Hin kanadíska Sophie er þriggja barna móðir. Hún er fyrrverandi eiginkona Justins Trudeau, forsætisráðherra Kanada, en þau skildu í fyrra. Hún á að baki áratugalanga reynslu í fjölmiðlastörfum. Sophie er stödd hér á landi til að sækja ráðstefnu kvenleiðtoga og kynna nýútkomna bók sína Closer Together sem fjallar um geðheilbrigði sem er hennar hjartans mál.
Fréttamaður settist niður með Sophie og ræddi við hana um öll hennar helstu hugðarefni. Hægt er að horfa á viðtalið í fullri lengd í spilaranum neðst í fréttinni.
Ef þú, lesandi góður, hefur aðeins stuttan tíma þá getur þú líka horft á styttri útgáfu af viðtalinu sem birtist í Kvöldfréttum Stöðvar 2. Fréttin er í spilaranum hér að neðan.
Í bókinni opnar hún sig um eigin reynslu af átröskun og fjallar af mikilli dýpt um mikilvægi tengslamyndunar á fyrstu árum barna. Þá kemur hún mikið inn á mikilvægi þess að vera alltaf sannur.
„Hver einasta manneskja hefur djúpa þörf fyrir að vera sönn og ekta. En hvað þýðir það? Það þýðir að sýna hver maður er án þess að þurfa að breyta hegðun sinni til að þóknast. Við gerum þetta samt öll; reynum að þóknast foreldrum okkar til að finnast við vera elskuð og við breytum okkur í samböndum síðar á ævinni og reynum að falla í hópinn sem unglingar. Stundum gerum við mikið af þessu og stundum lítið en við hvikum frá okkar sanna sjálfi til að fá ást.“
Sophie var þá spurð hvort það hefði ekki reynt verulega á hana og hennar markmið um að vera sönn sjálfri sér þegar hún tekur að sér hið mjög svo opinbera hlutverk að verða forsetafrú Kanada í ljósi þess að því hlutverki fylgir fjöldi óskrifaðra reglna.
„Besta hólið sem ég hef fengið var: Þú varst áfram sú Sophie og þú hefur alltaf verið. Ef maður fer að trúa á frægð, frama, titla eða stöður… þá er maður dauðadæmdur, að minnsta kosti í mínum bókum því þá aftengist þú manneskjunni fyrir framan þig því manni finnst maður eitthvað öðruvísi. Ég lifi ekki þannig. Ég skynjaði sjálfa mig aldrei sem forsetafrú því ég fór ekki í hlutverk, bara í nýjar aðstæður.“
Kostnaðurinn við að standast freistinguna sem felst í að geðjast öðrum geti verið þónokkur því það geti orðið til þess að fá aðra upp á móti sér en hún segir að lykilatriðið sé að skilja að þjáning sé órjúfanlegur hluti af lífinu og finna leiðir til að endurstilla taugakerfið í slíkum aðstæðum.
„Sársauki og barningur – ekki líkamlegur sársauki - heldur tilfinningalegur er ekki hættulegur. Mannlegar tilfinningar eru ekki hættulegar en ef ekki er hugað að hinu innra og ef maður er einangraður og talar ekki við neinn um hvernig manni líður þá getur það verið lífshættulegt. Við sjáum hvað er að gerast núna. Fólk hefur aldrei fyrirfarið sér í svo miklum mæli. Geðheilbrigðiskrísan var til staðar fyrir heimsfaraldurinn en faraldurinn ýtti undir hugmyndina um að hinir hæfustu lifi af og að við yrðum að standa okkur og reyna að stjórna aðstæðum og vera fyrst,“ segir Sophie.
