Hvað væri lífið án vina? Valerio Gargiulo skrifar 21. maí 2024 07:30 Á fyrstu skólastigunum komumst við í kynni við fyrstu vini okkar. Síðan, á unglingsárunum, urðu þessir áður ókunnu einstaklingar okkur allt þar sem orðatiltækin "Vinur gefur líf sitt fyrir vin sinn" eða "Sannur vinur veldur þér aldrei vonbrigðum" eru ríkjandi hugsjónir vinskaps. Síðar á lífsleiðinni leiðir tíminn og þroski okkur til þess að skilja að enginn byggir fullkomin bönd. Vinir valda okkur vonbrigðum og við völdum þeim vonbrigðum líka. Í gegnum lífið hef ég skilið að það eru fimm tegundir af vinum. 1. Æskuvinir: Æskuvinir eru þeir sem eiga sér sérstakan stað í lífi okkar. Þeir eru ekkert endilega okkar bestu vinir, en þeir haldast stöðugir með tímanum. Það eru þeir sem við kynnumst á okkar uppvaxtarárum. Við búum til náin tengsl við þá, sem síðan dofna, en hverfa aldrei. Við hittum þessa vini mjög sjaldan. Með þeim tekur það fimm mínútur að þekkja okkur og það er eins og tengslin hafi enn verið ósnortinn. Samt, eftir fundinn, förum við aftur í sitthvora áttina, fram að næsta fundi. Þessir einstaklingar eru viðmiðunarstaður- hornsteinn í sjálfsmynd okkar. 2. Vinir "á krossgötum": Vinir á krossgötum samsvara þeim böndum sem faðerni eða móðurhyggja er í. Það eru tengsl milli þess sem verndar og þess sem leitar verndar. Annar þessara tveggja starfar sem ráðgjafi og leiðbeinandi fyrir hinn. Einhverra hluta vegna veit hann hvernig á að gera það. Þessi tegundafræði tekur einnig til þeirra félaga og vinnu- eða námsfélaga sem hægt er að mynda sameiginlega víglínu með þegar vandamál koma upp. Þeir eru fullkomnir vitorðsmenn, tryggir sameiginlegum málefnum. Þeir koma yfirleitt saman á erfiðum tímum og flytja svo í burtu án vandræða, þar til nýr erfiðleiki kemur upp. 3. Þægindavinir: Við þessa vini höfum umfram allt gagnsemissamband. Samt sem áður er skuldabréfið ekki bundið við þetta. Það er ósvikin ástúð, en með mjög sérstök takmörk. Þetta eru vináttubönd sem myndast í kringum sameiginlegt áhugamál eða skiptast á greiða. Þægindavinir geta verið læknir eða lögfræðingur. Þeir sem við leitum til þegar við eigum í vandamálum tengdum þeirra sviði. Við erum tengd þessum tegundum vina með sáttmála um gagnkvæma samstöðu sem er óbein og er nánast alltaf virt. Það sem sameinar er gagnkvæmur ávinningur. 4. Kynslóðavinir: Það er mjög sérstök vinátta. Það gerist á milli fólks á mjög mismunandi aldri. Þetta þýðir að ef til vill deila þeir ekki daglegum athöfnum, heldur nokkrum mikilvægum þáttum í lífi sínu. Þau eru yfirleitt ekki stöðug vinátta heldur mjög djúp. 5. Bestu vinir: Bestu vinir eru þeir sem við getum hringt í klukkan 2 á morgnana vegna þess að við eigum við mikið vandamál að stríða. Þeir hlusta vandlega á okkur og eru við hlið okkar í öllum kringumstæðum. Þeir vita allt, eða næstum allt, um líf okkar. Með þeim finnst okkur við vera örugg og við þurfum ekki grímur, því sambandið byggist á gagnkvæmu samþykki. Bestu vinir eru fáir í lífinu. Og þeir eru ekki einu sinni fullkomnir og kannski höldum við smá gremju eða smá öfund af þeim. Hins vegar er ástúð og framboð alltaf í fyrirrúmi. Alls konar vinir eru dýrmætir. Vinátta gerir okkur að betri manneskjum og hjálpar okkur að vaxa. Latneski heimspekingurinn Cicero sagði: "Ég get aðeins hvatt ykkur til að setja vináttuna ofar öllu öðru hér í heimi því ekkert er í jafn miklu samræmi við innsta eðli mannsins. Það er ekkert sem hefur meira gildi, hvort heldur vel gengur eða á móti blæs." Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Bjarni gleðst yfir tapi mínu í varaformannskjöri Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson Skoðun RÚV: Gefið okkur Eurovision-gleðina aftur! Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Staða Íslands og niðurbrot vestrænnar samvinnu Þorsteinn Kristinsson Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson Skoðun Ósanngjörn skipting kílómetragjalds Njáll Gunnlaugsson Skoðun Pólska sjónarhornið Halldór Auðar Svansson Skoðun Rektor sem gerir ómögulegt mögulegt Vilborg Ása Guðjónsdóttir Skoðun Björn Þorsteinsson er gott rektorsefni Gunnþórunn Guðmundsdóttir,Halldór Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Hættum að segja „Flýttu þér“ Einar Sverrisson skrifar Skoðun Bókasafnið: hjartað í hverjum skóla Stefán Pálsson skrifar Skoðun Áhrif gervigreindar á störf tæknimenntaðra Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Bið eftir talmeinaþjónustu er allt of löng Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Áreiðanleikakannanir á sjálfbærniþáttum fyrirtækja: Hvað sýna nýjustu rannsóknir? Soffía Eydís Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Er ég nægilega gott foreldri? Daðey Albertsdóttir,Ásgerður Arna Sófusdóttir skrifar Skoðun Staða Íslands og niðurbrot vestrænnar samvinnu Þorsteinn Kristinsson skrifar Skoðun Upplýst ákvörðun er sterkasta vopn félagsfólks VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Um náttúrulögmál og aftengingu Sölvi Tryggvason skrifar Skoðun Styðjum barnafjölskyldur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ósanngjörn skipting kílómetragjalds Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kæru háskólastúdentar - framtíðin er ykkar! Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Pólska sjónarhornið Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Bjarni gleðst yfir tapi mínu í varaformannskjöri Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun RÚV: Gefið okkur Eurovision-gleðina aftur! Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Rektor sem gerir ómögulegt mögulegt Vilborg Ása Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Léttleiki og lýðræði – kjósum Höllu sem formann VR Björg Gilsdóttir skrifar Skoðun Björn Þorsteinsson er gott rektorsefni Gunnþórunn Guðmundsdóttir,Halldór Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson skrifar Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir skrifar Skoðun Á krossgötum í Úkraínu Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun St. Tómas Aquinas Árni Jensson skrifar Skoðun Skólinn okkar, FSH Elmar Ægir Eysteinsson skrifar Skoðun Föður- og mæðralaus börn Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Minni kvaðir - meira frelsi? Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson skrifar Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson skrifar Skoðun Almennar skimanir fyrir ristilkrabbameini að hefjast Alma D. Möller skrifar Skoðun Plastflóðið Emily Jaimes Richey-Stavrand,Johanna Franke,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Sjá meira
Á fyrstu skólastigunum komumst við í kynni við fyrstu vini okkar. Síðan, á unglingsárunum, urðu þessir áður ókunnu einstaklingar okkur allt þar sem orðatiltækin "Vinur gefur líf sitt fyrir vin sinn" eða "Sannur vinur veldur þér aldrei vonbrigðum" eru ríkjandi hugsjónir vinskaps. Síðar á lífsleiðinni leiðir tíminn og þroski okkur til þess að skilja að enginn byggir fullkomin bönd. Vinir valda okkur vonbrigðum og við völdum þeim vonbrigðum líka. Í gegnum lífið hef ég skilið að það eru fimm tegundir af vinum. 1. Æskuvinir: Æskuvinir eru þeir sem eiga sér sérstakan stað í lífi okkar. Þeir eru ekkert endilega okkar bestu vinir, en þeir haldast stöðugir með tímanum. Það eru þeir sem við kynnumst á okkar uppvaxtarárum. Við búum til náin tengsl við þá, sem síðan dofna, en hverfa aldrei. Við hittum þessa vini mjög sjaldan. Með þeim tekur það fimm mínútur að þekkja okkur og það er eins og tengslin hafi enn verið ósnortinn. Samt, eftir fundinn, förum við aftur í sitthvora áttina, fram að næsta fundi. Þessir einstaklingar eru viðmiðunarstaður- hornsteinn í sjálfsmynd okkar. 2. Vinir "á krossgötum": Vinir á krossgötum samsvara þeim böndum sem faðerni eða móðurhyggja er í. Það eru tengsl milli þess sem verndar og þess sem leitar verndar. Annar þessara tveggja starfar sem ráðgjafi og leiðbeinandi fyrir hinn. Einhverra hluta vegna veit hann hvernig á að gera það. Þessi tegundafræði tekur einnig til þeirra félaga og vinnu- eða námsfélaga sem hægt er að mynda sameiginlega víglínu með þegar vandamál koma upp. Þeir eru fullkomnir vitorðsmenn, tryggir sameiginlegum málefnum. Þeir koma yfirleitt saman á erfiðum tímum og flytja svo í burtu án vandræða, þar til nýr erfiðleiki kemur upp. 3. Þægindavinir: Við þessa vini höfum umfram allt gagnsemissamband. Samt sem áður er skuldabréfið ekki bundið við þetta. Það er ósvikin ástúð, en með mjög sérstök takmörk. Þetta eru vináttubönd sem myndast í kringum sameiginlegt áhugamál eða skiptast á greiða. Þægindavinir geta verið læknir eða lögfræðingur. Þeir sem við leitum til þegar við eigum í vandamálum tengdum þeirra sviði. Við erum tengd þessum tegundum vina með sáttmála um gagnkvæma samstöðu sem er óbein og er nánast alltaf virt. Það sem sameinar er gagnkvæmur ávinningur. 4. Kynslóðavinir: Það er mjög sérstök vinátta. Það gerist á milli fólks á mjög mismunandi aldri. Þetta þýðir að ef til vill deila þeir ekki daglegum athöfnum, heldur nokkrum mikilvægum þáttum í lífi sínu. Þau eru yfirleitt ekki stöðug vinátta heldur mjög djúp. 5. Bestu vinir: Bestu vinir eru þeir sem við getum hringt í klukkan 2 á morgnana vegna þess að við eigum við mikið vandamál að stríða. Þeir hlusta vandlega á okkur og eru við hlið okkar í öllum kringumstæðum. Þeir vita allt, eða næstum allt, um líf okkar. Með þeim finnst okkur við vera örugg og við þurfum ekki grímur, því sambandið byggist á gagnkvæmu samþykki. Bestu vinir eru fáir í lífinu. Og þeir eru ekki einu sinni fullkomnir og kannski höldum við smá gremju eða smá öfund af þeim. Hins vegar er ástúð og framboð alltaf í fyrirrúmi. Alls konar vinir eru dýrmætir. Vinátta gerir okkur að betri manneskjum og hjálpar okkur að vaxa. Latneski heimspekingurinn Cicero sagði: "Ég get aðeins hvatt ykkur til að setja vináttuna ofar öllu öðru hér í heimi því ekkert er í jafn miklu samræmi við innsta eðli mannsins. Það er ekkert sem hefur meira gildi, hvort heldur vel gengur eða á móti blæs." Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Skoðun Áreiðanleikakannanir á sjálfbærniþáttum fyrirtækja: Hvað sýna nýjustu rannsóknir? Soffía Eydís Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Björn Þorsteinsson er gott rektorsefni Gunnþórunn Guðmundsdóttir,Halldór Guðmundsson skrifar
Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar