Rónarnir skárri en stjórnleysingjarnir- MYNDIR

„Það er enginn frjáls!" öskraði einn mótmælandanna út um gluggann á annarri hæð á Vatnsstíg í morgun. Á sama tíma mátti sjá sérsveitarmenn á hæðinni fyrir neðan vopnaðir skjöldum. Mótmælendur voru búnir að stífla þröngan stiga upp á aðra hæð, það var svo illmögulegt að komast upp stigann að lögreglan notaðist við vélsagir og kúbein.

Annar verktakinn af tveimur fylgdist með aðförum lögreglunnar, sagði í gríni að lögreglan myndi klára verkið fyrir þá, brátt væri ekkert eftir til þess að rífa.

Það tók lögregluna um tvo tíma að rífa drasl úr stiganum til þess að það væri gerlegt að komast upp á aðra hæð. Fyrir hafði lögreglan komið nokkrum stjórnleysingjum á óvart þegar þeir mættu eldsnemma um morguninn. Þá voru nokkrir mótmælendur fyrir utan húsið og náði lögreglan að handtaka einn eða tvo samkvæmt verktökunum.

Það var svo um tíu leytið sem lögreglan náði að losa um stigann. Hvítur reykur gusaðist út og stjórnleysingjarnir fóru út í gluggana til þess að ná andanum. Þá var ljóst að lögreglan notaðist annað hvort við táragas eða piparúða.

Í stutta stund hurfu stjórnleysingjarnir inn í húsið, fyrir höfðu þeir kallað slagorð út um gluggann auk þess sem þeir gerðu grín að lögreglunni.

Einn stjórnleysinginn öskraði á lögregluna: „Af hverju farið þið ekki, þið vitið að við komum bara aftur ?"

Einn verktakanna sem á húsið, Sigurður Theódór Guðmundsson fylgdist rólegur með á bak við gulan lögregluborðann. Daginn áður hafði hann heimsótt stjórnleysingjana og tilkynnt þeim að þeir yrðu að yfirgefa húsið fyrir fjögur í gær. Aðspurður hvernig þeir tóku þeim tilmælum svaraði Sigurður: „Þau hlógu bara."

Sigurður sagði að það hefði verið full vinna að halda hyski út úr mannlausu húsunum. Hann sagði rónanna skárri en stjórnleysingjarnir. Hann hefði fundið nokkra í einu húsinu.

„Það var rigning úti þannig ég sagði þeim að fara bara út þegar það stytti upp," sagði Sigurður og bætti við að rónarnir hefðu tekið tilmælunum vinsamlega, daginn eftir voru þeir farnir. Verstir væru þó dópistarnir sem hreiðruðu um sig í húsunum. Þeir væru bæði hættulegir auk þess sem óþrifnaðurinn væri ógeðslegur að mati Sigurðar.

„En af hverju leyfir þú ekki bara stjórnleysingjunum að búa í húsinu þangað til það verður rifið'?" spurði blaðamaður Sigurð.

„Vegna þess að þeir eiga ekki að vera þarna. Það er slysahætta í þessum húsum og eldvarnaeftirlitið vill hafa húsið lokað," svaraði Sigurður. Aðspurður hvort þau hefðu mátt vera í húsinu ef þau borguðu leigu sagði Sigurður: „Nei, húsið er óíbúðarhæft."

Það eru AF-verktakar sem hyggjast byggja á reitnum en bæði kreppa og skriffinska Reykjavíkurborgar hafa tafið verkið talsvert að sögn Sigurðar. Hann segist eiga í endalausri baráttu við borgina, nú sé málið fast í einhverri nefndinni. Á meðan grotna húsin niður. Upphaflega átti að rífa þau fyrir ári síðan.

Það var svo upp úr tíu sem lögreglan leiddi stjórnleysingjana út einn á eftir öðrum. Fjölmiðlar biðu eftir þeim og tóku myndir þegar sérsveitarmenn lögreglunnar fylgdu þeim út í lögreglubifrieð á milli sín, sjálfir með gasgrímur.

Alls voru 22 handteknir vegna húsatökunnar. Enginn virtist hafa slasast að einhverju ráði, þó var ljóst að stjórnleysingjanir fengu eitur í augun.

Þau voru öll færð niður á lögreglustöð.