Einföld lausn á umferðarvandanum Pawel Bartoszek skrifar 19. febrúar 2018 05:54 Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum. Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.Fyrsta skref: Strætóreinar Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við? Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.Næsta skref: Stígarnir Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi. Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..Tillaga að auknu umferðarflæðiLokaskref: Flugvöllurinn En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum. Já, við erum að tala um flugvöllinn. Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana. Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti. Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Les(mis)skilningur Miðflokksmanna Helgi Brynjarsson Skoðun Hættustig Gauti Kristmannsson Skoðun Heilbrigð skynsemi Einar Scheving Skoðun Hún var kölluð drusla Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Þegar kennarinn verður dómari Pawel Bartoszek Skoðun Tölum endilega íslensku, takk Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Kennarinn sem breytti lífi þínu Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Höfðu algerlega rétt fyrir sér Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvar endar þetta? Reynir Böðvarsson Skoðun Íslenskar getraunir og ólögleg veðmálafyrirtæki Pétur Hrafn Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Heilbrigð skynsemi Einar Scheving skrifar Skoðun Hvar endar þetta? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Höfðu algerlega rétt fyrir sér Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskar getraunir og ólögleg veðmálafyrirtæki Pétur Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Hættustig Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Minnkandi ábati stýrivaxta á verðbólgu Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Hún var kölluð drusla Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Til fyrirmyndar? Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Tölum endilega íslensku, takk Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Les(mis)skilningur Miðflokksmanna Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Kennarinn sem breytti lífi þínu Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Tímabært að stokka spilin og gefa upp á nýtt Maarten Haijer skrifar Skoðun Cut The Crap! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvað finnst þér? Bryndís Víglundsdóttir skrifar Skoðun Víðátta og margbreytni hins sjötta skilningarvits Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar kennarinn verður dómari Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Tíminn vinnur ekki með þeim Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frestun á afgreiðslu Samgönguáætlunar er fagnaðarefni Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Tvíeggja tækni: Hvernig má nýta stafræna tækni í kennslu? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Blekking goðsagna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Í sambandi við Suðurnesin Steinunn Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirhyggja er besta vörnin - vegna CrowdStrike atviksins 19. júlí 2024 Arnar Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun 466 milljarðir í vasa norskra eldisrisa Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Opið bréf til ráðherra Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Flestir barðir til bana með steini eða skotnir í tætlur með haglabyssu Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Eflum Mjódd sem miðstöð almenningssamgangna fyrir landið allt Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Utanbæjarmaður eða útlendingur… stjórnaðu þér Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Velur þú að loka barnið þitt inni í herbergi með barnaníðingi? Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Samgöngur - Ekki eftir neinu að bíða Hafsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Á undan áætlun í ríkisfjármálum Bjarni Benediktsson skrifar Sjá meira
Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum. Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.Fyrsta skref: Strætóreinar Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við? Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.Næsta skref: Stígarnir Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi. Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..Tillaga að auknu umferðarflæðiLokaskref: Flugvöllurinn En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum. Já, við erum að tala um flugvöllinn. Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana. Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti. Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó
Skoðun Tvíeggja tækni: Hvernig má nýta stafræna tækni í kennslu? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Fyrirhyggja er besta vörnin - vegna CrowdStrike atviksins 19. júlí 2024 Arnar Freyr Guðmundsson skrifar
Skoðun Flestir barðir til bana með steini eða skotnir í tætlur með haglabyssu Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Eflum Mjódd sem miðstöð almenningssamgangna fyrir landið allt Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Velur þú að loka barnið þitt inni í herbergi með barnaníðingi? Álfhildur Leifsdóttir skrifar