Skoðun

Þunn lína milli or­saka og af­leiðinga

Valerio Gargiulo skrifar

Í flóknu efni mannlegra samskipta birtist hugtakið orsök og afleiðing í mörgum myndum, sem oftar en ekki sleppur við tafarlausan skilning. Þessi flókna hreyfing er sérstaklega áberandi í sumum gangverkum lífs okkar.

Lýsandi dæmi um þetta vandamál er að finna í hernaðariðnaðinum og mótmælahringnum t.d. gegn stríði. Þegar verksmiðjur framleiða sprengjur og vopn skapar það atburðarás sem getur að lokum leitt til eyðileggingar og dauða. Viðbrögð friðarsinna finnast þó oft aðeins þegar þessi vopn eru notuð á vígvellinum, þegar hrikaleg áhrif sprenginga og annarra vopna eru þegar óafturkræf.

Sprengja sem hefur verið framleidd verður fyrr eða síðar sprengd á einhverjum tímapunkti. Þessi yfirlýsing vekur mikilvæga sýn á hringrás ofbeldis og brýn þörf á að taka á rótum átakanna. Framleiðsla vopna skapar óhjákvæmilegt skilyrði fyrir notkun þeirra og kyndir undir hringrás ofbeldis sem getur leitt til hrikalegra afleiðinga.

Þetta viðhorf vekur upp grundvallarspurningar um mátt mótmæla og möguleika þeirra til að hafa áhrif á gang mála. Ef friðarsinnar gripu fyrr inn í og ​​einbeittu sér að rótum átakanna frekar en hörmulegum afleiðingum þeirra, gætu þeir í raun skipt máli?

Sem svar við þessari spurningu koma fram nokkur sjónarmið. Sumir halda því fram að barátta við rótarsökina, vopnaiðnaðinn, sé skilvirkari til að koma í veg fyrir átök í framtíðinni og stuðla að friðarmenningu. Aðrir telja hins vegar að mótmæli gegn augljósari og skjótari áhrifum stríðs, svo sem tap á saklausum mannslífum, sé öflugri skírskotun til sameiginlegrar samvisku og grundvallarmannlegra gilda.

Í raun og veru er lausnin ekki endilega fólgin í einni töfra lausn heldur frekar blandað af ólíkum skoðunum þar sem lausnin hefur einhvern ávinning. Alhliða og áhrifamikil mótmæli ættu að íhuga bæði orsakir og afleiðingar átakanna og viðurkenna mikilvægi þess að taka á báðum þáttum til að stuðla að þýðingarmiklum breytingum.

Upp í hugann kemur atriði úr ítölskri kvikmynd þar sem söguhetjan sagði um stríð: "Peningar skapa stríð, stríð gerir eftirstríðstímabilið, eftirstríðstímabilið skapar svarta markaðinn, svarti markaðurinn endurgerir peninga, peningar endurgerir stríð. Í stríð eru allir í hættu, nema þeir sem vildu stríð."

Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Skoðun

Sjá meira


×