvírætt. Fylgjast þarf vel með fólki, hvort veikindi versni svo að grípa þurfi inn í, en einnig að veita félagsskap svo sem hægt er, spjalla við fólk og kanna andlega líðan þess. Við höfum lagt okkur fram um að gera dvölina í farsóttarhúsum Rauða krossins eins ánægjulega og hægt er miðað við allar aðstæður. Frú Ragnheiður missti ekki úr vakt á árinu, en þurfti að aðlaga sig að breyttum veruleika, fræða og sinna sóttvörnum. Um höfuðborgarsvæðið var keyrt sex daga vikunnar, en tvisvar í viku á Akureyri. Í sumar hófst svo verkefnið á Suðurnesjum og er ekið þar um tvisvar í viku. Í heimsfaraldri hefur það enn frekar en áður sýnt sig hve mikilvæg tengsl Rauða krossins eru við jaðarsetta hópa. Traust ríkir milli sjálfboðaliða og skjólstæðinga og hagsmunir skjólstæðinganna eru ávallt bornir fyrir brjósti. Traust sem þetta er ekki byggt upp á einum degi, enda fagnaði verkefnið 11 ára afmæli sínu nú á haustdögum. Heyrumst! Sérstök áhersla var á félagsleg verkefni Rauða krossins á liðnu ári. Heimsóknarvinaverkefnið sem staðið hefur lengi aðlagaði sig breyttum aðstæðum og símavinaverkefnið sem hingað til hefur verið minna í sniðum blómstraði. Fjöldi símavina óx frá því að vera um 10 pör í að vera um 250 pör á árinu! Við leggjum metnað í að para fólk sem best saman, þannig að sjálfboðaliði og gestgjafi njóti báðir samtalsins. Þegar félagslegar stoðir bresta skapast hætta á að ólíklegasta fólk einangrist. Lokun sundlauga hafði eflaust áhrif á andlega líðan, enda fastur punktur í tilveru margra, en þar er félagsskapur vís. Hjálparsíminn 1717 hefur sjaldan verið mikilvægari en árið 2020. Metfjöldi samtala varð eða rúmlega 22.500, en þau hafa að jafnaði verið um 15.000 sl. ár. Mörg samtalanna voru erfið og kvíði og áhyggjur áberandi. Á tímabili tók Hjálparsíminn 1717 við yfirfalli af símtölum sem bárust Læknavaktinni í 1700. Í þessu samhengi er áréttað að Rauði krossinn leggur áherslu á mikilvægi þess að hlúa að andlegri heilsu á tímum heimsfaraldurs, tala við fólk, hvetja það til að hreyfa sig og borða hollan mat. Veigamikill þáttur í starfsemi Rauða krossins er að vinna með fólki af erlendum uppruna. Mikið reyndi á upplýsingagjöf á ýmsum tungumálum svo fólk vissi hvaða reglur giltu og hvaða stuðningur væri í boði á erfiðum tímum. Sjálfboðaliðar áttu eðli máls samkvæmt í erfiðleikum með að hitta fólk, en þar sem hægt var að koma því við voru samskiptin færð yfir á netið. Við erum alltaf til staðar Viðbragðsteymi Rauða krossins um allt land voru kölluð út af margvíslegu tilefni, vegna sviplegra andláta eða sjálfsvíga, alvarlegra slysa, vinnuslysa, húsbruna, flugatvika og fleiri alvarlegra atburða. Í lok árs urðu svo hamfarir á Seyðisfirði sem ekki sér enn fyrir endann á. Rauði krossinn hefur staðið vaktina með opnun fjöldahjálparstöðva á svæðinu og sálrænum stuðningi. Ljóst er að mikið verk er fyrir höndum og enn hafa ekki allir getað snúið til síns heima. Rauði krossinn er afar þakklátur Mannvinum Rauða krossins sem gera félaginu kleift með mánaðarlegu framlagi að starfrækja Hjálparsímann 1717, efla neyðarvarnir um allt land og halda uppi kröftugu starfi. Sjálfboðaliðar félagsins hafa staðið vaktina og munu gera það áfram. Það ber að þakka fyrir þann mannauð sem leggur félaginu lið og aðstoðar fólk, oft á erfiðustu stundum þess. Allt starf Rauða krossins snýst um fólk. Þegar samkomutakmarkanir gilda og okkur er ætlað að umgangast fáa verða til margar hindranir í starfsemi félagsins. Við vinnum eftir bestu getu úr þeim aðstæðum og leggjum okkur fram um að veita öfluga mannúðaraðstoð eins og félagið hefur gert í tæp 100 ár hér á landi. Við lítum bjartsýn fram á veginn. Gleðilegt nýtt ár! Höfundur er formaður Rauða krossins á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Félagasamtök Mest lesið Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvenær á að skattleggja lífeyri? Inn eða út? Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Glasið er hálffullt Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Skilvirkari og einfaldari stjórnsýsla í þágu almennings Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Skoðun Gervilíf Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun Málsvari hinsegin samfélagsins og mannréttinda Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Framtíð til sölu Júlíus Kristjánsson skrifar Skoðun Kona, vertu ekki fyrir! Elín Björg Jónsdóttir,Halldóra Sigríður Sveinsdóttir,Hrafnhildur Lilja Harðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir Evrópu í orkumálum stangast á við okkar hagsmuni Magnús Gehringer skrifar Skoðun Eitt lag enn með Lilju Hópur óperusöngvara skrifar Skoðun Skaðsemi vindtúrbínuvera á íslenska náttúru Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hver er munurinn á Viðreisn og Samfylkingu? Soffía Svanhvít Árnadóttir skrifar Skoðun Kennarinn sem hvarf Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Hamborgarhryggur - minnst viðeigandi jólamaturinn Óskar H. Valtýsson skrifar Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson skrifar Skoðun Fasismi er að trenda – erum við að sofna á verðinum? Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Ehf-gatið og leiðir til að loka því Matthias Harksen skrifar Skoðun Heilbrigðisvandamál heilbrigðiskerfisins Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Heimilislæknir ----- þverfaglegt heilsugæsluteymi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Til friðarsinna á Íslandi Saga Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun Að segja satt skiptir máli Þórunn Sveinbjörnsdóttir skrifar Skoðun Jöfnuður í heilbrigðisþjónustu fyrir öll börn – óháð búsetu Sif Huld Albertsdóttir skrifar Skoðun Að drepa eða drepast!? og þar fór það Bakir Anwar Nassar skrifar Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar litið er yfir starf Rauða krossinn sl. ár er margs að minnast. Desembermánuður 2019 var harður og í miklu óveðri varð mannskaði, hross fennti og skemmdir á rafmagnslínum urðu víða um land. Árið 2020 heilsaði með fleiri alvarlegum atburðum. Hópur ferðamanna festist uppi á Langjökli í vondu veðri. Nokkrum dögum síðar féllu tvö snjóflóð á Flateyri þar sem stúlku var bjargað úr flóðinu. Áfallið var gífurlegt, ekki aðeins þar sem hús og höfnin lentu í snjóflóðinu, heldur rifjuðust upp erfiðar minningar frá árinu 1995 þegar mikið manntjón varð. Í janúar varð alvarlegt rútuslys, auk þess sem bíll með ungum drengjum innanborðs fór í Hafnarfjarðarhöfn. Að öllum þessum atburðum komu sjálfboðaliðar Rauða krossins og veittu ómetanlega aðstoð og styrk. Mikil þörf var á sálrænum stuðningi við íbúa og aðstandendur, ekki aðeins fyrir vestan heldur einnig um allt land. Í byrjun febrúar höfðu sjálfboðaliðar Rauða krossins víðs vegar um landið opnað samtals 22 fjöldahjálparstöðvar síðan 9. desember, langoftast vegna veðurofsa. Áður en kórónuveiran lét almennilega á sér kræla var óvissustigi Almannavarna lýst yfir vegna jarðhræringa við Grindavík. Viðbragðsáætlanir voru virkjaðar, hvar þáttur Rauða krossins er afar mikilvægur. Fjöldahjálparstöðvar þarf að opna, ekki síst til þess að skrásetja fólk og staðreyna að rýming hafi tekist. Mikilvægi þessa kom vel í ljós nú undir lok árs þegar aurskriður féllu í Seyðisfirði. Í sumar varð mannskæður bruni við Bræðraborgarstíg í Reykjavík og var það útkall eitt viðamesta sem viðbragðsteymi Rauða krossins á höfuðborgarsvæðinu hefur sinnt. Mikill sálrænn stuðningur var veittur auk aðstoðar við útvegun gistingar, fatnaðar og fleira. Breytt starfsemi Starfsemi Rauða krossins snertir fólk í tengslum við heimsfaraldur Covid19 á ýmsan hátt. Fulltrúar félagsins störfuðu í samhæfingarstöð Almannavarna og aðgerðarstjórnum víðsvegar um landið, en einnig voru opnuð farsóttarhús á nokkrum stöðum og hafa verið opin í Reykjavík frá því í mars, þó með stuttu hléi í sumar. Þar hafa dvalist um 900 einstaklingar, ýmist í einangrun eða sóttkví ef aðstæður hafa verið þannig. Sjálfboðaliðar og starfsfólk hafa verið þar að störfum, en mikilvægi þess að vera til staðar fyrir fólk í einangrun er ótvírætt. Fylgjast þarf vel með fólki, hvort veikindi versni svo að grípa þurfi inn í, en einnig að veita félagsskap svo sem hægt er, spjalla við fólk og kanna andlega líðan þess. Við höfum lagt okkur fram um að gera dvölina í farsóttarhúsum Rauða krossins eins ánægjulega og hægt er miðað við allar aðstæður. Frú Ragnheiður missti ekki úr vakt á árinu, en þurfti að aðlaga sig að breyttum veruleika, fræða og sinna sóttvörnum. Um höfuðborgarsvæðið var keyrt sex daga vikunnar, en tvisvar í viku á Akureyri. Í sumar hófst svo verkefnið á Suðurnesjum og er ekið þar um tvisvar í viku. Í heimsfaraldri hefur það enn frekar en áður sýnt sig hve mikilvæg tengsl Rauða krossins eru við jaðarsetta hópa. Traust ríkir milli sjálfboðaliða og skjólstæðinga og hagsmunir skjólstæðinganna eru ávallt bornir fyrir brjósti. Traust sem þetta er ekki byggt upp á einum degi, enda fagnaði verkefnið 11 ára afmæli sínu nú á haustdögum. Heyrumst! Sérstök áhersla var á félagsleg verkefni Rauða krossins á liðnu ári. Heimsóknarvinaverkefnið sem staðið hefur lengi aðlagaði sig breyttum aðstæðum og símavinaverkefnið sem hingað til hefur verið minna í sniðum blómstraði. Fjöldi símavina óx frá því að vera um 10 pör í að vera um 250 pör á árinu! Við leggjum metnað í að para fólk sem best saman, þannig að sjálfboðaliði og gestgjafi njóti báðir samtalsins. Þegar félagslegar stoðir bresta skapast hætta á að ólíklegasta fólk einangrist. Lokun sundlauga hafði eflaust áhrif á andlega líðan, enda fastur punktur í tilveru margra, en þar er félagsskapur vís. Hjálparsíminn 1717 hefur sjaldan verið mikilvægari en árið 2020. Metfjöldi samtala varð eða rúmlega 22.500, en þau hafa að jafnaði verið um 15.000 sl. ár. Mörg samtalanna voru erfið og kvíði og áhyggjur áberandi. Á tímabili tók Hjálparsíminn 1717 við yfirfalli af símtölum sem bárust Læknavaktinni í 1700. Í þessu samhengi er áréttað að Rauði krossinn leggur áherslu á mikilvægi þess að hlúa að andlegri heilsu á tímum heimsfaraldurs, tala við fólk, hvetja það til að hreyfa sig og borða hollan mat. Veigamikill þáttur í starfsemi Rauða krossins er að vinna með fólki af erlendum uppruna. Mikið reyndi á upplýsingagjöf á ýmsum tungumálum svo fólk vissi hvaða reglur giltu og hvaða stuðningur væri í boði á erfiðum tímum. Sjálfboðaliðar áttu eðli máls samkvæmt í erfiðleikum með að hitta fólk, en þar sem hægt var að koma því við voru samskiptin færð yfir á netið. Við erum alltaf til staðar Viðbragðsteymi Rauða krossins um allt land voru kölluð út af margvíslegu tilefni, vegna sviplegra andláta eða sjálfsvíga, alvarlegra slysa, vinnuslysa, húsbruna, flugatvika og fleiri alvarlegra atburða. Í lok árs urðu svo hamfarir á Seyðisfirði sem ekki sér enn fyrir endann á. Rauði krossinn hefur staðið vaktina með opnun fjöldahjálparstöðva á svæðinu og sálrænum stuðningi. Ljóst er að mikið verk er fyrir höndum og enn hafa ekki allir getað snúið til síns heima. Rauði krossinn er afar þakklátur Mannvinum Rauða krossins sem gera félaginu kleift með mánaðarlegu framlagi að starfrækja Hjálparsímann 1717, efla neyðarvarnir um allt land og halda uppi kröftugu starfi. Sjálfboðaliðar félagsins hafa staðið vaktina og munu gera það áfram. Það ber að þakka fyrir þann mannauð sem leggur félaginu lið og aðstoðar fólk, oft á erfiðustu stundum þess. Allt starf Rauða krossins snýst um fólk. Þegar samkomutakmarkanir gilda og okkur er ætlað að umgangast fáa verða til margar hindranir í starfsemi félagsins. Við vinnum eftir bestu getu úr þeim aðstæðum og leggjum okkur fram um að veita öfluga mannúðaraðstoð eins og félagið hefur gert í tæp 100 ár hér á landi. Við lítum bjartsýn fram á veginn. Gleðilegt nýtt ár! Höfundur er formaður Rauða krossins á Íslandi.
Skoðun Kona, vertu ekki fyrir! Elín Björg Jónsdóttir,Halldóra Sigríður Sveinsdóttir,Hrafnhildur Lilja Harðardóttir skrifar
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar