60 blaðsíður af orðagjálfri Þorgrímur Sigmundsson skrifar 8. desember 2021 11:00 Sáttmáli um ríkisstjórnarsamstarf Framsóknarflokks, Sjálfstæðisflokks og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er einhver mesti langhundur sem sést hefur í pólitískri markaðssetningu. Hann hefði auðveldlega getað verið helmingi styttri og komist fyrir á færri blaðsíðum. Það hefði auðvitað ekki litið eins vel út. Plaggið á auðvitað að virka efnismikið, sem stenst enga skoðun. Það er margt ágætt í sáttmálanum ekki síst þau fjölmörgu atriði sem þar er að finna sem voru tillögur frá minnihlutanum á síðasta kjörtímabili. Þær voru slegnar út af borðinu á sínum tíma eins og um vitleysu væri að ræða. Ekki þarf að fletta nema að blaðsíðu fimm til að finna einmitt eitt slíkt atriði en þar stendur eftirfarandi „Leikreglur vinnumarkaðarins verða skýrðar með nýjum starfskjaralögum og aðgerðum gegn kennitöluflakki“ undir yfirskriftinni „Við ætlum að vaxa til meiri velsældar“ Miðflokkurinn lagði einmitt til aðgerðir á síðastliðnu kjörtímabili til höfuðs kennitöluflakki. Þá reyndist enginn áhugi vera hjá ríkisstjórnaflokkunum til að taka á þeirri meinsemd og gerðu þeir lítið úr málinu. Nú er hins vegar hægt að gera málið að sínu og það er það sem mestu skiptir fyrir stjórnarflokkana. Næsta dæmi komi spánskt fyrir sjónir. Á bls. 7 er eftirfarandi fullyrðing „Áfram verður lögð áhersla á opin og frjáls alþjóðaviðskipti, norrænt samstarf og trausta framkvæmd EES-samningsins þar sem hagsmuna Íslands er gætt í hvívetna“ Um framkvæmd EES samningsins var eins og líklega flestir muna nákvæmlega enginn áhugi hjá þáverandi og núverandi stjórnvöldum til að nýta þau ákvæði EES samningsins sem í boði eru til að gæta hagsmuna Íslands í hvívetna þegar kom að því að innleiða orkustefnu ESB með orkupakka 3.Má því líklega ekki vænta að vilji verði til þess þegar orkupakki 4 kemur til kasta þingsins. Mótsagnir á mótsagnir ofan Fullyrt er að unnið verði áfram að því að efla net- og fjarskiptaöryggi! Á sama tíma er unnið að sölu á Mílu þó svo nýr Innviðaráðherra og þáverandi Sveitarstjórnarráðherra hafi vitað af því ferli löngu fyrir kosningar en ekki séð ástæðu til að nefna það í aðdraganda þeirra. Eflaust rétt pólitískt mat. Ber þá að skilja sem svo að viðkomandi ráðherra ásamt öðrum fulltrúum meirihlutans þyki eðlilegt að þjóðin efli net- og fjarskiptaöryggi sitt svo hægt sé að selja það úr landi? Hér eins og svo víða í sáttmálanum fer ekki saman hljóð og mynd. Sem dæmi má nefna hækkað frítekjumark eldri borgara (sem hækkar þó ekki nándar nærri nóg) og eykur þannig möguleika þeirra á þátttöku á vinnumarkaði. Það er vel fyrir þá sem geta. En ef stjórnvöld eru loksins að sjá ljósið og farin að gera sér grein fyrir því að þessi tilslökun kostar ríkissjóð ekki krónu heldur þvert á móti væri ekki nær að hækka þetta miklu meira eða afnema skerðingar. Slíkar tekjur bera skatta sem skila sér í ríkissjóð. Þetta leysir þó ekki þann vanda sem mjög stór ef ekki stærsti hluti þessa fólks glímir við sem er að geta ekki unnið lengur þegar lífeyrinn dugar ekki til eðlilegrar framfærslu. Í þeim efnum skilar ríkisstjórnin auðu nú sem fyrr. Mótsagnirnar eru ekki minni þegar kemur að fjármálaumhverfi borgaranna en „Ríkisstjórnin mun leggja sitt af mörkum til að stuðla að umhverfi lágra vaxta, hóflegrar verðbólgu og góðu samráði við aðila vinnumarkaðarins til að stuðla að nauðsynlegu samspili þessara þátta“ en hækkun húsnæðisverðs er einn helsti drifkraftur verðbólgunnar sem aftur þrýstir upp launakröfum sem aftur ýtir undir verðbólgu. Miðflokkurinn lagði einmitt til á síðasta kjörtímabili að húsnæðisverð yrði tekið út úr neysluvísitölunni. Það var hvorki kjarkur né vilji til þess hjá stjórnarflokkunum. Þetta er hinn gamalkunni íslenski veruleiki og samt hyggst ríkisstjórnin láta verðtrygginguna óáreitta og lifa áfram góðu lífi. Á sama tíma og ætla má að í málaflokk fatlaðs fólks skorti 9 milljarða sem ekki eru sagðir til, hyggjast fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bakka upp 13 milljarða stefnu Vinstri grænna í loftslagsmálum og til að senda skýr skilaboð til fatlaðs fólks hyggst núverandi ráðherra menningarmála koma á fót ríkisrekinni streymisveitu fyrir íslenskt efni, þrátt fyrir að til staðar séu streymisveitur sem geta tekið verkefnið að sér, í gæluverkefnin vantar ekki fjármuni. Skilaboðin eru alveg skýr þrátt fyrir orð forsætisráðherra á sínum tíma um að málefni þeirra sem minnst mættu sín gætu ekki beðið. Skilaboðin eru þið verðið að bíða. Rétt er þó að óska VG til hamingju með að hin geggjaða þjóðgarðshugmynd skuli hafa lifað af þó minni sé og hafi fengið nýtt nafn. Það hljóta að vera vonbrigði fyrir hinn Örlitla grenjandi minnihluta. Eða var það kannski meirihluti? Hér hefur ekki verið komið inn á samgöngumál, málefni landbúnaðarins, rekstrarumhverfi lítilla fyrirtækja eða byggðamál en ekki eru mótsagnirnar minni í þeim hluta sáttmálans. Meira um það síðar. Sáttmáli þessara þriggja flokka er fullur af mótsögnum, bara svona allskonar fyrir alla sem allir geta túlkað út og suður, og augljóslega engin pólitík bara lægsti mögulegi samnefnari flokkanna sem teygður er í 60 blaðsíður af orðagjálfri. Höfundur er 2. varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Alþingi Mest lesið Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Það er hægt Ragna Sigurðardóttir Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir Skoðun Halldór 13.07.2024 Halldór Baldursson Halldór Skoðun Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Coda Terminal: Verndum náttúru, umhverfi og leiðréttum mýtur Edda Sif Aradóttir skrifar Skoðun Kveikjum áhugann – Kveikjum neistann Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ekki gera þessi mistök í sumarfríinu! Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau vilja ekki leysa vandann Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Mengum minna Ólafur Teitur Guðnason skrifar Sjá meira
Sáttmáli um ríkisstjórnarsamstarf Framsóknarflokks, Sjálfstæðisflokks og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er einhver mesti langhundur sem sést hefur í pólitískri markaðssetningu. Hann hefði auðveldlega getað verið helmingi styttri og komist fyrir á færri blaðsíðum. Það hefði auðvitað ekki litið eins vel út. Plaggið á auðvitað að virka efnismikið, sem stenst enga skoðun. Það er margt ágætt í sáttmálanum ekki síst þau fjölmörgu atriði sem þar er að finna sem voru tillögur frá minnihlutanum á síðasta kjörtímabili. Þær voru slegnar út af borðinu á sínum tíma eins og um vitleysu væri að ræða. Ekki þarf að fletta nema að blaðsíðu fimm til að finna einmitt eitt slíkt atriði en þar stendur eftirfarandi „Leikreglur vinnumarkaðarins verða skýrðar með nýjum starfskjaralögum og aðgerðum gegn kennitöluflakki“ undir yfirskriftinni „Við ætlum að vaxa til meiri velsældar“ Miðflokkurinn lagði einmitt til aðgerðir á síðastliðnu kjörtímabili til höfuðs kennitöluflakki. Þá reyndist enginn áhugi vera hjá ríkisstjórnaflokkunum til að taka á þeirri meinsemd og gerðu þeir lítið úr málinu. Nú er hins vegar hægt að gera málið að sínu og það er það sem mestu skiptir fyrir stjórnarflokkana. Næsta dæmi komi spánskt fyrir sjónir. Á bls. 7 er eftirfarandi fullyrðing „Áfram verður lögð áhersla á opin og frjáls alþjóðaviðskipti, norrænt samstarf og trausta framkvæmd EES-samningsins þar sem hagsmuna Íslands er gætt í hvívetna“ Um framkvæmd EES samningsins var eins og líklega flestir muna nákvæmlega enginn áhugi hjá þáverandi og núverandi stjórnvöldum til að nýta þau ákvæði EES samningsins sem í boði eru til að gæta hagsmuna Íslands í hvívetna þegar kom að því að innleiða orkustefnu ESB með orkupakka 3.Má því líklega ekki vænta að vilji verði til þess þegar orkupakki 4 kemur til kasta þingsins. Mótsagnir á mótsagnir ofan Fullyrt er að unnið verði áfram að því að efla net- og fjarskiptaöryggi! Á sama tíma er unnið að sölu á Mílu þó svo nýr Innviðaráðherra og þáverandi Sveitarstjórnarráðherra hafi vitað af því ferli löngu fyrir kosningar en ekki séð ástæðu til að nefna það í aðdraganda þeirra. Eflaust rétt pólitískt mat. Ber þá að skilja sem svo að viðkomandi ráðherra ásamt öðrum fulltrúum meirihlutans þyki eðlilegt að þjóðin efli net- og fjarskiptaöryggi sitt svo hægt sé að selja það úr landi? Hér eins og svo víða í sáttmálanum fer ekki saman hljóð og mynd. Sem dæmi má nefna hækkað frítekjumark eldri borgara (sem hækkar þó ekki nándar nærri nóg) og eykur þannig möguleika þeirra á þátttöku á vinnumarkaði. Það er vel fyrir þá sem geta. En ef stjórnvöld eru loksins að sjá ljósið og farin að gera sér grein fyrir því að þessi tilslökun kostar ríkissjóð ekki krónu heldur þvert á móti væri ekki nær að hækka þetta miklu meira eða afnema skerðingar. Slíkar tekjur bera skatta sem skila sér í ríkissjóð. Þetta leysir þó ekki þann vanda sem mjög stór ef ekki stærsti hluti þessa fólks glímir við sem er að geta ekki unnið lengur þegar lífeyrinn dugar ekki til eðlilegrar framfærslu. Í þeim efnum skilar ríkisstjórnin auðu nú sem fyrr. Mótsagnirnar eru ekki minni þegar kemur að fjármálaumhverfi borgaranna en „Ríkisstjórnin mun leggja sitt af mörkum til að stuðla að umhverfi lágra vaxta, hóflegrar verðbólgu og góðu samráði við aðila vinnumarkaðarins til að stuðla að nauðsynlegu samspili þessara þátta“ en hækkun húsnæðisverðs er einn helsti drifkraftur verðbólgunnar sem aftur þrýstir upp launakröfum sem aftur ýtir undir verðbólgu. Miðflokkurinn lagði einmitt til á síðasta kjörtímabili að húsnæðisverð yrði tekið út úr neysluvísitölunni. Það var hvorki kjarkur né vilji til þess hjá stjórnarflokkunum. Þetta er hinn gamalkunni íslenski veruleiki og samt hyggst ríkisstjórnin láta verðtrygginguna óáreitta og lifa áfram góðu lífi. Á sama tíma og ætla má að í málaflokk fatlaðs fólks skorti 9 milljarða sem ekki eru sagðir til, hyggjast fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bakka upp 13 milljarða stefnu Vinstri grænna í loftslagsmálum og til að senda skýr skilaboð til fatlaðs fólks hyggst núverandi ráðherra menningarmála koma á fót ríkisrekinni streymisveitu fyrir íslenskt efni, þrátt fyrir að til staðar séu streymisveitur sem geta tekið verkefnið að sér, í gæluverkefnin vantar ekki fjármuni. Skilaboðin eru alveg skýr þrátt fyrir orð forsætisráðherra á sínum tíma um að málefni þeirra sem minnst mættu sín gætu ekki beðið. Skilaboðin eru þið verðið að bíða. Rétt er þó að óska VG til hamingju með að hin geggjaða þjóðgarðshugmynd skuli hafa lifað af þó minni sé og hafi fengið nýtt nafn. Það hljóta að vera vonbrigði fyrir hinn Örlitla grenjandi minnihluta. Eða var það kannski meirihluti? Hér hefur ekki verið komið inn á samgöngumál, málefni landbúnaðarins, rekstrarumhverfi lítilla fyrirtækja eða byggðamál en ekki eru mótsagnirnar minni í þeim hluta sáttmálans. Meira um það síðar. Sáttmáli þessara þriggja flokka er fullur af mótsögnum, bara svona allskonar fyrir alla sem allir geta túlkað út og suður, og augljóslega engin pólitík bara lægsti mögulegi samnefnari flokkanna sem teygður er í 60 blaðsíður af orðagjálfri. Höfundur er 2. varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi.
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar