Skoðun

Hin kalda hönd kerfisins

Vilhelm G. Kristinsson skrifar
Vafalaust hefur tilgangurinn með Schengen-vegabréfasamstarfinu verið góður í upphafi, þótt það samstarf og stöðugt fleira í starfsemi báknsins í Brussel sæti síaukinni gagnrýni og sýnist í raun stríða gegn hagsmunum almennings - og stundum raunar almennri skynsemi yfirleitt. Svo vill til að ég bý yfir vitneskju um sannferðugt dæmi um það hvernig Schengen-reglurnar og hérlend lagasetning í tengslum við þær virka - og sem við skoðun reynist óskiljanlegt hverjum heilvita manni.

Gagnmenntaður hæfileikamaður

Einhleypur maður á þrítugsaldri, frá menningarríki utan Schengen-svæðisins, sótti um dvalarleyfi til þess að sameinast fjölskyldu sinni (eina nána ættmenni) á Íslandi. Þetta ættmenni er móðir hans, kona, sem gift er íslenskum manni og hefur öðlast íslenskan ríkisborgararétt og í hvarvetna reynst traustur og gegn þjóðfélagsþegn. Ungi maðurinn er einkabarn íslenska ríkisborgarans, faðir hans er látinn og hann á engin systkin. Hann er gagnmenntaður; með mikla og haldgóða akademíska menntun í hugvísindum og fyrstu ágætiseinkunn í sérhverju fagi. Að auki hefur hann mjög góða menntun og starfsreynslu á tæknisviði og hefur unnið til fjölda verðlauna á sviði listrænnar sköpunar í kvikmyndagerð. Ennfremur býr ungi maðurinn yfir víðtækri þekkingu á Íslandi og íslensku samfélagi, sem hann hefur kerfisbundið aflað sér um árabil, auk þess að hafa góða tungumálakunnáttu. Loks má geta þess að hann hefur tandurhreinan skjöld og sakaskrá.

Óvelkominn á Íslandi

Þrisvar hefur þessi ungi maður fengið synjun frá íslenskum stjórnvöldum um dvalarleyfi. Ástæðan er sú að hann er eldri en átján ára og hefur að dómi stjórnvalda ekki næg tengsl við Ísland (þó svo m.a. að hans eina nána ættmenni býr hér og er íslenskur ríkisborgari). Þrátt fyrir góðan atbeina þáverandi innanríkisráðherra, Ögmundar Jónassonar, og nokkurra velviljaðra starfsmanna innanríkisráðuneytisins, kom allt fyrir ekki og Útlendingastofnun átti síðasta orðið, sem var þvert nei. Þessi maður átti ekkert erindi til Íslands. Að vísu var unga manninum bent á krókaleiðir sem hann gæti reynt að fara upp á von og óvon um mögulegar jákvæðar geðþóttaákvarðanir þar til bærra stjórnvalda síðar, en þær leiðir voru fyrir neðan hans virðingu að fara. Hann hefur nú sætt sig við þá staðreynd, að hann er óvelkominn á Íslandi og hefur mótað sína framtíðarstefnu í lífinu í samræmi við það.

Landið opið glæpamönnum frá Schengen-ríkjum

Á sama tíma er Ísland opið hverjum sem er frá ríkjum Schengen-svæðisins og skiptir þá engu hver tilgangurinn er með komu og dvöl hér á landi. Þrátt fyrir meinta kerfisbundna þöggunartilburði lögreglu, fjölmiðla og íslenskra stjórnvalda, er það til að mynda á hvers manns vörum að glæpaklíkur frá sumum þessara ríkja hafa hreiðrað um sig hér á landi og stunda fíkniefnamisferli, innbrot, þjófnaði, mansal og ofbeldisglæpi. Ennfremur hefur verið upplýst að stór hluti „útigangsmanna“ og viðskiptavina gistiskýla í Reykjavík er hér á landi á grundvelli Schengen-samstarfsins.

Hin blinda hönd kerfisins

Hér hef ég nefnt dæmi, þar sem blind og köld hönd kerfisins strikar línur, sem hvergi má hnika og skiptir þá engu þó að almenn skynsemi, mannúðar- og siðferðissjónarmið mæli með því að svo verði gert.




Skoðun

Sjá meira


×