Samræmd könnunarpróf á réttardaginn – villa nútímans Ágúst Ólason skrifar 29. september 2011 06:00 Það er kannski verið að bera í bakkafullan lækinn að leggja orð í belg um samræmd próf. Þeim sem hér ritar er mikið niðri fyrir á þessum haustdögum þegar ungmenni grunnskólanna í 10., 7. og 4. bekk takast á við þetta viðfangsefni. Varla eru liðnar fjórar vikur frá skólasetningu sem nemendur og starfsfólk skólanna hafa notað til að koma sér fyrir, draga fram námsefni, setja sér markmið og gera áætlanir fyrir skólastarf komandi vetrar. Samræmd próf eru ekki ný af nálinni. Þau komu fyrst fram árið 1929 og hafa alla tíð síðan verið bitbein þeirra sem láta sig málið varða. Árið 1977 fengu samræmdu prófin á sig þá mynd, sem við sem veltumst í umræðu skólamála nútíðar, þekkjum best. Þá urðu þau nokkurskonar inngangspróf í framhaldsskólana og um leið mælitæki á námsárangur nemenda í 10. bekk. Árið 1995 var svo einnig byrjað að prófa nemendur í 4. og 7. bekk. Það gerðist svo árið 2009 að þeim var breytt í núverandi form sem felst í því að þau eru nú samræmd könnunarpróf. Það er ekki meining þess sem hér ritar að taka sérstaka afstöðu til markmiða eða hlutverka þessara prófa. Til þess þyrfti hann of mörg orð. Hér langar ritara að velta fyrir sér tímasetningu prófanna og það af gefnu tilefni. Til útskýringar er á það bent að ritari hafði vistaskipti á síðastliðnu sumri. Þá hvarf hann frá starfi aðstoðarskólastjóra í einum af nýjustu skólum Reykjavíkur og tók við starfi skólastjóra í gamalgrónum sveitaskóla norður í Varmahlíð. Þau vistaskipti hafa haft í för með sér umtalsverðan viðhorfaþroska sem fært hefur viðkomandi á nýjan útsýnisstað í skoðunum á lífi, tilveru og skólastarfi almennt. Sú menning sem ritari lifir nú í mótar sterklega skólamenningu sveitaskólans sem og skólabrag hans. Undanfarnar vikur hér um slóðir hafa einkennst af því að nemendur hafa verið þátttakendur í þeim störfum sem nauðsynlegt er að sinna í sveitinni og eru grunnur að lífsviðurværi margra fjölskyldna. Heyskapur hefur allsstaðar farið seinna af stað eins og alþekkt er sökum óblíðrar veðráttu og flestir bændur eru á þessum dögum að ná inn Hánni. Það hefur svo orsakað þá óvenjulegu stöðu að bændur og búalið hafa þurft að hverfa frá ókláruðum heyskap inn á hálendi í göngur. Þar hefur fé og hrossum verið safnað saman og búfénaðurinn rekinn í réttir með öllu tilheyrandi. Nemendur sveitaskólans hafa eins og aðrir nemendur mætt í skólann sinn eftirvæntingarfullir vel fyrir höfuðdag eins og til er ætlast. Um leið eru þeir fullir ábyrgðar gagnvart störfunum heima við. Þeir hafa alist upp við að leggja sitt af mörkum og margir þeirra búa yfir eftirtektarverðum áhuga á hverju því sem tekist er á við. Það er því fleira en skólinn sem skiptir þá máli og ljóst að þeir búa yfir margvíslegum sterkum hliðum sem klárlega eru þeim til framdráttar í skóla og námi. Ein þeirra er sú ríka ábyrgðartilfinning sem þeir búa yfir. Mitt í þessu annríki öllu, göngum og réttum daga og nætur á nýliðnum dögum, kemur sending af malbikinu í Reykjavík sem inniheldur samræmd könnunarpróf. Þau skulu lögð fyrir eftir kúnstarinnar reglum eins og lög gera ráð fyrir og það á sjálfan réttardaginn. Vansælir koma nemendur gnístandi tönnum í skólann þessa morgna, sumir í fylgd foreldra, til að takast á við verkefnið sem skólanum er ætlað að framfylgja. Fullir ábyrgðar en annars hugar ganga þeir til stofu og sinna sínu. Árangurinn, sem ætlað er að vera leiðbeinandi fyrir áherslur vetrarins í námi, kemur svo með pósti daginn sem nemendur fara heim í jólafríið! Aldrei fyrr hefur ritara þessara orða orðið eins áþreifanlega ljóst hversu veruleiki malbiksins er langt frá veruleika sveitarinnar. Nú er mál að þeir sem setja fram þessa fáránlegu tímasetningu taki sig saman í andlitinu og stuðli að því að nemendur um land allt sitji við sama borð. Að þeim sé gert kleift að takast á við þetta verkefni af heilum hug og án þess að hafa áhyggjur af því sem verulega skiptir máli í lífi þeirra, afkomu og framtíð. Það má takast á um það hvaða tími er heppilegastur til þess arna en við svo búið má ekki una. Ritari þessara orða skorar á alla þá sem lesa að leggja því lið að þessi viðhorf nái eyrum og augum þeirra sem megnugir eru að breyta. Sú breyting mun einungis verða til þess fallin að nemendur, í sveit og borg, fái það tækifæri að leggja sig heilshugar fram. Ekki er fjarri lagi að draga megi þá ályktun að auknir möguleikar verði á betri útkomu úr samræmdum könnunarprófum en hér hefur áður sést. Það er ekki svo lítið markmið né ómerkilegt og myndi án efa gleðja ómælt þá sem að þessum nemendum standa, þ.e. foreldra, starfsfólk skóla, fræðsluyfirvöld sem og ráðamenn lands og þjóðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Sjá meira
Það er kannski verið að bera í bakkafullan lækinn að leggja orð í belg um samræmd próf. Þeim sem hér ritar er mikið niðri fyrir á þessum haustdögum þegar ungmenni grunnskólanna í 10., 7. og 4. bekk takast á við þetta viðfangsefni. Varla eru liðnar fjórar vikur frá skólasetningu sem nemendur og starfsfólk skólanna hafa notað til að koma sér fyrir, draga fram námsefni, setja sér markmið og gera áætlanir fyrir skólastarf komandi vetrar. Samræmd próf eru ekki ný af nálinni. Þau komu fyrst fram árið 1929 og hafa alla tíð síðan verið bitbein þeirra sem láta sig málið varða. Árið 1977 fengu samræmdu prófin á sig þá mynd, sem við sem veltumst í umræðu skólamála nútíðar, þekkjum best. Þá urðu þau nokkurskonar inngangspróf í framhaldsskólana og um leið mælitæki á námsárangur nemenda í 10. bekk. Árið 1995 var svo einnig byrjað að prófa nemendur í 4. og 7. bekk. Það gerðist svo árið 2009 að þeim var breytt í núverandi form sem felst í því að þau eru nú samræmd könnunarpróf. Það er ekki meining þess sem hér ritar að taka sérstaka afstöðu til markmiða eða hlutverka þessara prófa. Til þess þyrfti hann of mörg orð. Hér langar ritara að velta fyrir sér tímasetningu prófanna og það af gefnu tilefni. Til útskýringar er á það bent að ritari hafði vistaskipti á síðastliðnu sumri. Þá hvarf hann frá starfi aðstoðarskólastjóra í einum af nýjustu skólum Reykjavíkur og tók við starfi skólastjóra í gamalgrónum sveitaskóla norður í Varmahlíð. Þau vistaskipti hafa haft í för með sér umtalsverðan viðhorfaþroska sem fært hefur viðkomandi á nýjan útsýnisstað í skoðunum á lífi, tilveru og skólastarfi almennt. Sú menning sem ritari lifir nú í mótar sterklega skólamenningu sveitaskólans sem og skólabrag hans. Undanfarnar vikur hér um slóðir hafa einkennst af því að nemendur hafa verið þátttakendur í þeim störfum sem nauðsynlegt er að sinna í sveitinni og eru grunnur að lífsviðurværi margra fjölskyldna. Heyskapur hefur allsstaðar farið seinna af stað eins og alþekkt er sökum óblíðrar veðráttu og flestir bændur eru á þessum dögum að ná inn Hánni. Það hefur svo orsakað þá óvenjulegu stöðu að bændur og búalið hafa þurft að hverfa frá ókláruðum heyskap inn á hálendi í göngur. Þar hefur fé og hrossum verið safnað saman og búfénaðurinn rekinn í réttir með öllu tilheyrandi. Nemendur sveitaskólans hafa eins og aðrir nemendur mætt í skólann sinn eftirvæntingarfullir vel fyrir höfuðdag eins og til er ætlast. Um leið eru þeir fullir ábyrgðar gagnvart störfunum heima við. Þeir hafa alist upp við að leggja sitt af mörkum og margir þeirra búa yfir eftirtektarverðum áhuga á hverju því sem tekist er á við. Það er því fleira en skólinn sem skiptir þá máli og ljóst að þeir búa yfir margvíslegum sterkum hliðum sem klárlega eru þeim til framdráttar í skóla og námi. Ein þeirra er sú ríka ábyrgðartilfinning sem þeir búa yfir. Mitt í þessu annríki öllu, göngum og réttum daga og nætur á nýliðnum dögum, kemur sending af malbikinu í Reykjavík sem inniheldur samræmd könnunarpróf. Þau skulu lögð fyrir eftir kúnstarinnar reglum eins og lög gera ráð fyrir og það á sjálfan réttardaginn. Vansælir koma nemendur gnístandi tönnum í skólann þessa morgna, sumir í fylgd foreldra, til að takast á við verkefnið sem skólanum er ætlað að framfylgja. Fullir ábyrgðar en annars hugar ganga þeir til stofu og sinna sínu. Árangurinn, sem ætlað er að vera leiðbeinandi fyrir áherslur vetrarins í námi, kemur svo með pósti daginn sem nemendur fara heim í jólafríið! Aldrei fyrr hefur ritara þessara orða orðið eins áþreifanlega ljóst hversu veruleiki malbiksins er langt frá veruleika sveitarinnar. Nú er mál að þeir sem setja fram þessa fáránlegu tímasetningu taki sig saman í andlitinu og stuðli að því að nemendur um land allt sitji við sama borð. Að þeim sé gert kleift að takast á við þetta verkefni af heilum hug og án þess að hafa áhyggjur af því sem verulega skiptir máli í lífi þeirra, afkomu og framtíð. Það má takast á um það hvaða tími er heppilegastur til þess arna en við svo búið má ekki una. Ritari þessara orða skorar á alla þá sem lesa að leggja því lið að þessi viðhorf nái eyrum og augum þeirra sem megnugir eru að breyta. Sú breyting mun einungis verða til þess fallin að nemendur, í sveit og borg, fái það tækifæri að leggja sig heilshugar fram. Ekki er fjarri lagi að draga megi þá ályktun að auknir möguleikar verði á betri útkomu úr samræmdum könnunarprófum en hér hefur áður sést. Það er ekki svo lítið markmið né ómerkilegt og myndi án efa gleðja ómælt þá sem að þessum nemendum standa, þ.e. foreldra, starfsfólk skóla, fræðsluyfirvöld sem og ráðamenn lands og þjóðar.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar