Lofsöngur til Landsbyggðarinnar Nökkvi Dan Elliðason skrifar 20. desember 2023 12:01 Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Byggðamál Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Sjá meira
Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun