Hæstiréttur meinaði fyrr í mánuðinum barnsmóður og fyrrum sambýliskonu meints ofbeldismanns að vitna í máli gegn honum. Maðurinn er talinn hafa beitt aðra konu sem hann bjó með grófu líkamlegu og kynferðislegu ofbeldi á fjögurra ára tímabili.
Talsvert var fjallað um málið í ágúst 2008 þegar Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdóms sem hafði hafnað að maðurinn yrði áfram í nálgunarbanni gagnvart konunni. Áður hafði hann setið í gæsluvarðhaldi og verið úrskurðaður í hálfs árs nálgunarbann vegna málsins.
Fékk ókunnuga karla til eiga samræði við sambýliskonu sína
Rannsókn málsins teygði anga sína út fyrir landsteinana, meðal annars til þriggja Norðurlanda, og var ákæra loks gefin út gegn manninum 15. janúar í 15 liðum.
Ákærði er talinn hafa beitt sambýliskonu sína grófu ofbeldi á árunum 2005 til 2008 en myndir og myndbönd sýna merki um miklar barsmíðar. Maðurinn er meðal annars sagður hafa fengið ókunnuga karlmenn sem stundum voru fleiri en einn til að eiga samræði við konuna gegn hennar vilja. Þetta mun maðurinn ýmist hafa ljósmyndað eða tekið upp á myndband.
Aðalmeðferð hefur staðið frá því í febrúar fyrr á þessu ári. Hulda Elsa Björgvinsdóttir, settur saksóknari, sagðist í samtali við fréttastofu binda vonir við að aðalmeðferð málsins ljúki um miðjan júní.
Konunni einungis ætlað að sverta meintan ofbeldismann
Hilmar Ingimundarson, lögmaður mannsins, fór fram á að barnsmóður og fyrrum sambýliskonu hins meinta ofbeldismanns yrði meinað að vitna í málinu. Ætlunin væri einungis að sverta manninn í augum dómsins með framburði hennar. Þau bjuggu saman á árunum 1991 til 1998 og eignuðust saman dóttur.
Ákæruvaldið taldi hins vegar nauðsynlegt að barnsmóðirin kæmi fyrir dóminn til að vitna um meintar kynferðislegar hvatir mannsins og ofbeldishneigð hans.
Hæstiréttur klofnaði
Héraðsdómur úrskurðaði 28. apríl að barnsmóðirin mætti vitna og gefa skýrslu í málinu. Þeim úrskurði áfrýjaði maðurinn til Hæstaréttar sem snéri úrskurðinum við en klofnaði um leið í afstöðu sinni.
Jón Steinar Gunnlaugsson og Viðar Már Matthíasson, settur hæstaréttardómari, meinuðu konunni að vitna á þeim forsendum að hún gæti ekki gefið vitnisburð í málinu um þau atvik sem snúa að ákærunni. Hjördís Hákonardóttir var þeim ósammála og skilaði sératkvæði.
