Undarlegt lýðræði í Kennarafélagi Reykjavíkur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar 4. maí 2022 10:00 Í formannskosningum í Kennarafélagi Reykjavíkur, sem haldnar voru 29. apríl s.l. varð ég vitni að stórfelldri vanvirðingu á lýðræðislegum stjórnarháttum. Þetta byrjaði kvöldið áður en framboðsfrestur rann út eða 29. mars. Ég hafði boðið mig fram til formanns gegn sitjandi formanni Jóni Inga Gíslasyni og fékk þá um kvöldið ítrekaðar símhringingar, sem ég var of upptekin til að svara. Þær reyndust vera frá stuðningskonu sitjandi formanns KFR. Hann er yfirlýstur framsóknarmaður og hún er í framboði fyrir Samfylkingu. Fékk svo skilaboð um hvort ég gæti hitt hana daginn eftir. Við ræddum síðan saman um kvöldið og var erindi hennar að biðja mig eindregið að draga framboð mitt til baka. Hún varaði mig við því að kosningabaráttan yrði pólitískur leðjuslagur og „allt dregið fram“ um okkur frambjóðendur. Þetta „allt“ hafði ég ekki frekari hugmynd um hvað gæti verið fremur en í hvaða flokkspólitíska leðjuslag ég ætti að geta lent, enda aldrei á langri ævi verið skráð í stjórnmálaflokk (en gerði það þó nýverið). En efni samtalsins var ekki búið. Þar sem ég væri góður kennari, „myndum við sjá til þess“ sagði hún, að ég færi í góða nefnd s.s. skólamálanefnd EF ég dregði framboðið til baka. Fyrir utan það að ég hef alls ekki mestan áhuga á skólamálunum innan mismunandi verkefnaflokka stéttafélags þá er spurning hver þessi „við“ séu/eru. Það voru allavega ekki kennarar í Kennarafélagi Reykjavíkur, sem höfðu tekið þessa ákvörðun um nefndarkosningu, enda margar vikur í kosningar í nefndir í Félagi grunnskólakennara. Sami stjórnarmeðlimur sagði við mig að ég ynni eflaust kosningarnar yrðu þær rafrænar, en sagði jafnframt að það yrðu þær ekki. Nokkrum dögum fyrir aðalfundinn komu fram spurningar á Facebook síðu KFR hvort ekki væri hægt að hafa kosningarnar rafrænar. Annar stjórnarmeðlimur en formaður (Framsóknarmaður nr. 2) svaraði því til (í upphafi)og sagði það ekki löglegt, þótt aðeins standi í lögum félagsins að kosningar skuli vera leynilegar og fara fram á aðalfundi. Þess má geta að í sömu vikunni voru að minnsta kosti tvö sambærileg félög með streymi af aðalfundi og rafræna kosningu, Ökukennarafélag Íslands og Leiðsögn félag leiðsögumanna. Fékk þessi umræða á FB síðu KFR mun fleiri athugasemdir og fleiri líkuðu við, en um flest sem þar fer fram. Við aðra ítrekun spurningarinnar, svaraði formaður því til að 30 sinnum hefði verið sagt að til að hafa rafrænar kosningar þyrfti að breyta lögum og þess vegna yrðu kosningarnar ekki rafrænar. Á sama tíma kom hins vegar enn annar stjórnarmeðlimur (Samfylkingarmaður nr. 2) með athugasemd við umræðuna og sagði að þetta hefði verið rætt á fundi stjórnar og samróma niðurstaða að hafa ekki rafrænar kosningar, það væri svo gaman að hittast í raunheimum (rafræn kosning hefði reyndar ekki komið í veg fyrir að félagarnir gætu hist á fundi í raunheimum). Svona er heiðarleikinn. Mér var hugsað til allra þeirra sem af einum eða öðrum ástæðum áttu ekki heimangengt á fund í raunheimum, enginn þeirra hafði í raun kosningarétt. Að öðru, vefsíða Kennarafélags Reykjavíkur er lélegur brandari. Í fyrsta lagi finnst hún ekki með leitarvél, nema leitað sé fyrst undir síðu Kennarasambands Íslands, KÍ. Það eina, sem næstum alltaf sést er netfang og símanúmer formanns, enda talið að upplýsingaflæði sé í lagi þar sem alltaf megi hringja í hann. Fyrir utan þá hörmung á upplýsingaskorti, sem umrædd síða er þá lá hún meira og minna niðri á meðan á kosningabaráttunni stóð. Hvernig var svo staðið að kynningu á þessum mikilvæga aðalfundi Kennarafélags Reykjavíkur, sem hefur um 1500 félaga og kosningunum sem þar færu fram? Rúmlega mánuði fyrir aðalfund kom ein setning meðal margra um hann meðal mikils fjölda annarra liða um „dagskrána framundan“. Heil vika leið eftir að framboðum hafði verið skilað inn og þau samþykkt þar til tilkynning um nöfnin kom fram á vefsíðu KFR. Daginn áður en það gerðist hafði ég bent formanni á að ekkert hefði enn komið fram um þetta atriði frá KFR. Engin kynning var haldin á frambjóðendum, engar upplýsingar um áhersluatriði eins og ég hafði þó verið beðin um að senda inn í greinargerð með framboðinu. Aðeins nafn og skóli. – Einni viku fyrir aðalfundinn birtist fyrst augljós tilkynning um fundinn á Facebook síðu KFR, en á henni voru þá um 700 manns af ríflega 1500 félagsmanna hópi. Félögum fjölgaði í 1200 eftir að ég og nokkrir kollegar lögðum í þá vinnu að bjóða hundruðum félagsmanna á síðuna, sem er eini virki upplýsinga- og samskipta vettvangur félagsins. Ekki er öll sagan sögð enn. Tvisvar sinnum gerðist það á fyrstu tveimur vikum kosningabaráttu minnar, - sem snerist m.a. um að skrifa greinar um skólamál frá mörgum sjónarhornum – að birtingu greinanna var eytt út af Facebook síðu KFR. Fyrst vissi ég það vegna ábendingar frá stjórnarmeðlimi (en þeir eru jafnframt allir stjórnendur síðunnar) og bað því um birtingu aftur, sem var samþykkt. Öðru sinni varð ég þess vör að grein nr. tvö hafði verið eytt út, því ég fylgdist með og setti þá greinina aftur inn og var hún samþykkt öðru sinni. Í þriðja skiptið var ég stödd í fríi erlendis og tilviljun að ég gaf mér tíma til að renna yfir síðu KFR. Þá hafði innlegg frá mér, þriðja greinin verið falin/gerð ósýnileg a.m.k. mér en að öðru leyti á síðunni (þetta getur maður séð mjög vel). Þá fauk í mig og ég sendi formanni KFR harðorð einkaskilaboð. Síðan hefur þetta ekki gerst aftur. Þá að stórkostlegri fundarstjórn aðalfundarins. Fundarstjórinn, sem sitjandi formaður hafði valið, byrjaði fundinn á að kveða skýrt á um að engar umræður yrðu leyfðar á fundinum umfram dagskrá. Starfandi formaður fór yfir skýrslu stjórnar (prýddri áberandi myndum af honum sjálfum) og gjaldkeri fór yfir reikninga. Undir þeim lið, sem heitir því langa nafni „Aðrir fundir, námskeið, gönguferðir“ kom spurning úr sal um hvers vegna þessi útgjöld hefðu hækkað um ríflega 2 milljónir á milli ára og spurt um sundurliðun. Gjaldkeri byrjaði að svara og nefndi meðal margs annars að áður hefði verið covid-ástand en ekki lengur. Greip þá fundarstjóri inn í og sagði; „Þetta hefur verið út af covid, takk fyrir, er fleira?