Innlent

„Það er á­kveðin leitun að sam­vinnu­þýðari sak­borningi“

Kolbeinn Tumi Daðason og Margrét Björk Jónsdóttir skrifa
Verjendur fjórmenninganna í málinu. Páll situr fyrir miðju og hylur andlit sitt. Unnsteinn verjandi hans er lengst til vinstri.
Verjendur fjórmenninganna í málinu. Páll situr fyrir miðju og hylur andlit sitt. Unnsteinn verjandi hans er lengst til vinstri. Vísir

Verjandi Páls Jónssonar timbursala segir himinn og hafa hafa verið á milli þeirra sem hlutu þunga dóma í Saltdreifaramálinu svokallaða og ákærðu í stóra kókaínmálinu. Hann taldi eðlilega refsingu fyrir Pál vera upp á fjögur til fimm ár að frátöldu gæsluvarðhaldi sem umbjóðandi hans hefur setið í síðan í ágúst.

Þetta kom fram í málflutningi Unnsteins Elvarssonar, verjanda Páls, í Héraðsdómi Reykjavíkur í morgun. Unnsteinn taldi að rannsókn lögreglu á málinu hefði verið verulega ábótavant. Lögregla hefði sýnt lítinn áhuga á að ná aðalmönnunum í málinu og teldi sig enn vera að eltast við þá. Þrátt fyrir það hefði verið gefin út ákæra á hendur fjórmenningunum.

Páll, timbursali á sjötugsaldri, flutti inn gám sem innihélt timbur þar sem falin voru hundrað kíló af nær hreinu kókaíni. Gámurinn komst aldrei til Íslands þar sem hollensk yfirvöld skiptu þeim út fyrir gerviefni eftir ábendingu frá íslensku lögreglunni.

Verjandi Páls lýsti því í málsvörn sinni á lokadegi aðalmeðferðar að Páll hefði verið skýr varðandi sína þátttöku frá upphafi og látið lögreglu í té þær upplýsingar sem hann byggi að.

Óvissa um magnið

Þá benti Unnsteinn á að þar sem aðeins hefðu verið teknar stikkprufur úr hluta efnanna, um tíu kílóum, þá ætti það að vera innflutningurinn sem væri ákært fyrir. Ekki þau hundrað kíló af efnum, sem sum hefðu ekki verið prófuð, sem haldlögð voru í Hollandi og skipt út fyrir gerviefni.

Þá lægi fyrir að efnunum hefði verið eytt í Hollandi skömmu eftir haldlagningu. Það væri samkvæmt reglum í Hollandi en ákært væri í málinu á Íslandi. Því væri fullkomin óvissa um hvort efni um fram þessi 10 kíló sem tekin voru sýni úr hafi verið fíkniefni yfir höfuð. Taldi hann Pál hafa verið plataðan í málinu.

Páll hefði talið að um sex til sjö kíló væri að ræða og það hefði reynst honum áfall þegar lögregla upplýsti hann um hið raunverulega magn. Þá staldraði Unnsteinn við að lögreglumaður hefði talið ótrúverðugt að Páll hefði haldið að flytja ætti inn sex til sjö kíló. Lögreglumaðurinn segði fyrirhöfn og kostnað allt of mikinn miðað við slíkt magn.

Þessu vísaði Unnsteinn á bug og sagði sex til sjö kíló ekki það lítið magn af kókaíni að það stæðist ekki samanburð við útlagðan kostnað.

Unnsteinn bað þá dómara að hafa í huga að ákærði væri kominn á efri ár og eftirlaunaaldur. Hann ætti við veikindi að stríða og hefði sjálfur greint frá því að hann væri með hvítblæði á byrjunarstigi. Sár og marblettir væru oft til marks um slíkt upphaf. Þá hefði hann ekki fengið neina þjónustu eða aðstoð að neinu marki en hann hefur setið inni í gæsluvarðhaldi síðan í ágúst.

Þá væri Páll fjölskyldumaður og ætti engan sakarferil að baki. Ákæruvaldið hefði ekki axlað sönnunarbyrði í málinu og ítrekaði verjandinn að allur vafi ætti að falla með ákærða. Þá vísaði hann til gagna málsins sem hann taldi benda til þess að Páll hefði verið notaður og afvegaleiddur í málinu vegna atvinnu hans sem timburinnflytjandi og tengsla hans.

Hann ítrekaði að hans þáttur í málinu einskorðaðist við að hafa heimilað að gámur hans væri notaður fyrir innflutning og að hann upplifði sig því sem burðardýr.

„Það er ákveðin leitun að samvinnuþýðari sakborningi,“ sagði Unnsteinn. Hann vísaði í eldri dóma sem hann sagði bera með sér að þeir aðilar sem sjái um flutning á efnum en komi ekki að skipulagningu fái vægari dóma. Þá gerði hann Saltdreifaramálið svokallaða að umtalsefni en hann sagði „himinn og haf“ á milli ákærða í því máli og í þessu umrædda kókaínmáli. Það væri því ósanngjart að bera þau saman.

Sakborningar í Saltdreifaramálinu svokallaða hlutu sumir hverjir tólf ára refsingu í málinu. Um er að ræða hámarksrefsingu í málaflokknum.


Tengdar fréttir

Skýr á­setningur og krefst há­marks­refsingar

Saksóknari í stóra kókaínmálinu segir að innflutningur á hundrað kílóum af kókaíni gæti ekki þýtt annað en hámarksrefingu fyrir sakborninga. Þetta kom fram í málflutningi fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur í morgun. Sakborningar í Saltdreifaramálinu svokallaða hefðu fengið allt að tólf ára dóm eða hámark refsirammans. 

Rit­stjóri og blaða­maður Vísis kallaðir fyrir dóm

Erla Björg Gunnarsdóttir, ritstjóri fréttastofu Stöðvar 2, Vísis og Bylgjunnar, og Margrét Björk Jónsdóttir, fréttamaður miðilsins, voru boðaðar fyrir Héraðsdóm Reykjavíkur við aðalmeðferð stóra kókaínmálsins í morgun.

Ein­býlis­hús, rán­dýr bíll og lúxus­líf­stíll en haldið uppi af pabba

Rannsakendur lögreglu telja að Birgir Halldórsson, einn af sakborningum í stóra kókaínmálinu, sé ekki jafn lítið peð í málinu og hann heldur sjálfur fram. Hann segist aðeins hafa verið milliliður en lögreglumaður sem kom að rannsókn málsins telur Birgir sé sá sem „sér um það sem vantar hér á landi, að það sé skaffað,“ líkt og það var orðað við aðalmeðferð málsins. Annar rannsakandi sagði frá því að Birgir og sambýliskona hans hefðu lifað lúxuslífstíl þrátt fyrir að vera ýmist á bótum eða á lágmarkslaunum. 

Kókaínið brennt fljót­lega eftir hald­lagningu í Hollandi

Tollvörður, efnafræðingur og rannsóknaraðilar í Hollandi báru vitni fyrir dómi í aðalmeðferð stóra kókaínmálsins í dag. Vitnin komu öll að haldlagningu eða rannsóknum á hundrað kílóum af kókaíni sem fjórir íslenskir menn hugðust að flytja til landsins. Samkvæmt hollenskum verkferlum voru efnin brennd mjög fljótlega eftir að þau voru haldlögð.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×