Forsætisráðherra skipaði í gær Ásgeir í embætti Seðlabankastjóra. Ásgeir tekur við að Má Guðmundssyni og hefur störf 20. ágúst.
Ásgeir var á árunum fyrir hrun forstöðumaður greiningardeildar og aðalhagfræðingur Kaupþings. Eftir að tilkynnt var um ráðningu hans í stól Seðlabankastjóra hafa ummæli hans í Íslandi í dag frá því í maí árið 2008, nokkrum mánuðum fyrir bankahrunið, verið rifjuð upp.
Aðspurður hvort bankarnir riðu á barmi gjaldþrots svaraði Ásgeir því til að það væri „hystería í gangi“ og að „menn hefðu soldið hlaupið á undan sjálfum sér með því að tala um að það þyrfti að bjarga bönkunum.“
Fjölmargir hafa stigið fram í gær og í dag og gagnrýnt skipanina. Þeirra á meðal er Gunnar Smári Egilsson, formaður framkvæmdastjórnar Sósíalistaflokks Íslands, tónlistarmaðurinn Bubbi Morthens og Björn Leví Gunnarsson, þingmaður Pírata.
Sjá nánar: „Hann sparaði ekki stóru orðin á óheppilegum tíma rétt fyrir hrun“

„Hugsið ykkur brjálsemina og hina endanlegu sönnun á því að valdastéttin gengur sannarlega í takt þegar kemur að því að tryggja yfirráð auðstéttarinnar yfir Íslandi: Að þessi maður, dogmatískur og trúheitur nýfrjálshyggju-prestur, maður sem aðhyllist sjúklega skaðsama hugmyndafræði, hugmyndafræði sem hefur leitt ógæfu yfir fólk og samfélög, hugmyndafræði sem gengur eingöngu út á að tryggja algjör yfirráð þeirra ríku og valdamiklu yfir mannlegu samfélagi, hugmyndafræði sem gengur út á að fá alla til að beygja sig undir lygina um að ekkert hafi tilgangi í lífinu annað en að auðgast, að verða auðvald, hafi nú, í valdatíð Vinstri grænna, verið gerður að einum valdamesta manni á Íslandi.“
Sólveig segir að svo virðist sem Ásgeiri sé talið til tekna að vera mannasættir.
„En það skiptir auðvitað engu máli fyrir hina pólitísku yfirstétt að hann lítur á verkafólk sem ekkert nema drasl, sérstaklega sett á jörðina svo að félagar hans geti ofur-arðrænt það með öllum mögulegum leiðum.“
Sólveig beinir spjótum sínum að Vinstri hreyfingunni-grænu framboði.
„Mikið er ég innilega fegin að hafa fyrir löngu sagt skilið við VG, jafn innilega fegin því og ég er leið og reið yfir því að þurfa að þola þessa ósvinnu.“