Brennimerkt eftir uppsögnina og erfitt að sjá gerandanum hampað

„Hvers konar atvinnurekandi segir upp starfsmanneskju með rúmlega 20 ára reynslu sem var að koma til starfa eftir að missa barnið sitt?“ spyr Katrín í nýlegri færslu á Facebook sem fengið hefur miklar undirtektir.

Hún segir tilefni skrifa sinna ekki yfirstandandi kjaradeilur. Hins vegar eigi hún sem þolandi erfið með að sjá geranda sínum endurtekið hampað í fjölmiðlum.

Með áratuga reynslu

Katrín segist alla tíð haft mikla ástríðu fyrir réttindum launþega. Sjálf er hún alin upp við kröpp kjör, af einstæðri fimm barna móður, og hefur alla tíð þurft að hafa fyrir sínu. Áður en Katrín kom til starfa hjá Eflingu hafði hún unnið í rúma tvo áratugi í verkalýðshreyfingunni, seinast hjá félagi Iðn og tæknigreina. 

Í apríl 2021 var hún ráðin inn til Eflingar.

„Ég segi upp starfinu mínu hjá félagi Iðn og tæknigreina í apríl 2021, af því að ég sá að Efling var að byggja upp öflugt og sérhæft kjaramálasvið. Ég var þá líka nær dóttur minni, sem á þessum tíma var  orðin frekar veik. Uppsagnarfresturinn minn var maí, júní og júlí og það stóð auðvitað til að ég myndi vinna út þann tíma.“

Embla, dóttir Katrínar hafði í nokkurn tíma háð erfiða baráttu við depurð og þunglyndi. Í byrjun júní 2021 féll hún fyrir eigin hendi.

„Þá breyttist uppsagnarfresturinn minn í raun í veikindaleyfi,“ segir Katrín.

Katrín segist í kjölfarið hafa skrifað Ingólfi, sviðsstjóra kjaramálasviðs hjá Eflingu, einlægt bréf þar sem hún greindi frá aðstæðum sínum. Hún hafi jafnframt heitið því að hún myndi standa við gefin loforð og mæta til starfa hjá Eflingu á umsömdum tíma.

„Mitt bjargráð var að halda áfram lífinu og fá að gera það sem man er mögulega góð í og fara aftur að vinna. Hafandi starfað við vinnumarkaðsmál og hjá stéttarfélögum í meira en tvo áratugi ákvað ég að halda áfram og fara að vinna. Svo ég gerði það,“ tekur Katrín fram í Facebook færslunni.

Hún segir að þrátt fyrir að hafa ekki séð fram á að halda áfram með lífið þá hafi hún farið í vinnu sem var henni kær.

„Í sorgarvinnunni síðasta eina og hálfa árið kemur alltaf upp að við eigum að hafa bjargráð. Okkar bjargráð geta verið hvað sem er.“

Erfitt en gefandi starf

Hún mætti síðan til starfa hjá Eflingu í byrjun september 2021 og var að eigin sögn afar vel tekið af nánustu samstarfsmönnum.

„Hægt og rólega fetaði ég mig áfram. Tók á móti fólki sem átti afar erfitt á vinnumarkaði. Hafði verið niðurlægt, lent í einelti, kynferðisáreiti eða annars konar ofbeldi. Auðvitað var það afar erfitt, en þetta er svona þarna úti og ég vildi leggja mitt að mörkum við að hjálpa, bæta, leiðrétta eða bara gera eitthvað sem í mínu valdi stóð, með þau tæki sem ég hafði til að bæta kjör þessa fólks. Þetta var gefandi starf og ég var með gefandi samstarfsfólki. Hef í raun aldrei mætt öðrum eins skilningi og velvild nokkursstaðar. En þessi skref eftir svona veikindaleyfi voru svo sem ný fyrir mér.“

Mikið gekk á hjá Eflingu á þessum tíma. Sólveig Anna sagði í lok október af sér sem formaður Eflingar í kjölfar þess að starfsfólkið lýsti yfir vantrausti á hendur henni.

Katrín segir að þann tíma sem hún starfaði hjá Eflingu hafi hún varla hitt Sólveigu Önnu, hvað þá átt nokkur sérstök samskipti við hana. Yfirstjórn Eflingar hafi starfað á annarri hæð, á læstum gangi. Starfsfólkið „á gólfinu“ hafi haldið áfram að vinna sína vinnu og þjónusta félagsmenn þrátt fyrir allt, og reynt sitt allra besta við að halda skrifstofunni gangandi.

Sólveig bauð aftur fram krafta sína til formennsku í félaginu í ársbyrjun 2022. Hún endurheimti umboð sitt til formennsku um miðjan febrúar en listi hennar hlaut 52 prósent atkvæða í formannskosningu. Í framhaldinu hreinsaði Sólveig Anna og stjórn Eflingar til á skrifstofu félagsins með hópuppsögn.