“ Sem betur fer spurði annar fundargestur út í þetta aftur og var þá þakkað fyrir athugasemdina og þetta yrði betur sundurliðað næst. Samkvæmt dagskrá voru framboðsræður formannsefna næstar og kosning um þá, sem fundarstjóri ákvað að hafa í stafrófsröð frekar en að láta draga um. –Í góðu lagi með það fyrir mig sem er framarlega í stafrófinu, en áður þurfti nauðsynlega, sagði fundarstjóri, að koma að öðrum lið og kynnti ekki frekar. Í pontu steig stjórnarkona (NB. almennt stjórnarkjör var í fundardagskrá í liðnum á eftir þessum lið), sem sagðist draga framboð sitt til baka til áframahaldandi stjórnarsetu þar sem hún væri að starfa af heilindum en yrði ekki rík af stjórnarsetu í KFR. Hins vegar hefði henni „verið brígslað um að vera ólýðræðisleg og væri því hætt“. Ég kom að fjöllum en skildi seinna á fundinum að hún hafði ekki stutt rafrænar kosningar og talið þær ólöglegar skv. formanni sínum, en samstarfsfélagi hafi gagnrýnt hana fyrir það. Svo komu framboðsræður og kosningar. Gott mál að byrja á öðrum málum á meðan beðið var talningar um formennsku, sem dróst á langinn. Þegar atkvæði höfðu verið talin steig fundarstjóri í pontu og tilkynnti glaðlega að brátt myndum við vita hvers vegna formaður gæti vel beðið með að svara síðustu spurningunni um hvers vegna hefðu ekki verið rafrænar kosningar, og kynnti síðan niðurstöðu kosninganna. Úrslit voru þau að sitjandi formaður fékk 48 atkvæði gegn 25, sem þýðir 2% kjörsókn. Í kjölfar sigurs fagnaði hann og þakkaði stuðninginn á Facebook síðu félagsins með mynd af sjálfum sér og gleði yfir 2/3 hlut atkvæða. Ég átti aldrei von á þökkum fyrir kosningabaráttu, en ég átti von á mynd og kynningu á nýrri stjórn, þar sem mannaskipti urðu nær alger. Slíkt hefur ennþá hvorki birtst á Facebooksíðu KFR né vefsíðu. Og enn gerast atburðir. Á sunnudaginn var 1. maí, setti formaður KFR inn á Facebook síðu hópsins viðvörnun um að ljótum innlögnum og aðdróttunum yrði eytt út af síðunn og höfundum þeirra meinaður aðgangur. Þar sem ég hafði fylgst með síðunni í fimm vikur kom ég alveg að fjöllum. Þar var að finna mínar greinar í bland við fjölda frétta úr uppbyggilegu og góðu skólastarfi grunnskólum í Reykjavíkur, sem mótframbjóðandi minn og starfandi formaður póstuðu inn, lítið annað. Og þó, þar mátti líka finna nýlega gagnrýni og umræðu um að ekki hefðu verið lýðræðislegar rafrænar kosningar til embætta á aðalfundi og að fundinum hefði ekki verið streymt. Þó nokkrir tóku þátt, aldrei slíku vant. Ég hafði líka lýst þar yfir stuðningi við Mjöll Matthíasdóttur til formennsku í Félagi grunnskólakennara og lét þess líka getið að ég væri andsnúin einkaklúbbum í stéttafélögum. Núverandi formaður styður hinsvegar Þorgerði L. Diðriksdóttur. Spurning hvað teljast „aðdróttanir og ljót innlegg“? Eftir framboð til formanns Kennarafélags Reykjavíkur og kosningabaráttu sem var opinber og gagnsæ af minni hálfu í formi blaðaskrifa um skólamál, er ég ekki orðlausari en að ofan kemur fram. Ég er hins vegar forviða yfir dapurlegri frammistöðu fyrrum stjórnar KFR í lýðræðislegum vinnubrögðum og sorgmædd yfir þeirri stöðu sem grunnskólakennarar í Reykjavík þurfa að sætta sig við að sé í stéttarfélaginu þeirra. Höfundur er grunnskólakennari og stuðningskona Mjallar Matthíasdóttur til formanns í FG. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Grunnskólar Skóla - og menntamál Stéttarfélög Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Í formannskosningum í Kennarafélagi Reykjavíkur, sem haldnar voru 29. apríl s.l. varð ég vitni að stórfelldri vanvirðingu á lýðræðislegum stjórnarháttum. Þetta byrjaði kvöldið áður en framboðsfrestur rann út eða 29. mars. Ég hafði boðið mig fram til formanns gegn sitjandi formanni Jóni Inga Gíslasyni og fékk þá um kvöldið ítrekaðar símhringingar, sem ég var of upptekin til að svara. Þær reyndust vera frá stuðningskonu sitjandi formanns KFR. Hann er yfirlýstur framsóknarmaður og hún er í framboði fyrir Samfylkingu. Fékk svo skilaboð um hvort ég gæti hitt hana daginn eftir. Við ræddum síðan saman um kvöldið og var erindi hennar að biðja mig eindregið að draga framboð mitt til baka. Hún varaði mig við því að kosningabaráttan yrði pólitískur leðjuslagur og „allt dregið fram“ um okkur frambjóðendur. Þetta „allt“ hafði ég ekki frekari hugmynd um hvað gæti verið fremur en í hvaða flokkspólitíska leðjuslag ég ætti að geta lent, enda aldrei á langri ævi verið skráð í stjórnmálaflokk (en gerði það þó nýverið). En efni samtalsins var ekki búið. Þar sem ég væri góður kennari, „myndum við sjá til þess“ sagði hún, að ég færi í góða nefnd s.s. skólamálanefnd EF ég dregði framboðið til baka. Fyrir utan það að ég hef alls ekki mestan áhuga á skólamálunum innan mismunandi verkefnaflokka stéttafélags þá er spurning hver þessi „við“ séu/eru. Það voru allavega ekki kennarar í Kennarafélagi Reykjavíkur, sem höfðu tekið þessa ákvörðun um nefndarkosningu, enda margar vikur í kosningar í nefndir í Félagi grunnskólakennara. Sami stjórnarmeðlimur sagði við mig að ég ynni eflaust kosningarnar yrðu þær rafrænar, en sagði jafnframt að það yrðu þær ekki. Nokkrum dögum fyrir aðalfundinn komu fram spurningar á Facebook síðu KFR hvort ekki væri hægt að hafa kosningarnar rafrænar. Annar stjórnarmeðlimur en formaður (Framsóknarmaður nr. 2) svaraði því til (í upphafi)og sagði það ekki löglegt, þótt aðeins standi í lögum félagsins að kosningar skuli vera leynilegar og fara fram á aðalfundi. Þess má geta að í sömu vikunni voru að minnsta kosti tvö sambærileg félög með streymi af aðalfundi og rafræna kosningu, Ökukennarafélag Íslands og Leiðsögn félag leiðsögumanna. Fékk þessi umræða á FB síðu KFR mun fleiri athugasemdir og fleiri líkuðu við, en um flest sem þar fer fram. Við aðra ítrekun spurningarinnar, svaraði formaður því til að 30 sinnum hefði verið sagt að til að hafa rafrænar kosningar þyrfti að breyta lögum og þess vegna yrðu kosningarnar ekki rafrænar. Á sama tíma kom hins vegar enn annar stjórnarmeðlimur (Samfylkingarmaður nr. 2) með athugasemd við umræðuna og sagði að þetta hefði verið rætt á fundi stjórnar og samróma niðurstaða að hafa ekki rafrænar kosningar, það væri svo gaman að hittast í raunheimum (rafræn kosning hefði reyndar ekki komið í veg fyrir að félagarnir gætu hist á fundi í raunheimum). Svona er heiðarleikinn. Mér var hugsað til allra þeirra sem af einum eða öðrum ástæðum áttu ekki heimangengt á fund í raunheimum, enginn þeirra hafði í raun kosningarétt. Að öðru, vefsíða Kennarafélags Reykjavíkur er lélegur