Lífið

Ekkert að kynlífslausum samböndum

Sigga Dögg skrifar
Kynlíf er einstaklingsbundið. Sumir vilja mikið, aðrir lítið og enn aðrir ekki neitt.
Kynlíf er einstaklingsbundið. Sumir vilja mikið, aðrir lítið og enn aðrir ekki neitt. Nordicphotos/Getty
SP: Takk fyrir pistlana í Fréttablaðinu sem ég les alltaf. Mín spurning til þín er þessi: Ef báðir aðilar eru sáttir með fyrirkomulagið – er þá eðlilegt og í lagi að kynlífsiðkun leggst af að mestu eftir langt samband? Er eðlilegt að stunda kynlíf aðeins nokkrum sinnum á ári? Ég spyr því þú minnist gjarnan á það að samband batni við kynlíf, en mér finnst mitt vera innilegt og gott án þess.

SVAR: Sæl og takk fyrir hólið. Einkenni sambanda er oftar en ekki nánd og ein leið til að auka nánd er með kynlífi. Lykilinn er hins vegar einstaklingarnar í sambandinu og að þeir séu sáttir við sitt samband. Oftar en ekki glíma sambönd við ósamræmi í kynlöngun og kynlífstíðni og það getur valdið vandræðum. Útfrá þeim forsendum er mikilvægt að fólk finni sinn gullna meðalveg til að báðir séu sáttir. Skilgreiningin á „eðlilegu“ er einstaklingsbundin og því er ekki til neitt meðaltal sem hentar öllum, ekki frekar en að til sé hin fullkomna uppskrift að kynlífi. Ég sé ekkert að því að samband sé kynlífslaust, svo framarlega sem báðir séu sáttir. Rannsóknir hafa sýnt að kynlífstíðni minnki oft í langtímasamböndum og geta ástæður verið margvíslegar og háðar utanaðkomandi aðstæðum en einnig persónulegum. Oftar en ekki fara sambönd í gegnum sveiflur þar sem lægð getur einkennt sambandið um tíma sem svo jafnar sig ef fólk vinnur sig upp úr henni. Um leið og misræmi verður á löngun og væntingum þá geta skapast vandræði sem þarf að leysa svo sambandið verði farsælt. Kynlíf er mikilvægur hluti margra sambanda, ómissandi hjá sumum en ofmetin hjá öðrum. Svo lengi sem þið eruð bæði sátt þá óska ég ykkur velfarnaðar, hvort sem þið kúrið bara eða kelið.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×