Metin óhæf

Katrín rifjar upp uppsögnina sem vakti mikla athygli í fjölmiðlum og sýndist sitt hverjum. Hún segir öllu starfsfólki á skrifstofu Eflingar borist uppsagnarbréf í tölvupósti. Þeirra á meðal Katrín sem hafði þá starfað í átta mánuði hjá Eflingu. 

Formenn annarra stéttarfélaga voru hugsi yfir slíkri hópuppsögn. Formaður BHM sagði uppsagnirnar vekja óhug og Drífa Snædal, þá forseti ASÍ, sagðist ekki trúa því að slíkur dagur væri runninn upp.

„Ég hélt ekki að ég ætti eftir að upplifa þann dag að stéttarfélag segði upp öllu starfsfólki sínu á einu bretti. Þetta hefur ekki gerst áður hér á landi og mér er til efs að til sambærilegra aðgerða hafi verið gripið nokkurs staðar á Norðurlöndunum eða í öðrum löndum með frjálsa og skipulagða verkalýðshreyfingu,“ sagði Drífa.

Meðal félagsmanna Eflingar virtist meirihluti fyrir aðgerðunum því tillaga um að afturkalla uppsagnir starfsfólks var felld á fundi félagsmanna. Þá svaraði Sólveig Anna Drífu fullum hálsi.

„Ákvörðun stjórnar Eflingar um breytingar sem nú standa yfir er tekin á skýrum og málefnalegum grunni. Eru þær breytingar hugsaðar til að innleiða samræmi, jafnrétti og gagnsæi í launakjörum starfsfólks, innleiða eðlilegt bil milli hæstu og lægstu launa á skrifstofunum, og gera aðrar löngu tímabærar og nauðsynlegar breytingar á skipulagi,“ sagði Sólveig Anna.

Var orðin ein eftir með kjaramálasvið

Katrín segir engan hafa nálgast hana varðandi endurráðningu eða rætt hvaða verkefni biðu. Hún segist hafa krafið stjórnendur Eflingar um skýringar, án árangurs. Í kjölfarið var lokað á öll samskiptaforrit sem starfsfólkið hafði til að hafa samskipti sín í milli. Henni blöskrar að þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir af hennar hálfu hafi enginn í stjórn Eflingar horfst í augu við hana né nokkra aðra sem sagt var upp.

„Ég mætti áfram til vinnu eftir brottreksturinn. Í endann var ég orðin ein með kjaramálasviðið, sem reyndist mér loks ofviða með þetta áfall ofan í áfall. Og kynt var undir opinbera umræðu um okkur öll, sem svikara eða sníkjudýr sem ættum ekkert annað skilið en brottrekstur.“

Þrátt fyrir allt sótti Katrín  aftur um hjá Eflingu, bæði um starf sérfræðings og starf fulltrúa hjá vinnuréttarsviði, sem áður var kjaramálasvið, og fór að eigin sögn í gegnum nákvæmlega sama ráðningarferli aftur, meira að segja sama viðtal hjá sama starfsmanni ráðningarþjónustu. Segist hún loks hafa fengið þau svör að hún væri „óhæf.“búið væri að ráða í störfin. Engar frekari skýringar hafi verið gefnar.

„Ég var ómetin óhæf, eins og ég hefði missti hæfni við að vinna þarna í átta mánuði. Það er í raun eins og ég hafi tapað reynslu af því að vinna hjá Eflingu.“

Katrín tekur fram að kjaradeilurnar sem nú standa yfir séu ekki aflvakinn að færslunni sem hún birti á Facebook. Hún sé ekki nýta sér tímasetninguna til að stinga stjórn Eflingar í bakið. Hún vilji fyrst og fremst koma fram með sína upplifun og segja hlutina frá sínum sjónarhóli.

„Ég er bara þolandi. Ein af mörgum. Og ég er að horfa á gerendur mína vera hampað í fjölmiðlum endalaust og fullt af fólki krefja mig og aðra um skilyrðislausan stuðning.“ 

Þá tekur hún jafnframt fram í færslunni. „Þegar ég hugsa þetta í samhengi og þegar ég hugsa til fólksins sem ég var að aðstoða sem getur ekki borið hönd fyrir höfuð sér. Nú á þetta fólk jafnvel yfir höfði sér launaleysi vegna verkbanns ofan á allt annað."

Katrín segist í dag vera í sömu stöðu og margar aðrar fyrrverandi samstarfskonur hjá Eflingu, sem sitja uppi atvinnulausar, á miðjum aldri, og eiga erfitt með að róa á önnur mið. Margar hverjar með áratuga reynslu sem þær þrá að nýta. 

„Ég er búin að sækja um endalaust mörg störf. Alltaf hafnað. Við erum bara sum eins og brennimerkt, eftir umræðuna um starfsfólk Eflingar. Okkar hlið á þessu öllu hefur sennilega aldrei komið fram, við tókum bara við svívirðingunum þegjandi. Ég vil síður þegja endalaust."

Færslu Katrínar má sjá í heild að neðan.