brandari. Í fyrsta lagi finnst hún ekki með leitarvél, nema leitað sé fyrst undir síðu Kennarasambands Íslands, KÍ. Það eina, sem næstum alltaf sést er netfang og símanúmer formanns, enda talið að upplýsingaflæði sé í lagi þar sem alltaf megi hringja í hann. Fyrir utan þá hörmung á upplýsingaskorti, sem umrædd síða er þá lá hún meira og minna niðri á meðan á kosningabaráttunni stóð. Hvernig var svo staðið að kynningu á þessum mikilvæga aðalfundi Kennarafélags Reykjavíkur, sem hefur um 1500 félaga og kosningunum sem þar færu fram? Rúmlega mánuði fyrir aðalfund kom ein setning meðal margra um hann meðal mikils fjölda annarra liða um „dagskrána framundan“. Heil vika leið eftir að framboðum hafði verið skilað inn og þau samþykkt þar til tilkynning um nöfnin kom fram á vefsíðu KFR. Daginn áður en það gerðist hafði ég bent formanni á að ekkert hefði enn komið fram um þetta atriði frá KFR. Engin kynning var haldin á frambjóðendum, engar upplýsingar um áhersluatriði eins og ég hafði þó verið beðin um að senda inn í greinargerð með framboðinu. Aðeins nafn og skóli. – Einni viku fyrir aðalfundinn birtist fyrst augljós tilkynning um fundinn á Facebook síðu KFR, en á henni voru þá um 700 manns af ríflega 1500 félagsmanna hópi. Félögum fjölgaði í 1200 eftir að ég og nokkrir kollegar lögðum í þá vinnu að bjóða hundruðum félagsmanna á síðuna, sem er eini virki upplýsinga- og samskipta vettvangur félagsins. Ekki er öll sagan sögð enn. Tvisvar sinnum gerðist það á fyrstu tveimur vikum kosningabaráttu minnar, - sem snerist m.a. um að skrifa greinar um skólamál frá mörgum sjónarhornum – að birtingu greinanna var eytt út af Facebook síðu KFR. Fyrst vissi ég það vegna ábendingar frá stjórnarmeðlimi (en þeir eru jafnframt allir stjórnendur síðunnar) og bað því um birtingu aftur, sem var samþykkt. Öðru sinni varð ég þess vör að grein nr. tvö hafði verið eytt út, því ég fylgdist með og setti þá greinina aftur inn og var hún samþykkt öðru sinni. Í þriðja skiptið var ég stödd í fríi erlendis og tilviljun að ég gaf mér tíma til að renna yfir síðu KFR. Þá hafði innlegg frá mér, þriðja greinin verið falin/gerð ósýnileg a.m.k. mér en að öðru leyti á síðunni (þetta getur maður séð mjög vel). Þá fauk í mig og ég sendi formanni KFR harðorð einkaskilaboð. Síðan hefur þetta ekki gerst aftur. Þá að stórkostlegri fundarstjórn aðalfundarins. Fundarstjórinn, sem sitjandi formaður hafði valið, byrjaði fundinn á að kveða skýrt á um að engar umræður yrðu leyfðar á fundinum umfram dagskrá. Starfandi formaður fór yfir skýrslu stjórnar (prýddri áberandi myndum af honum sjálfum) og gjaldkeri fór yfir reikninga. Undir þeim lið, sem heitir því langa nafni „Aðrir fundir, námskeið, gönguferðir“ kom spurning úr sal um hvers vegna þessi útgjöld hefðu hækkað um ríflega 2 milljónir á milli ára og spurt um sundurliðun. Gjaldkeri byrjaði að svara og nefndi meðal margs annars að áður hefði verið covid-ástand en ekki lengur. Greip þá fundarstjóri inn í og sagði; „Þetta hefur verið út af covid, takk fyrir, er fleira?“ Sem betur fer spurði annar fundargestur út í þetta aftur og var þá þakkað fyrir athugasemdina og þetta yrði betur sundurliðað næst. Samkvæmt dagskrá voru framboðsræður formannsefna næstar og kosning um þá, sem fundarstjóri ákvað að hafa í stafrófsröð frekar en að láta draga um. –Í góðu lagi með það fyrir mig sem er framarlega í stafrófinu, en áður þurfti nauðsynlega, sagði fundarstjóri, að koma að öðrum lið og kynnti ekki frekar. Í pontu steig stjórnarkona (NB. almennt stjórnarkjör var í fundardagskrá í liðnum á eftir þessum lið), sem sagðist draga framboð sitt til baka til áframahaldandi stjórnarsetu þar sem hún væri að starfa af heilindum en yrði ekki rík af stjórnarsetu í KFR. Hins vegar hefði henni „verið brígslað um að vera ólýðræðisleg og væri því hætt“. Ég kom að fjöllum en skildi seinna á fundinum að hún hafði ekki stutt rafrænar kosningar og talið þær ólöglegar skv. formanni sínum, en samstarfsfélagi hafi gagnrýnt hana fyrir það. Svo komu framboðsræður og kosningar. Gott mál að byrja á öðrum málum á meðan beðið var talningar um formennsku, sem dróst á langinn. Þegar atkvæði höfðu verið talin steig fundarstjóri í pontu og tilkynnti glaðlega að brátt myndum við vita hvers vegna formaður gæti vel beðið með að svara síðustu spurningunni um hvers vegna hefðu ekki verið rafrænar kosningar, og kynnti síðan niðurstöðu kosninganna. Úrslit voru þau að sitjandi formaður fékk 48 atkvæði gegn 25, sem þýðir 2% kjörsókn. Í kjölfar sigurs fagnaði hann og þakkaði stuðninginn á Facebook síðu félagsins með mynd af sjálfum sér og gleði yfir 2/3 hlut atkvæða. Ég átti aldrei von á þökkum fyrir kosningabaráttu, en ég átti von á mynd og kynningu á nýrri stjórn, þar sem mannaskipti urðu nær alger. Slíkt hefur ennþá hvorki birtst á Facebooksíðu KFR né vefsíðu. Og enn gerast atburðir. Á sunnudaginn var 1. maí, setti formaður KFR inn á Facebook síðu hópsins viðvörnun um að ljótum innlögnum og aðdróttunum yrði eytt út af síðunn og höfundum þeirra meinaður aðgangur. Þar sem ég hafði fylgst með síðunni í fimm vikur kom ég alveg að fjöllum. Þar var að finna mínar greinar í bland við fjölda frétta úr uppbyggilegu og góðu skólastarfi grunnskólum í Reykjavíkur, sem mótframbjóðandi minn og starfandi formaður póstuðu inn, lítið annað. Og þó, þar mátti líka finna nýlega gagnrýni og umræðu um að ekki hefðu verið lýðræðislegar rafrænar kosningar til embætta á aðalfundi og að fundinum hefði ekki verið streymt. Þó nokkrir tóku þátt, aldrei slíku vant. Ég hafði líka lýst þar yfir stuðningi við Mjöll Matthíasdóttur til formennsku í Félagi grunnskólakennara og lét þess líka getið að ég væri andsnúin einkaklúbbum í stéttafélögum. Núverandi formaður styður hinsvegar Þorgerði L. Diðriksdóttur. Spurning hvað teljast „aðdróttanir og ljót innlegg“? Eftir framboð til formanns Kennarafélags Reykjavíkur og kosningabaráttu sem var opinber og gagnsæ af minni hálfu í formi blaðaskrifa um skólamál, er ég ekki orðlausari en að ofan kemur fram. Ég er hins vegar forviða yfir dapurlegri frammistöðu fyrrum stjórnar KFR í lýðræðislegum vinnubrögðum og sorgmædd yfir þeirri stöðu sem grunnskólakennarar í Reykjavík þurfa að sætta sig við að sé í stéttarfélaginu þeirra. Höfundur er grunnskólakennari og stuðningskona Mjallar Matthíasdóttur til formanns í FG.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun