Ný rúmgóð íbúð á besta stað í bænum – næg bílastæði í næstu götu Kristinn Karl Brynjarsson skrifar 6. maí 2014 12:53 Öll þurfum við að komast leiðar okkar í leik og starfi. Borgarbúar kjósa daglega um mismunandi samgöngumáta í borginni. Niðurstaðan er nær undantekningalaust sú sama, ca. 80% vilja ferðast með fjölskyldubílnum, ca. 5 % á tveggja hjóla farartæki (reiðhjól, vespur og vélhjól) ca. 7% vilja ganga og ca. 8% taka strætó.) Það væri vissulega óskandi að fleiri hefðu tök á því að minnka notkun fjölskyldubílsins og nota aðra samgöngumáta. Ég efast líka ekki um að margir myndu gera svo, í það minnsta einhverja daga, hefðu þeir tök á slíku. Það má alveg færa rök fyrir því að það sé bæði nauðsynlegt og gott að þétta byggð í borginni. Það stytti vegalengdir fólks til og frá vinnu og annarra daglegra anna. Slík þétting má þó ekki verða með þeim hætti að þrengt sé að búsetugæðum þeirra er búa við fyrirhugaða þéttingareiti. Einnig er það svo að þétting byggðar og aðrar skipulagsæfingar mega ekki torvelda aðgengi fólks að þjónustufyrirtækjum. Þéttingu byggðar má ekki nota sem þvingunartæki til þess að fækka fjölskyldubílum. Líkt og núverandi borgarstjórnarmeirihluti stefnir óhikað á. Velflestar fjölskyldur í borginni eiga að minnsta kosti einn bíl. Fólk gerir það ekki að gamni sínu að fjárfesta í bifreið, sem kostað getur allt frá nokkur hundruð þúsund krónum upp í nokkrar milljónir auk árlegs rekstrarkostnaðar sem hleypur á nokkrum hundruðum þúsunda, ef engin þörf er á bifreið. Jafnvel þó einhverjir geti stundað sitt hversdaglega amstur án fjölskyldubílsins þá kjósa flestir að eiga einn slíkan. Tómstundir æði margra, skíði, hestamennska og golf fara fram rétt utan borgarinnar eða í útjaðri hennar. Margir eiga eða hafa aðgang að sumarbústöðum í nokkurra klukkustunda fjarlægð frá borginni. Að því ógleymdu að geta t.d. á fögrum sumardegi, tekið góðan rúnt eitthvað út fyrir borgina og notið fegurðar þessa lands sem við byggjum. Af þeim sökum er fjölskyldubíllinn ómissandi þáttur í lífi flestra borgarbúa, þó svo að margir geti notað aðra samgöngumáta, til ýmissa erinda hluta úr ári. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því alveg ljóst að þétting byggðar með það að markmiði, meðvitað eða ekki, að fækka bílastæðum á hverja íbúð, mun tapa flestum þeim hagræðingarkostum sem þéttingu byggðar ætti að fylgja. Hverju heimili, hvort sem það sé í nýbyggingu eða í eldra húsnæði, þarf því að fylgja að minnsta kosti eitt bílastæði. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því nokkuð ljóst ef að fólk upplifir það, þegar það fer og skoðar nýjar fasteignir á verðandi þéttingarreitum, að það fái ekki bílastæði við eignina og þá jafnvel ekki nema í næstu götu, að ekki auki það áhuga þess á eigninni. Það fólk mun því að öllum líkindum flytja í eitthvert nágrannasveitarfélagið þar sem nægt framboð er af íbúðum með bílastæði. Hið sama mun svo gerast ef þrengt er að bílaumferð og bílastæðum fækkað í götum þar sem þjónustufyrirtæki reka starfsemi sína. Ef að fólk á eftitt með að finna bílastæði við þessi fyrirtæki þá hættir fólk að skipta við þau. Fyrirtækin munu því einnig flytja starfsemi sína í þau sveitarfélög alls staðar í kringum borgina, þar sem aðgengi viðskiptavina þeirra er tryggt með auðveldri aðkomu og nægum bílastæðum. Sjálfstæðisflokkurinn mun, komist hann til valda í borginni, sjá til þess að aðalskipulagið verði tekið upp með það fyrir augum að efla öll hverfi borgarinnar. Líka úthverfin. Klára þau hverfi sem byrjað hefur verið á, eins og Úlfarsárdal. Endurskoða flesta ef ekki alla þéttingarreiti í aðalskipulaginu með það fyrir augum, að búsetugæði þeirra sem nú þegar búa við þéttingarreitina skerðist ekki. Einnig þarf að hafa í huga að það umhverfi sem bíði þeirra er flytji í nýtt húsnæði á þéttingareitum sé aðlaðandi og vel fari um alla þá sem þar búa. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Í upphafi kosningabaráttu Heimir Pálsson skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Öll þurfum við að komast leiðar okkar í leik og starfi. Borgarbúar kjósa daglega um mismunandi samgöngumáta í borginni. Niðurstaðan er nær undantekningalaust sú sama, ca. 80% vilja ferðast með fjölskyldubílnum, ca. 5 % á tveggja hjóla farartæki (reiðhjól, vespur og vélhjól) ca. 7% vilja ganga og ca. 8% taka strætó.) Það væri vissulega óskandi að fleiri hefðu tök á því að minnka notkun fjölskyldubílsins og nota aðra samgöngumáta. Ég efast líka ekki um að margir myndu gera svo, í það minnsta einhverja daga, hefðu þeir tök á slíku. Það má alveg færa rök fyrir því að það sé bæði nauðsynlegt og gott að þétta byggð í borginni. Það stytti vegalengdir fólks til og frá vinnu og annarra daglegra anna. Slík þétting má þó ekki verða með þeim hætti að þrengt sé að búsetugæðum þeirra er búa við fyrirhugaða þéttingareiti. Einnig er það svo að þétting byggðar og aðrar skipulagsæfingar mega ekki torvelda aðgengi fólks að þjónustufyrirtækjum. Þéttingu byggðar má ekki nota sem þvingunartæki til þess að fækka fjölskyldubílum. Líkt og núverandi borgarstjórnarmeirihluti stefnir óhikað á. Velflestar fjölskyldur í borginni eiga að minnsta kosti einn bíl. Fólk gerir það ekki að gamni sínu að fjárfesta í bifreið, sem kostað getur allt frá nokkur hundruð þúsund krónum upp í nokkrar milljónir auk árlegs rekstrarkostnaðar sem hleypur á nokkrum hundruðum þúsunda, ef engin þörf er á bifreið. Jafnvel þó einhverjir geti stundað sitt hversdaglega amstur án fjölskyldubílsins þá kjósa flestir að eiga einn slíkan. Tómstundir æði margra, skíði, hestamennska og golf fara fram rétt utan borgarinnar eða í útjaðri hennar. Margir eiga eða hafa aðgang að sumarbústöðum í nokkurra klukkustunda fjarlægð frá borginni. Að því ógleymdu að geta t.d. á fögrum sumardegi, tekið góðan rúnt eitthvað út fyrir borgina og notið fegurðar þessa lands sem við byggjum. Af þeim sökum er fjölskyldubíllinn ómissandi þáttur í lífi flestra borgarbúa, þó svo að margir geti notað aðra samgöngumáta, til ýmissa erinda hluta úr ári. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því alveg ljóst að þétting byggðar með það að markmiði, meðvitað eða ekki, að fækka bílastæðum á hverja íbúð, mun tapa flestum þeim hagræðingarkostum sem þéttingu byggðar ætti að fylgja. Hverju heimili, hvort sem það sé í nýbyggingu eða í eldra húsnæði, þarf því að fylgja að minnsta kosti eitt bílastæði. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því nokkuð ljóst ef að fólk upplifir það, þegar það fer og skoðar nýjar fasteignir á verðandi þéttingarreitum, að það fái ekki bílastæði við eignina og þá jafnvel ekki nema í næstu götu, að ekki auki það áhuga þess á eigninni. Það fólk mun því að öllum líkindum flytja í eitthvert nágrannasveitarfélagið þar sem nægt framboð er af íbúðum með bílastæði. Hið sama mun svo gerast ef þrengt er að bílaumferð og bílastæðum fækkað í götum þar sem þjónustufyrirtæki reka starfsemi sína. Ef að fólk á eftitt með að finna bílastæði við þessi fyrirtæki þá hættir fólk að skipta við þau. Fyrirtækin munu því einnig flytja starfsemi sína í þau sveitarfélög alls staðar í kringum borgina, þar sem aðgengi viðskiptavina þeirra er tryggt með auðveldri aðkomu og nægum bílastæðum. Sjálfstæðisflokkurinn mun, komist hann til valda í borginni, sjá til þess að aðalskipulagið verði tekið upp með það fyrir augum að efla öll hverfi borgarinnar. Líka úthverfin. Klára þau hverfi sem byrjað hefur verið á, eins og Úlfarsárdal. Endurskoða flesta ef ekki alla þéttingarreiti í aðalskipulaginu með það fyrir augum, að búsetugæði þeirra sem nú þegar búa við þéttingarreitina skerðist ekki. Einnig þarf að hafa í huga að það umhverfi sem bíði þeirra er flytji í nýtt húsnæði á þéttingareitum sé aðlaðandi og vel fari um alla þá sem þar búa.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun