Ævintýrin gerast enn á Skuggaskeri Halla Þórlaug Óskarsdóttir skrifar 24. október 2014 12:00 Draugagangur á Skuggaskeri Bækur: Draugagangur á Skuggaskeri Sigrún Eldjárn Mál og menning Það verður að viðurkennast að undirrituð var afar spennt þegar hún sá að Sigrún Eldjárn hafði sent frá sér framhald sögunnar um Strokubörnin á Skuggaskeri, sem kom út í fyrra. Sú bók sagði frá börnum sem flúðu heimabæi sína vegna stríðsátaka og settust að á Skuggaskeri – hálfgerðri eyðieyju, skammt frá. Þar fjallaði höfundur um stríð og sýnir hversu fáránlegt það er, með því að setja það í samhengi sem virðist nærtækara fyrir íslensk börn að skilja heldur en fréttir langt utan úr heimi. Nýja bókin, Draugagangur á Skuggaskeri, segir sögu þessara sömu barna sem enn eru stödd á Skuggaskeri, því þau neituðu að fara heim með foreldrum sínum í lok síðustu bókar. Nú hefur ein amma bæst í hópinn og reyndar fleiri til, en það vita börnin ekki strax. Í þessari bók reyna krakkarnir á eigin skinni hve auðvelt er að falla í þá gryfju að gruna saklausa um græsku. Sagan er sögð út frá mörgum sjónarhornum, raunar fá lesendur að skyggnast inn í höfuð allra persónanna einhvern tímann. Hins vegar er sögunni skipt í tvo þætti sem fléttast saman og annar þátturinn er sjónarhorn „heimamanna“ en hinn aðkomumanna, sem hugsanlega hafa illt í hyggju. Höfundur greinir milli þessara kafla með litaskiptingu, en þeir eru settir fram með mismunandi lituðu letri. Það kemur vel út og einfaldar lesturinn. Litmyndir Sigrúnar eru einnig góð viðbót við textann og lífga upp á heildarmyndina. Þar er ekkert til sparað, því næstum hver einasta opna hefur að geyma sprelllifandi og fallega vatnslitaða teikningu. Stundum fleiri en eina. Fléttan er vel heppnuð og frásögnin stútfull af skemmtilegum persónum og fyndnum atvikum. Svo er hún líka spennandi. Persónurnar eru vel skapaðar og höfundur meðvitaður um að enginn er bara vondur eða bara góður. Höfundur skrifar söguna af virðingu fyrir lesendum sínum, börnunum. Niðurstaða: Virkilega vönduð og skemmtileg bók, sem bæði börn og fullorðnir ættu að hafa gaman af. Litmyndir og litaður texti lífga upp á lestrarupplifunina. Gagnrýni Mest lesið Vestfirski hryllingurinn: „Þetta er það erfiðasta sem ég hef gert“ Bíó og sjónvarp Eignuðust stúlku með hjálp staðgöngumóður Lífið „Auðvitað kom heilmikið rót á mig eftir þetta“ Lífið Fréttatía vikunnar: Þorrinn, gervigreind og háloftin Lífið Þurfti að gegna fjölmörgum hlutverkum samtímis sem aðstandandi Lífið Segir neytendur rænda við skókaup og bendir þeim á mikilvægan límmiða Lífið „Ósmekklegu plastblómin“ ekki frá forsetanum heldur RÚV Lífið Eitt frægasta hús landsins enn á sölu Lífið Fjölgar í „költinu“ hjá Kötu Odds og Þorgerði Lífið Jónsi og Una Torfa létu sig ekki vanta á opnunarhátíð Krafts Lífið Fleiri fréttir Ómerkilegir þættir um merkilega konu Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Sjá meira
Bækur: Draugagangur á Skuggaskeri Sigrún Eldjárn Mál og menning Það verður að viðurkennast að undirrituð var afar spennt þegar hún sá að Sigrún Eldjárn hafði sent frá sér framhald sögunnar um Strokubörnin á Skuggaskeri, sem kom út í fyrra. Sú bók sagði frá börnum sem flúðu heimabæi sína vegna stríðsátaka og settust að á Skuggaskeri – hálfgerðri eyðieyju, skammt frá. Þar fjallaði höfundur um stríð og sýnir hversu fáránlegt það er, með því að setja það í samhengi sem virðist nærtækara fyrir íslensk börn að skilja heldur en fréttir langt utan úr heimi. Nýja bókin, Draugagangur á Skuggaskeri, segir sögu þessara sömu barna sem enn eru stödd á Skuggaskeri, því þau neituðu að fara heim með foreldrum sínum í lok síðustu bókar. Nú hefur ein amma bæst í hópinn og reyndar fleiri til, en það vita börnin ekki strax. Í þessari bók reyna krakkarnir á eigin skinni hve auðvelt er að falla í þá gryfju að gruna saklausa um græsku. Sagan er sögð út frá mörgum sjónarhornum, raunar fá lesendur að skyggnast inn í höfuð allra persónanna einhvern tímann. Hins vegar er sögunni skipt í tvo þætti sem fléttast saman og annar þátturinn er sjónarhorn „heimamanna“ en hinn aðkomumanna, sem hugsanlega hafa illt í hyggju. Höfundur greinir milli þessara kafla með litaskiptingu, en þeir eru settir fram með mismunandi lituðu letri. Það kemur vel út og einfaldar lesturinn. Litmyndir Sigrúnar eru einnig góð viðbót við textann og lífga upp á heildarmyndina. Þar er ekkert til sparað, því næstum hver einasta opna hefur að geyma sprelllifandi og fallega vatnslitaða teikningu. Stundum fleiri en eina. Fléttan er vel heppnuð og frásögnin stútfull af skemmtilegum persónum og fyndnum atvikum. Svo er hún líka spennandi. Persónurnar eru vel skapaðar og höfundur meðvitaður um að enginn er bara vondur eða bara góður. Höfundur skrifar söguna af virðingu fyrir lesendum sínum, börnunum. Niðurstaða: Virkilega vönduð og skemmtileg bók, sem bæði börn og fullorðnir ættu að hafa gaman af. Litmyndir og litaður texti lífga upp á lestrarupplifunina.
Gagnrýni Mest lesið Vestfirski hryllingurinn: „Þetta er það erfiðasta sem ég hef gert“ Bíó og sjónvarp Eignuðust stúlku með hjálp staðgöngumóður Lífið „Auðvitað kom heilmikið rót á mig eftir þetta“ Lífið Fréttatía vikunnar: Þorrinn, gervigreind og háloftin Lífið Þurfti að gegna fjölmörgum hlutverkum samtímis sem aðstandandi Lífið Segir neytendur rænda við skókaup og bendir þeim á mikilvægan límmiða Lífið „Ósmekklegu plastblómin“ ekki frá forsetanum heldur RÚV Lífið Eitt frægasta hús landsins enn á sölu Lífið Fjölgar í „költinu“ hjá Kötu Odds og Þorgerði Lífið Jónsi og Una Torfa létu sig ekki vanta á opnunarhátíð Krafts Lífið Fleiri fréttir Ómerkilegir þættir um merkilega konu Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Sjá meira