Hvers vegna ekki Vinstri-græn? Þór Saari skrifar 7. september 2021 12:00 Virðist það ekki alveg augljóst, myndu víst margir spyrja sig þegar þeir lesa þennan titil. Fyrir mörg okkar og að ég held flesta landsmenn, er það svo. Það er líklega leitun að stjórnmálaflokki í íslenskri stjórnmálasögu sem hefur svikið bakland sitt, og öll, já öll, sín kosningaloforð, sem og svikið þjóðina um einhvern vott af hugmyndum um heiðarleika í íslenskum stjórnmálum. Allt á örfáum árum. Þessi kúvending Vinstri- grænna er þó ekkert nýtt og það hefur sýnt sig að þau, eins og aðrir hefðbundnir stjórnmálaflokkar, Fjórflokkurinn einu nafni, gefa lítið fyrir heiðarleika, hagsmuni almennings og náttúru, þegar hægt í staðinn að fá að verma ráðherrastóla. Þetta sýndi sig skýrt í afstöðu fyrri formanns flokksins þegar allt lýðræðis- og gegnsæistal varð að aukaatriði í meðförum flokksins á fjölmörgum málum í kjölfar Hrunsins og, það sem fáir áttu von á, allt tal flokksins um umhverfis- og náttúruvernd varð hjóm eitt. Þáverandi formaður flokksins ásamt núverandi formanni, gengu hart fram og fengu þar til liðs við sig oddvita annarra flokka í kjördæmi sínu, til að knýja það í gegn að reist yrði gríðarlega mengandi stóriðjuver á Bakka við Húsavík. Stóriðja sem brennir 60.000 tonnum af kolum og 120.000 tonnum af timbri árlega á fullum afköstum og mengar eftir því. Auk þess lagði flokkurinn til að ómetanlegt náttúrundur, hverasvæðið við Þeistareyki, yrði undir í þeirri vegferð svo öll sú gríðarlega fallega náttúra þar er nú horfin, og endurheimtist aldrei. Með þetta veganesti fór flokkurinn í síðustu kosningar og hélt því meira að segja fram hreint út að það væru ill öfl og rógburður sem bendluðu flokkinn við hugsanlegt samstarf við Sjálfstæðisflokkinn að loknum þeim kosningum. Vinstri-grænum stóð svo til boða að standa við hugsjónir sínar með annars konar stjórnarmynstri en á endanum varð til, en kaus það ekki og ákvað öllum að óvörum að verða fylgitungl Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn. Fylgitungl vegna þess að þótt formaður flokksins sé að nafninu til forsætisráðherra, er öllum það ljóst að í því „samstarfi“ ræður Sjálfstæðisflokkurinn öllu því sem hann vill ráða. Bjarmalandsför flokksins með tvö helstu hugðarefni sín úr sjálfum stjórnarsáttmálanum, Miðhálendisþjóðgarð og Rammaáætlun, sem var hreinlega hafnað af hálfu Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks án nokkurra áhrifa á vilja formanns Vinstri-grænna til að viðhalda sömu ríkisstjórn eftir komandi kosningar, sýnir svo ekki sé um villst að meint „stefna“ flokksins í umhverfis- og náttúruverndarmálum er blekkingin ein. Það hefur svo sýnt sig undanfarin fjögur ár, að núverandi formaður flokksins kemur fyrir sem einhver mesta óheilindamanneskja íslenskra stjórnmála fyrr og síðar, þegar hún gengur fram fyrir skjöldu og ver hvað eftir annað nýfrjálshyggju Sjálfstæðisflokksins í efnahags- samfélags- og ríkisfjármálum. Hún fer fyrir ríkisstjórn sem hefur skrúfað frá stóra krananum sem dælir skattfé almennings til stórfyrirtækja, hverra eigendur eru nýverið búnir að greiða sjálfum sér út milljarða í arð. Vinstri-græn fara líka fyrir ríkisstjórn sem lagði niður embætti skattrannsóknarstjóra sem var í miðju kafi að rannsaka peningaþvættis- og skattskjólsgögn úr gögnum sem var lekið, og Vinstri-græn fara fyrir ríkisstjórn sem hefur hafnað niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnarskrá, niðurstöðu sem var svo afgerandi að yfir tveir þriðju hlutar kjósenda studdu málið. Slík afstaða til lýðræðis og slíkar aðgerðir til að koma í veg fyrir framgang þess, eru ekkert annað en gróf aðför að lýðræðislegu stjórnarfari, valdarán, sem í öllum nágrannalöndum okkar væri meðhöndlað sem slíkt. Vinstri-græn hafa því í orði sem á borði, hafnað lýðræði sem stjórnarfari, hafnað umhverfis- og náttúruvernd sem mikilvægum málum, og hafnað því algerlega að heiðarleiki eigi eitthvert erindi í stjórnmál. Flokkurinn er skaðræði í íslenskri stjórnmálaflóru og fylgjendur hans ættu svo sannarlega ekki að hika við að segja skilið við flokkinn. Það hefur lengi verið lenska hér á landi að formenn flokka segjast ganga „óbundnir til kosninga“ eins og sagt er, sem er þó bara annað orðalag yfir það að ætla sér ráðherrastól sama hvað. Formaður Vinstri-grænna hefur þó brotið blað í stjórnmálasögunni og sjálf hvatt til áframhaldandi ríkisstjórnarsamstarfs, það er, að ganga bundin til kosninga með Sjálfstæðisflokknum. Það er því eitt sem er algerlega augljóst í komandi kosningum. Atkvæði greitt Vinstri-grænum, er atkvæði greitt Sjálfstæðisflokknum. Höfundur er hagfræðingur og skipar annað sætið á lista Sósíalistaflokksins í Suðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Alþingiskosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Þór Saari Mest lesið Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halldór 13.04.2024 Halldór Baldursson Halldór Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Græðum pening, bætum lífsgæði, drögum úr losun. Vandamál? Björn Teitsson Skoðun Skoðun Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Coda Terminal: Verndum náttúru, umhverfi og leiðréttum mýtur Edda Sif Aradóttir skrifar Skoðun Kveikjum áhugann – Kveikjum neistann Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ekki gera þessi mistök í sumarfríinu! Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau vilja ekki leysa vandann Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Mengum minna Ólafur Teitur Guðnason skrifar Skoðun Afnám verndartolla í kjölfar breytinga á búvörulögum Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ráðningar og arftakaáætlanir Andrés Jónsson ,Eva Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson skrifar Skoðun Þar sem þingmenn þagna Bubbi Morthens skrifar Sjá meira
Virðist það ekki alveg augljóst, myndu víst margir spyrja sig þegar þeir lesa þennan titil. Fyrir mörg okkar og að ég held flesta landsmenn, er það svo. Það er líklega leitun að stjórnmálaflokki í íslenskri stjórnmálasögu sem hefur svikið bakland sitt, og öll, já öll, sín kosningaloforð, sem og svikið þjóðina um einhvern vott af hugmyndum um heiðarleika í íslenskum stjórnmálum. Allt á örfáum árum. Þessi kúvending Vinstri- grænna er þó ekkert nýtt og það hefur sýnt sig að þau, eins og aðrir hefðbundnir stjórnmálaflokkar, Fjórflokkurinn einu nafni, gefa lítið fyrir heiðarleika, hagsmuni almennings og náttúru, þegar hægt í staðinn að fá að verma ráðherrastóla. Þetta sýndi sig skýrt í afstöðu fyrri formanns flokksins þegar allt lýðræðis- og gegnsæistal varð að aukaatriði í meðförum flokksins á fjölmörgum málum í kjölfar Hrunsins og, það sem fáir áttu von á, allt tal flokksins um umhverfis- og náttúruvernd varð hjóm eitt. Þáverandi formaður flokksins ásamt núverandi formanni, gengu hart fram og fengu þar til liðs við sig oddvita annarra flokka í kjördæmi sínu, til að knýja það í gegn að reist yrði gríðarlega mengandi stóriðjuver á Bakka við Húsavík. Stóriðja sem brennir 60.000 tonnum af kolum og 120.000 tonnum af timbri árlega á fullum afköstum og mengar eftir því. Auk þess lagði flokkurinn til að ómetanlegt náttúrundur, hverasvæðið við Þeistareyki, yrði undir í þeirri vegferð svo öll sú gríðarlega fallega náttúra þar er nú horfin, og endurheimtist aldrei. Með þetta veganesti fór flokkurinn í síðustu kosningar og hélt því meira að segja fram hreint út að það væru ill öfl og rógburður sem bendluðu flokkinn við hugsanlegt samstarf við Sjálfstæðisflokkinn að loknum þeim kosningum. Vinstri-grænum stóð svo til boða að standa við hugsjónir sínar með annars konar stjórnarmynstri en á endanum varð til, en kaus það ekki og ákvað öllum að óvörum að verða fylgitungl Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn. Fylgitungl vegna þess að þótt formaður flokksins sé að nafninu til forsætisráðherra, er öllum það ljóst að í því „samstarfi“ ræður Sjálfstæðisflokkurinn öllu því sem hann vill ráða. Bjarmalandsför flokksins með tvö helstu hugðarefni sín úr sjálfum stjórnarsáttmálanum, Miðhálendisþjóðgarð og Rammaáætlun, sem var hreinlega hafnað af hálfu Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks án nokkurra áhrifa á vilja formanns Vinstri-grænna til að viðhalda sömu ríkisstjórn eftir komandi kosningar, sýnir svo ekki sé um villst að meint „stefna“ flokksins í umhverfis- og náttúruverndarmálum er blekkingin ein. Það hefur svo sýnt sig undanfarin fjögur ár, að núverandi formaður flokksins kemur fyrir sem einhver mesta óheilindamanneskja íslenskra stjórnmála fyrr og síðar, þegar hún gengur fram fyrir skjöldu og ver hvað eftir annað nýfrjálshyggju Sjálfstæðisflokksins í efnahags- samfélags- og ríkisfjármálum. Hún fer fyrir ríkisstjórn sem hefur skrúfað frá stóra krananum sem dælir skattfé almennings til stórfyrirtækja, hverra eigendur eru nýverið búnir að greiða sjálfum sér út milljarða í arð. Vinstri-græn fara líka fyrir ríkisstjórn sem lagði niður embætti skattrannsóknarstjóra sem var í miðju kafi að rannsaka peningaþvættis- og skattskjólsgögn úr gögnum sem var lekið, og Vinstri-græn fara fyrir ríkisstjórn sem hefur hafnað niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnarskrá, niðurstöðu sem var svo afgerandi að yfir tveir þriðju hlutar kjósenda studdu málið. Slík afstaða til lýðræðis og slíkar aðgerðir til að koma í veg fyrir framgang þess, eru ekkert annað en gróf aðför að lýðræðislegu stjórnarfari, valdarán, sem í öllum nágrannalöndum okkar væri meðhöndlað sem slíkt. Vinstri-græn hafa því í orði sem á borði, hafnað lýðræði sem stjórnarfari, hafnað umhverfis- og náttúruvernd sem mikilvægum málum, og hafnað því algerlega að heiðarleiki eigi eitthvert erindi í stjórnmál. Flokkurinn er skaðræði í íslenskri stjórnmálaflóru og fylgjendur hans ættu svo sannarlega ekki að hika við að segja skilið við flokkinn. Það hefur lengi verið lenska hér á landi að formenn flokka segjast ganga „óbundnir til kosninga“ eins og sagt er, sem er þó bara annað orðalag yfir það að ætla sér ráðherrastól sama hvað. Formaður Vinstri-grænna hefur þó brotið blað í stjórnmálasögunni og sjálf hvatt til áframhaldandi ríkisstjórnarsamstarfs, það er, að ganga bundin til kosninga með Sjálfstæðisflokknum. Það er því eitt sem er algerlega augljóst í komandi kosningum. Atkvæði greitt Vinstri-grænum, er atkvæði greitt Sjálfstæðisflokknum. Höfundur er hagfræðingur og skipar annað sætið á lista Sósíalistaflokksins í Suðvesturkjördæmi.
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar