Verð ég einn á kennarastofunni? Hjörvar Gunnarsson skrifar 4. október 2016 09:00 Ég er í kennaranámi við Háskóla Íslands. Þar er ég í ógurlega flottum og frambærilegum hópi fólks sem stefnir að því að vitka draugfúlan æskulýð framtíðarinnar. Hópurinn sem nú er kominn af stað í háskólanáminu erum orðin góðir vinir og hver dagur er eins og ævintýraferð, svo gaman er hjá okkur. Reyndar lendir það yfirleitt á herðum sama fólksins að segja brandarana, við erum nefnilega ekkert rosalega mörg. Til að viðhalda kennarastétinni í skólum landsins þarf að útskrifa um þrjúhundruð kennara ár hvert, í haust innrituðust um sjötíu nemendur í námið. Reikna má með að af þeim hópi muni einhverjir hellast úr lestinni á fimm ára leið þeirra að leyfisbréfinu og enn frekar má reikna með að einhverjir þeirra sem útskrifist muni aldrei starfa við kennslu. Stór hluti þeirra sem nú starfa við kennslu í grunnskólum landsins eru komnir af léttasta skeiði og sjá nú um prjónastundir og krossgátublöð í hyllingum. Semsagt, á næstu árum munu afar margir kennarar láta af störfum vegna aldurs. Því þarf að grípa til aðgerða. Ef fram heldur sem horfir verða ekki margir kennarar eftir, jafnvel aðeins ég einn. Það er ekki einveran sem hræðir mig mest við þá stöðu, þvert á móti. Ég get vel haft ofan af fyrir mér og jafnvel hlegið af mínum eigin bröndurum. Hins vegar hræðist ég að alls konar fólk, héðan og þaðan úr samfélaginu verði fengið til að fylla upp í lausar stöður kennara. Ég veit það vel að fólk er ágætt, upp til hópa, en almenningur hefur enga sérfræðiþekkingu á kennslu. Við hvern á ég að ræða mismunandi kennsluaðferðir ef þær sem ég kem til með að nota ganga ekki upp? Þar sem fólk keppist við að spyrja fulltrúa stjórnmálaflokkana ýmissa spurninga þessa dagana langar mig að freista þess að ná eyrum þeirra. Hvað er til ráða? Hvað getum við gert til að fjölga fólki í kennaranámi og þannig tryggt að ég verði ekki einn á kennarastofunni? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir Skoðun Hélst þú upp á krabbameinið? Áslaug Eiríksdóttir Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Menntaumræða á villigötum Gunnlaugur Magnússon skrifar Skoðun Af hverju þarf ég alltaf að vera í kaffi hjá Bjarna og Simma? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Eru móttökuskólar málið? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvað með afköst ríkisins? Ágúst Kristján Steinarsson skrifar Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Ef það er enginn bóndi – þá er enginn matur Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Menningarblöndun: Styrkur samfélagsins Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Horfin þjóð Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar vegna málefna í Grafarvogi Kristjana Knudsen skrifar Skoðun Opið bréf til foreldra í Drafnarsteini Halldóra Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um lög versus viðhorf Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Frægðarvæðing og innihald í stjórnmálum Steingrímur J. Sigfússon skrifar Skoðun Frelsi - ekkert miðjumoð! Kári Allansson,Ívar Orri Ómarsson skrifar Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar Skoðun Er ekki best að fara í framboð? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Einokun að eilífu, amen Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Fjölmennar kvennastéttir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Fjölmörg hlutverk skólafólks! Gróa Arndal Axelsdóttir skrifar Skoðun Hvernig samfélag? Egill Rúnar Sigurðsson skrifar Skoðun Hvers vegna segir Lilja ekki satt? Björn B Björnsson skrifar Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Tilraunaverkefnið Ísland Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Frumvarp til fjárlaga 2025 - Áherslur ÖBÍ réttindasamtaka Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Venjulegt fólk á þing – umbætur strax Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Við ætlum áfram, ekki afturábak Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálaflokkar og stefnur – Vöndum valið Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Sigrumst á mænusótt (lömunarveiki) sem enn er á sveimi! Alma D. Möller skrifar Sjá meira
Ég er í kennaranámi við Háskóla Íslands. Þar er ég í ógurlega flottum og frambærilegum hópi fólks sem stefnir að því að vitka draugfúlan æskulýð framtíðarinnar. Hópurinn sem nú er kominn af stað í háskólanáminu erum orðin góðir vinir og hver dagur er eins og ævintýraferð, svo gaman er hjá okkur. Reyndar lendir það yfirleitt á herðum sama fólksins að segja brandarana, við erum nefnilega ekkert rosalega mörg. Til að viðhalda kennarastétinni í skólum landsins þarf að útskrifa um þrjúhundruð kennara ár hvert, í haust innrituðust um sjötíu nemendur í námið. Reikna má með að af þeim hópi muni einhverjir hellast úr lestinni á fimm ára leið þeirra að leyfisbréfinu og enn frekar má reikna með að einhverjir þeirra sem útskrifist muni aldrei starfa við kennslu. Stór hluti þeirra sem nú starfa við kennslu í grunnskólum landsins eru komnir af léttasta skeiði og sjá nú um prjónastundir og krossgátublöð í hyllingum. Semsagt, á næstu árum munu afar margir kennarar láta af störfum vegna aldurs. Því þarf að grípa til aðgerða. Ef fram heldur sem horfir verða ekki margir kennarar eftir, jafnvel aðeins ég einn. Það er ekki einveran sem hræðir mig mest við þá stöðu, þvert á móti. Ég get vel haft ofan af fyrir mér og jafnvel hlegið af mínum eigin bröndurum. Hins vegar hræðist ég að alls konar fólk, héðan og þaðan úr samfélaginu verði fengið til að fylla upp í lausar stöður kennara. Ég veit það vel að fólk er ágætt, upp til hópa, en almenningur hefur enga sérfræðiþekkingu á kennslu. Við hvern á ég að ræða mismunandi kennsluaðferðir ef þær sem ég kem til með að nota ganga ekki upp? Þar sem fólk keppist við að spyrja fulltrúa stjórnmálaflokkana ýmissa spurninga þessa dagana langar mig að freista þess að ná eyrum þeirra. Hvað er til ráða? Hvað getum við gert til að fjölga fólki í kennaranámi og þannig tryggt að ég verði ekki einn á kennarastofunni?
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun
Skoðun Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Litlir sigrar, stór áhrif – Hvernig iðjuþjálfar Ljóssins hjálpa krabbameinsgreindum að auka og viðhalda virkni, gleði og styrk Guðný Katrín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Er best að gera ekki neitt þegar börn búa ekki við jöfn tækifæri? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun 49 ár Bryndís Guðmundsdóttir,Helga Björg O. Ragnarsdóttir,María Björk Lárusdóttir,Rósa Björk Bergþórsdóttir skrifar
Skoðun Að geta fundið til með börnum: Heildstæð nálgun í skólakerfinu Inga Sigrún Atladóttir skrifar
Hærri laun eða viðhalda áunnum réttindum! Hvernig verðleggjum við menntun barnanna okkar? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Með samvinnu, stuðning og skilningi er hægt að finna nýjar leiðir til að vera félagslega virkur – jafnvel í erfiðum aðstæðum Kolbrún Halla Guðjónsdóttir Skoðun