Kosningar og knattspyrna Haraldur Ingi Haraldsson skrifar 30. október 2024 20:31 Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Samfylkingin Viðreisn Sjálfstæðisflokkurinn Miðflokkurinn Vinstri græn Píratar Flokkur fólksins Framsóknarflokkurinn Mest lesið Halldór 26.04.2025 Halldór Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu.
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar