Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson skrifar 23. desember 2024 07:30 Hægri menn og öfga-hægri menn á Íslandi eru núna skjálfandi hræddir (frétt mbl.is) um að einokunin sem þeir hafa núna yfir viðskiptum Íslendinga verði brotin. Sigmundur Davíð, formaður öfga-hægri flokksins Miðflokksins lét Utanríkisráðherra sinn senda ólögmætt bréf (vefsíða stjórnarráðsins) til Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins árið 2015 um slit á aðildarviðræðunum Íslands og Evrópusambandsins. Alþingi árið 2015 samþykkti ekki þessa breytingu, ákvörðun sem Alþingi tekur getur aðeins verið breytt samkvæmt vilja Alþingis samkvæmt stjórnarskrá Íslands. Um þetta var fjallað í fréttum árið 2015, hérna er frétt vísir.is um þetta mál frá árinu 2015. Takið eftir því hvernig Gunnar B. Sveinsson og Sigmundur Davíð lugu að Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins um að þetta mál hefði verið rætt á Alþingi Íslendinga, eitthvað sem var aldrei gert. Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins var auðvitað að fullu upplýst um raunverulega stöðu mála en er bundin samkvæmt lögum og reglum Evrópusambandsins að virða óskir ríkja sem sækja um aðild að Evrópusambandinu ef breytingar verða á stöðu umsóknar hjá ríkinu, sem í þessu tilfelli var Ísland. Það er skiljanlegt að ný ríkisstjórn Íslands vilji setja ákvörðun um áframhald aðildarviðræðna Íslands og Evrópusambandsins í kosningu hjá almenningi. Enda hefur upplýsingaóreiða frá hægri um Evrópusambandið verið stórt vandamál á Íslandi. Þrátt fyrir þá augljósu staðreynd að það sem þeir tala fyrir og hafa á Íslandi virkar ekki. Hvorki íslenska krónan eða efnahagur Íslands eins og hann er í dag virka og hefur í reynd aldrei virkað. Íslendingar eru bara vanir að hafa efnahag sem virkar ekki og gjaldmiðil sem rýrnar stöðugt. Það þarf að komast úr þannig ástandi til þess að átta sig á því að þetta er ekki í lagi. Sé vefsíða Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins um aðildarviðræður Íslands (vefsíða Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins) að Evrópusambandinu skoðuð. Þá sést að það eru ekki svo margir kaflar sem á eftir að klára áður en hægt er að fara í það verkefni að skrifa aðildar sáttmála Íslands að Evrópusambandinu. Það er nauðsynlegt að nefna það að aðildar sáttmáli Íslands að Evrópusambandinu hefur lagalegt gildi og verður ekki breytt eftir að hann verið samþykktur að öllum aðildarríkjum Evrópusambandsins og þjóðþingum þeirra ríkja. Vilji Íslendingar breyta aðildar sáttmála sínum eftir inngöngu, þá þarf að semja um það sérstaklega og endurtaka þann hluta sem varðar samþykki allra aðildarríkja Evrópusambandsins fyrir breytingunni. Þess vegna er þetta aldrei eða mjög sjaldan gert hjá Evrópusambandinu. Þessar breytingar eru einnig oftast, af hagkvæmnisástæðum, settar í næsta aðildar sáttmála eftir þörfum. Það að draga kosningu um aðildarviðræður til ársins 2027 eru stórkostleg mistök. Þessi kosning þarf að fara fram eins fljótt og hægt er, ekki seinna en vorið 2025 og alls ekki síðar en vorið 2026. Þar sem núverandi ríkisstjórn Íslands þarf helst að klára aðildarviðræður og kosningu um aðildar samninginn á kjörtímabilinu. Það er einnig ljóst að það mun taka talsverðan tíma að laga efnahag Íslands og vinda ofan af verðtryggðum lánum þannig að það gangi upp. Þar sem ekki er hægt að hafa verðtryggð lán með þeim efnahagslegu kröfum sem Evrópusambandið setur aðildarríkjum sínum. Þessar kröfur voru settar eftir efnahags hrunið árið 2008 og er ætlað að halda efnahag aðildarríkja Evrópusambandsins stöðugum og eins öruggum og hægt er. Það er ljóst að andstæðingar Evrópusambandsins á Íslandi munu fara í mikinn og dýran hræðslu áróður gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þetta hefur gerst áður en þessi hræðslu