Frá Rómaveldi til Reykjavíkur Guðjón Jensson skrifar 18. apríl 2013 06:00 Saga Rómaveldis einkennist af dugnaði og útsjónarsemi en þar fór oft saman ágirnd, ofríki, svik, undirferli, mútur og spilling. Barátta Grakkusarbræðra fyrir meiri jöfnuði og betri samfélagsháttum meðal Rómverja fyrir um 2.150 árum bar lítinn árangur. Aukin auðsöfnun og stríðástand í samfélaginu varð smám saman megineinkenni samfélagsins. Smábændur flosnuðu upp, landeigendur keyptu við smánarverði jarðir þeirra og þeir hófu stórtæka landbúnaðarframleiðslu með þrælahaldi eða mjög ódýru vinnuafli. Smábændur og annað lágstéttarfólk flykktist til Rómar. Þegar valdið færðist saman í Rómaveldi í færri hendur þá var aðferðin þessi: þrír menn gerðu með sér samkomulag um að styðja hver annan: herforingi, auðmaður og valdamaður í þinginu. Þannig komst Sesar til valda með styrk tveggja annarra og síðar frændi hans Oktavius sem tók sér upp nafnið Ágústus sem fyrsti keisarinn. Yfirstétt Rómaveldis úthlutaði brauði til þeirra sem minna máttu sín í samfélaginu en kusu „rétt“. Þeir fengu einnig aðgang að hringleikahúsunum og horfðu á hvernig kristnu friðsömu fólki var varpað fyrir villidýr sem voru fljót að afgreiða „fjandmenn“ ríkisins.Á Íslandi í dag Í Reykjavík hefur borgarastéttin verið vaxandi síðan á 18. öld. Eignasöfnun getur vart hafa verið stórfelld lengi framan af, en á 19. öld verður borgarastéttin smám saman sú stétt sem fer með völdin í skjóli eigna og aðstöðu. Embættismenn og síðar kaupmenn urðu meginstoðir valdsins en um aldamótin 1900 dregur til tíðinda. Með nýrri öld verður grundvöllur að mun stórfelldari eignasöfnun með útgerð og breyttu viðskiptaumhverfi við útlönd. Þá eru það innlendir aðilar sem selja afurðir, einkum fisk til fjarlægari landa, oftast með miklum hagnaði. Á þessum árum verður til núverandi fyrirkomulag stjórnmálanna þar sem hægri flokkur kemur fram á sjónarsviðið. Rúmum tveimur áratugum fyrr voru Alþýðuflokkur og Framsóknarflokkur stofnaðir af sama manninum, Jónasi frá Hriflu! Og enn síðar með heimsstyrjöldinni síðari verður þessi gríðarlega efnahagsbylting. Íslendingar geta á fremur óviðfeldinn hátt fullyrt að þeir hafi grætt þjóða mest á styrjöldinni. Óhætt má segja að „eins dauði sé annars brauð“. Í Reykjavík er valdamikil auðmannastétt, tilbúin að grípa völdin þegar færi gefst. Bankahrunið varð vegna ágirndar og gegndarlauss kæruleysis við stjórn efnahagsmála. Vinstri stjórn hefur verið iðin við að taka til eftir frjálshyggjuna sem er ein dýrasta reynsla þjóðarinnar af margvíslegum afglöpum. Hernaðartækni hægri manna er einföld: með því að grípa hvert einasta tækifæri til þess að grafa undan ríkisstjórninni, er það gert. Gildir einu hvort það sé Icesave, kvótamálið, stjórnarskrármálið eða málefni náttúruverndar. Fyrir marga hægri menn þá virðast þeir ekki vilja viðurkenna að neitt hrun hafi átt sér stað. Allt er þessum voðalegu vinstri mönnum að kenna! Og umfram allt: það þarf að stoppa þennan voðalega ofvirka Sérstaka saksóknara í að ofsækja þá sem borguðu offjár í kosningasjóði okkar hægri manna!Niðurstaða Í dag þurfum við að kaupa nauðsynjar okkar á tiltölulega háu verði af lágu laununum okkar. Við förum ekki í Kólosseum eins og rómverska alþýðan en fáum að horfa á Eurovision á RÚV í staðinn og íþróttir, handbolta og fótboltaspark. Þegar stórmót eru þá verðum við að borga aðgang um Stöð 2 fyrir afnotarétt til að fylgjast með helstu íþróttaviðburðum. Og svo er stundum ókeypis í hoppukastala fyrir kosningar fyrir börnin! Auðmenn Íslands binda vonir sínar í mönnum eins og Sigmundi Davíð og ýmsum öðrum auðmönnum sem með „tæknilegri“ aðstoð Ólafs Ragnars forseta geta fengið á silfurfati aftur völdin yfir Stjórnarráðinu og þar með haft allt opinbert vald í hendi sér næstu fjögur árin. Ef íslensk alþýða sér ekki gegnum „fagurgala“ hægri manna þá er ekki að vænta að hún eigi nokkurs annars betra en vist hjá nákvæmlega sömu hjörðinni og leiddi okkur fram á hengiflugið haustið 2008. Mætti biðja guðina að forða oss frá slíku! Minnumst: Allt er betra en íhaldið! Og gildir einu um hvort íhaldið er að ræða, Framsókn eða Sjálfstæðisflokkinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2013 Skoðun Mest lesið „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson skrifar Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson skrifar Skoðun Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran skrifar Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Sjá meira
Saga Rómaveldis einkennist af dugnaði og útsjónarsemi en þar fór oft saman ágirnd, ofríki, svik, undirferli, mútur og spilling. Barátta Grakkusarbræðra fyrir meiri jöfnuði og betri samfélagsháttum meðal Rómverja fyrir um 2.150 árum bar lítinn árangur. Aukin auðsöfnun og stríðástand í samfélaginu varð smám saman megineinkenni samfélagsins. Smábændur flosnuðu upp, landeigendur keyptu við smánarverði jarðir þeirra og þeir hófu stórtæka landbúnaðarframleiðslu með þrælahaldi eða mjög ódýru vinnuafli. Smábændur og annað lágstéttarfólk flykktist til Rómar. Þegar valdið færðist saman í Rómaveldi í færri hendur þá var aðferðin þessi: þrír menn gerðu með sér samkomulag um að styðja hver annan: herforingi, auðmaður og valdamaður í þinginu. Þannig komst Sesar til valda með styrk tveggja annarra og síðar frændi hans Oktavius sem tók sér upp nafnið Ágústus sem fyrsti keisarinn. Yfirstétt Rómaveldis úthlutaði brauði til þeirra sem minna máttu sín í samfélaginu en kusu „rétt“. Þeir fengu einnig aðgang að hringleikahúsunum og horfðu á hvernig kristnu friðsömu fólki var varpað fyrir villidýr sem voru fljót að afgreiða „fjandmenn“ ríkisins.Á Íslandi í dag Í Reykjavík hefur borgarastéttin verið vaxandi síðan á 18. öld. Eignasöfnun getur vart hafa verið stórfelld lengi framan af, en á 19. öld verður borgarastéttin smám saman sú stétt sem fer með völdin í skjóli eigna og aðstöðu. Embættismenn og síðar kaupmenn urðu meginstoðir valdsins en um aldamótin 1900 dregur til tíðinda. Með nýrri öld verður grundvöllur að mun stórfelldari eignasöfnun með útgerð og breyttu viðskiptaumhverfi við útlönd. Þá eru það innlendir aðilar sem selja afurðir, einkum fisk til fjarlægari landa, oftast með miklum hagnaði. Á þessum árum verður til núverandi fyrirkomulag stjórnmálanna þar sem hægri flokkur kemur fram á sjónarsviðið. Rúmum tveimur áratugum fyrr voru Alþýðuflokkur og Framsóknarflokkur stofnaðir af sama manninum, Jónasi frá Hriflu! Og enn síðar með heimsstyrjöldinni síðari verður þessi gríðarlega efnahagsbylting. Íslendingar geta á fremur óviðfeldinn hátt fullyrt að þeir hafi grætt þjóða mest á styrjöldinni. Óhætt má segja að „eins dauði sé annars brauð“. Í Reykjavík er valdamikil auðmannastétt, tilbúin að grípa völdin þegar færi gefst. Bankahrunið varð vegna ágirndar og gegndarlauss kæruleysis við stjórn efnahagsmála. Vinstri stjórn hefur verið iðin við að taka til eftir frjálshyggjuna sem er ein dýrasta reynsla þjóðarinnar af margvíslegum afglöpum. Hernaðartækni hægri manna er einföld: með því að grípa hvert einasta tækifæri til þess að grafa undan ríkisstjórninni, er það gert. Gildir einu hvort það sé Icesave, kvótamálið, stjórnarskrármálið eða málefni náttúruverndar. Fyrir marga hægri menn þá virðast þeir ekki vilja viðurkenna að neitt hrun hafi átt sér stað. Allt er þessum voðalegu vinstri mönnum að kenna! Og umfram allt: það þarf að stoppa þennan voðalega ofvirka Sérstaka saksóknara í að ofsækja þá sem borguðu offjár í kosningasjóði okkar hægri manna!Niðurstaða Í dag þurfum við að kaupa nauðsynjar okkar á tiltölulega háu verði af lágu laununum okkar. Við förum ekki í Kólosseum eins og rómverska alþýðan en fáum að horfa á Eurovision á RÚV í staðinn og íþróttir, handbolta og fótboltaspark. Þegar stórmót eru þá verðum við að borga aðgang um Stöð 2 fyrir afnotarétt til að fylgjast með helstu íþróttaviðburðum. Og svo er stundum ókeypis í hoppukastala fyrir kosningar fyrir börnin! Auðmenn Íslands binda vonir sínar í mönnum eins og Sigmundi Davíð og ýmsum öðrum auðmönnum sem með „tæknilegri“ aðstoð Ólafs Ragnars forseta geta fengið á silfurfati aftur völdin yfir Stjórnarráðinu og þar með haft allt opinbert vald í hendi sér næstu fjögur árin. Ef íslensk alþýða sér ekki gegnum „fagurgala“ hægri manna þá er ekki að vænta að hún eigi nokkurs annars betra en vist hjá nákvæmlega sömu hjörðinni og leiddi okkur fram á hengiflugið haustið 2008. Mætti biðja guðina að forða oss frá slíku! Minnumst: Allt er betra en íhaldið! Og gildir einu um hvort íhaldið er að ræða, Framsókn eða Sjálfstæðisflokkinn.
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar