Lífið

Fá lengri tíma með börnum eftir andlát

Andri Ólafsson skrifar
Þórunn Pálsdóttir (t.v.) og Anna Lísa Björnsdóttir (t.h.) frá styrktarfélaginu Gleym mér ei taka kælivögguna og athuga búnaðinn sem fylgir kælivöggunni. Helga
Sigurðardóttir, yfirljósmóðir meðgöngu- og sængurlegudeildar, fylgist með. Fréttablaðið/Ernir
Þórunn Pálsdóttir (t.v.) og Anna Lísa Björnsdóttir (t.h.) frá styrktarfélaginu Gleym mér ei taka kælivögguna og athuga búnaðinn sem fylgir kælivöggunni. Helga Sigurðardóttir, yfirljósmóðir meðgöngu- og sængurlegudeildar, fylgist með. Fréttablaðið/Ernir
„Við erum að gefa fólki tíma,“ segir Anna Lísa Björnsdóttir, félagi í styrktarfélaginu Gleym mér ei, um kælivöggu sem félagið afhenti Landspítalanum í síðustu viku.

Félagið styrkir ýmis verkefni í tengslum við missi barns á meðgöngu eða í fæðingu. Kælivaggan gefur foreldrum barna sem hafa látist við fæðingu meiri tíma til að vera með barninu.

Vaggan heldur líkama barnsins hæfilega köldu og því geta foreldrar haft barnið hjá sér í allt að tvo sólarhringa, í stað örfárra klukkutíma eins og áður.

Að sögn Önnu Lísu, sem tók þátt í að safna fyrir vöggunni, er þetta afar mikilvægt fyrir foreldra á þessum viðkvæma tíma. „Þetta er algjör bylting,“ segir Anna. Hún útskýrir að hingað til hafi foreldrar haft afar lítinn tíma til að kveðja. Það sé mikilvægt í sorgarferlinu að leyfa sér og nánustu aðstandendum að skapa minningar. Með tilkomu kælivöggunnar sé það nú mögulegt. Sumir foreldrar vilja baða barnið sitt. Aðrir vilja klæða það. Enn aðrir vilja leyfa systkinum að kveðja. Allt eru þetta mikilvægir þættir, að sögn Önnu, í því ferli sem barnsmissir hefur í för með sér.

Styrkjarfélagið gefur tvær kælivöggur. Ein verður á sjúkrahúsinu á Akureyri og hin verður hluti af búnaði Kristínarherbergisins á kvennadeildinni við Hringbraut í Reykjavík, sem nefnt er eftir Kristínu Guðmundsdóttur handboltakonu. Kristín ræddi opinskátt um þessi málefni í Íslandi í dag fyrir fáeinum misserum.

Anna Lísa segir að Kristín hafi haft mikil áhrif og opnað umræðuna. „Við höfum fundið fyrir miklum stuðningi í samfélaginu,“ segir Anna Lísa. Hún segir það birtast meðal annars í auknum áhuga á málefninu og það hvernig fólk eigi auðveldara með að tala um hlutina en áður.

„Það er meira að segja þannig að fólk sem missti barn fyrir áratugum er farið að stíga fram og tala um reynslu sína. Eitthvað sem það hafði ekki getað áður,“ segir hún og nefnir dæmi um að kona ein hafi nýlega nefnt barn sem hún missti í fæðingu fyrir meira en 50 árum. Missirinn hafi markað djúp spor sem aldrei var almennilega tekist á við.

Anna Lísa segir það hafa gengið vel að safna fyrir kælivöggunum tveimur, en þær kostuðu um hálfa milljón króna hver. Fjöldi fólks lagði málefninu lið og má til dæmis nefna mikilvægt framlag úr minningarsjóði Magnúsar Brynjars Guðjónssonar.

Félagar í Gleym mér ei styrktarfélaginu eru þegar farnir að beina sjónum sínum að næsta söfnunarverkefni. Það er aðstaðan við duftgarðinn í Fossvogi. Þar er reitur sem ætlaður er fyrir börn sem látist hafa á meðgöngu eða í fæðingu. Gleym mér ei ætlar að beita sér fyrir ýmiss konar endurbótum þar; koma fyrir bekkjum, skiltum og fleiru.

Til að fræðast meira um málefnið og starfsemi styrktarfélagsins má fara á gleymmerei-styrktarfelag.is.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×