áróður er ekki og hefur aldrei verið í samræmi við raunveruleikann. Raunveruleika sem íslendingar finna mjög vel í sínu daglega lífi og efnahag. Endalausar hækkanir á matvöru, háir tollar og sendinga gjöld til Íslands á sumum vörum, ef ekki tollar, þá ýmis önnur gjöld sem mætti líta á sem ígildi tolla. Ónýta vegi vegna niðurskurðar á uppbyggingu innviða á Íslandi. Bændur Íslands lifa í fátækt vegna þess að landbúnaðarstefna Íslands er slæmt og er örugglega verri en ég hef þekkingu á. Síðan bætist við einokun á matvælaframleiðslu, sem var tímabundið stöðvuð með dómi Héraðsdóms en breytir ekki þeirri staðreynd að öll framleiðsla á mjólkurvörum er undir einokun samkvæmt lögum. Þetta er víðar svona í íslensku efnahagslífi og er ástæða þess að íslendingar borga of mikið fyrir allt saman í dag. Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins verða samningaviðræður og hvernig framkvæmd laga Evrópusambandsins fer fram. Það sem útaf stendur, þar sem EES samningurinn kemur með flest öll lög Evrópusambandsins nú þegar inn í íslenskt lagasafn eftir samþykkt á Alþingi íslendinga. Það sem eftir stendur eru kaflar af laga söfn Evrópusambandsins þar sem semja þarf um framkvæmd og athugun á því hvaða undanþágur eða aðlögun þarf að framkvæma ef einhver er. Það skiptir máli að hræðsluáróðurinn gegn Evrópusambandinu sé vísað frá í umræðunni og staðreyndir fengnar fram. Síðan þarf ríkisstjórn Íslands að leggja fram ítarlega efnahagsáætlun um framkvæmd og tíma fyrir upptöku evrunnar tímanlega. Það tekur að lágmarki tvö ár að taka upp evruna, þar sem það er krafan á föstu gengi í gegnum ERM-II fast-genginu áður en hægt verður að taka upp evruna, svo lengi sem kröfur um verðbólgu og vexti eru einnig uppfyllt. Auk lagalegra skilyrða og annara atriða. Höfundur er borgaralegur vísindamaður, búsettur í Danmörku og Evrópusambandinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Frímann Jónsson Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Sjá meira
Hægri menn og öfga-hægri menn á Íslandi eru núna skjálfandi hræddir (frétt mbl.is) um að einokunin sem þeir hafa núna yfir viðskiptum Íslendinga verði brotin. Sigmundur Davíð, formaður öfga-hægri flokksins Miðflokksins lét Utanríkisráðherra sinn senda ólögmætt bréf (vefsíða stjórnarráðsins) til Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins árið 2015 um slit á aðildarviðræðunum Íslands og Evrópusambandsins. Alþingi árið 2015 samþykkti ekki þessa breytingu, ákvörðun sem Alþingi tekur getur aðeins verið breytt samkvæmt vilja Alþingis samkvæmt stjórnarskrá Íslands. Um þetta var fjallað í fréttum árið 2015, hérna er frétt vísir.is um þetta mál frá árinu 2015. Takið eftir því hvernig Gunnar B. Sveinsson og Sigmundur Davíð lugu að Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins um að þetta mál hefði verið rætt á Alþingi Íslendinga, eitthvað sem var aldrei gert. Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins var auðvitað að fullu upplýst um raunverulega stöðu mála en er bundin samkvæmt lögum og reglum Evrópusambandsins að virða óskir ríkja sem sækja um aðild að Evrópusambandinu ef breytingar verða á stöðu umsóknar hjá ríkinu, sem í þessu tilfelli var Ísland. Það er skiljanlegt að ný ríkisstjórn Íslands vilji setja ákvörðun um áframhald aðildarviðræðna Íslands og Evrópusambandsins í kosningu hjá almenningi. Enda hefur upplýsingaóreiða frá hægri um Evrópusambandið verið stórt vandamál á Íslandi. Þrátt fyrir þá augljósu staðreynd að það sem þeir tala fyrir og hafa á Íslandi virkar ekki. Hvorki íslenska krónan eða efnahagur Íslands eins og hann er í dag virka og hefur í reynd aldrei virkað. Íslendingar eru bara vanir að hafa efnahag sem virkar ekki og gjaldmiðil sem rýrnar stöðugt. Það þarf að komast úr þannig ástandi til þess að átta sig á því að þetta er ekki í lagi. Sé vefsíða Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins um aðildarviðræður Íslands (vefsíða Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins) að Evrópusambandinu skoðuð. Þá sést að það eru ekki svo margir kaflar sem á eftir að klára áður en hægt er að fara í það verkefni að skrifa aðildar sáttmála Íslands að Evrópusambandinu. Það er nauðsynlegt að nefna það að aðildar sáttmáli Íslands að Evrópusambandinu hefur lagalegt gildi og verður ekki breytt eftir að hann verið samþykktur að öllum aðildarríkjum Evrópusambandsins og þjóðþingum þeirra ríkja. Vilji Íslendingar breyta aðildar sáttmála sínum eftir inngöngu, þá þarf að semja um það sérstaklega og endurtaka þann hluta sem varðar samþykki allra aðildarríkja Evrópusambandsins fyrir breytingunni. Þess vegna er þetta aldrei eða mjög sjaldan gert hjá Evrópusambandinu. Þessar breytingar eru einnig oftast, af hagkvæmnisástæðum, settar í næsta aðildar sáttmála eftir þörfum. Það að draga kosningu um aðildarviðræður til ársins 2027 eru stórkostleg mistök. Þessi kosning þarf að fara fram eins fljótt og hægt er, ekki seinna en vorið 2025 og alls ekki síðar en vorið 2026. Þar sem núverandi ríkisstjórn Íslands þarf helst að klára aðildarviðræður og kosningu um aðildar samninginn á kjörtímabilinu. Það er einnig ljóst að það mun taka talsverðan tíma að laga efnahag Íslands og vinda ofan af verðtryggðum lánum þannig að það gangi upp. Þar sem ekki er hægt að hafa verðtryggð lán með þeim efnahagslegu kröfum sem Evrópusambandið setur aðildarríkjum sínum. Þessar kröfur voru settar eftir efnahags hrunið árið 2008 og er ætlað að halda efnahag aðildarríkja Evrópusambandsins stöðugum og eins öruggum og hægt er. Það er ljóst að andstæðingar Evrópusambandsins á Íslandi munu fara í mikinn og dýran hræðslu áróður gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þetta hefur gerst áður en þessi hræðslu áróður er ekki og hefur aldrei verið í samræmi við raunveruleikann. Raunveruleika sem íslendingar finna mjög vel í sínu daglega lífi og efnahag. Endalausar hækkanir á matvöru, háir tollar og sendinga gjöld til Íslands á sumum vörum, ef ekki tollar, þá ýmis önnur gjöld sem mætti líta á sem ígildi tolla. Ónýta vegi vegna niðurskurðar á uppbyggingu innviða á Íslandi. Bændur Íslands lifa í fátækt vegna þess að landbúnaðarstefna Íslands er slæmt og er örugglega verri en ég hef þekkingu á. Síðan bætist við einokun á matvælaframleiðslu, sem var tímabundið stöðvuð með dómi Héraðsdóms en breytir ekki þeirri staðreynd að öll framleiðsla á mjólkurvörum er undir einokun samkvæmt lögum. Þetta er víðar svona í íslensku efnahagslífi og er ástæða þess að íslendingar borga of mikið fyrir allt saman í dag. Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins verða samningaviðræður og hvernig framkvæmd laga Evrópusambandsins fer fram. Það sem útaf stendur, þar sem EES samningurinn kemur með flest öll lög Evrópusambandsins nú þegar inn í íslenskt lagasafn eftir samþykkt á Alþingi íslendinga. Það sem eftir stendur eru kaflar af laga söfn Evrópusambandsins þar sem semja þarf um framkvæmd og athugun á því hvaða undanþágur eða aðlögun þarf að framkvæma ef einhver er. Það skiptir máli að hræðsluáróðurinn gegn Evrópusambandinu sé vísað frá í umræðunni og staðreyndir fengnar fram. Síðan þarf ríkisstjórn Íslands að leggja fram ítarlega efnahagsáætlun um framkvæmd og tíma fyrir upptöku evrunnar tímanlega. Það tekur að lágmarki tvö ár að taka upp evruna, þar sem það er krafan á föstu gengi í gegnum ERM-II fast-genginu áður en hægt verður að taka upp evruna, svo lengi sem kröfur um verðbólgu og vexti eru einnig uppfyllt. Auk lagalegra skilyrða og annara atriða. Höfundur er borgaralegur vísindamaður, búsettur í Danmörku og Evrópusambandinu.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun