Ræddi við raunverulega áhrifavalda samfélagsins í krafti guðdómsins

Þættirnir koma út hjá Útvarpi 101 en Bergþór hefur hugsað þá sem sagn­fræði frekar en skemmti­efni:

„Mark­miðið var að skrá­setja sögu ís­lensks rapps. Vonandi þegar ein­hver skrifar sögu ís­lenska rappsins í fram­tíðinni verður þetta heimild sem við­komandi getur notast við. Mér finnst ég hafa náð vel utan um söguna,“ segir Berg­þór sem hefur, með síðasta þættinum, rætt við 54 ís­lenska rappara.

Þar má nefna unga rappara og hljóm­sveitir á borð við Birni, Herra Hnetu­smjör, Aron Can, Jóa­Pé og Reykja­víkur­dætur en einnig eldri kempur í leiknum sem fóru á undan og ruddu braut þessara ungu lista­manna, til dæmis Emm­sé Gauta, Bent, Dabba T, Skytturnar og Af­kvæmi guðanna.

Þar vantar reyndar tvo bestu rappara Ís­lands­sögunnar, sem Berg­þóri finnst leitt að hafa ekki náð í við­tal:

„Mér finnst tveir deila titli besta ís­lenska rappara allra tíma. Það eru þeir Erpur Ey­vindar­son og Gísli Pálmi,“ segir Berg­þór. „Þeir tveir eru á­stæðan fyrir því að þetta gengur allt í dag. Ég gæti ekki valið á milli þeirra tveggja.“

Hann segist hafa verið að reyna að ná við­tali við þá fé­laga síðustu tvö árin. Báðir hafa gefið honum vil­yrði sitt fyrir við­tali en eitt­hvað erfiðara hefur reynst að fá þá til að efna lof­orð sín.

Berg­þór segist þó alltaf munu stökkva til þegar þeir verða til og annað hvort gefa út auka­þætti af Kraft­birtingar­hljómnum eða bjóða þeim í hitt hlað­varp sitt, Skoðana­bræður, sem hann heldur úti með bróður sínum.

Vinsælasta tónlistin fær enga umfjöllun

Hlað­varpið var hugsað sem sagn­fræði og setur Berg­þór sig þar í stellingar nú­tíma­legs sagna­safnara, sem sest niður með við­mælendum sínum og spyr þá spjörunum úr.

Nafnið Kraftbirtingarhljómur guðdómsins sækir Bergþór í Heimsljós Laxness, þar sem Ólafur Kárason Ljósvíkingur, leitar að kraftbirtingarhljómi guðdómsins. Hann finnur Bergþór í rapptónlistinni.

Hann hefur lengi gengið með hug­myndina um við­tals­þætti við ís­lenska rappara því að hans mati hefur verið al­gjör skortur á um­fjöllun um rapp á Ís­landi. Ekki bara ís­lenskt rapp heldur einnig banda­rískt:

„Ég fór til dæmis að hugsa um daginn: Vin­sælustu plöturnar af Spoti­fy eru teknar saman á hverju ári og árið 2020 var Pop Smoke með þrjár plötur á topp tuttugu listanum. Hann var dáinn með þrjár plötur á listanum – gaur sem er bara orðin hetja allra krakka. Og RÚV hafði ekki gert eina frétt um hann. Og heldur ekki hinir miðlarnir,“ segir Berg­þór.

Hann segist átta sig á erfið­leikum í rekstrar­um­hverfi einka­rekinna fjöl­miðla sem geti kannski ekki sett mikið púður í vandaða um­fjöllum um rapp­tón­list en hann harmar að ríki­smiðillinn hafi brugðist í þessu hlut­verki sínu. RÚV verði að anna eftir­spurn unga fólksins, sem hlustar varla á annað en rapp­tón­list í dag.

„Og þegar við erum að tala um það að vernda ís­lenskuna… hvað eru krakkar að inn­byrða ís­lenskt? Ekki neitt nema tón­listina. Og hver er vin­sælasta tón­listin? Rapp­tón­list. Þetta er eina efnið sem krakkar eru að fá í dag sem er á ís­lensku,“ bendir Berg­þór á.

„Rappið er að hafa á­hrif á krakkana. Það er að móta þau, stundum meira en for­eldrarnir gera. Krakkar þurfa ein­hvern til að setja þetta allt í sam­hengi fyrir sig og út­skýra þetta fyrir sér.“

Rappið alls staðar

Hann stingur þá upp á að ríkis­stjórnin setji vin­sælustu rappara landsins heiðurs­lista­manna­laun svo þeir geti ein­beitt sér að því að skapa tón­list og þar með sloppið undan þeim hvim­leiða bagga, sem fjár­hags­legar á­hyggjur geta verið fyrir lista­menn.

„Það á alla­vega að gera þessu fólki hærra undir höfði. Það er ekkert verið að hlúa að þessu. Rappið er eigin­lega bara dá­lítið sví­virt,“ segir Berg­þór.

Hann segir að rappið hafi meiri menningar­leg á­hrif en fólk geri sér al­mennt grein fyrir; ekki að­eins þegar kemur að tísku, tón­list og listum heldur sé sam­fé­lagið að verða gegn­sýrt af á­hrifum rappsins. Enda sé fólkið sem ólst upp við að rappið væri að ryðja sér til rúms í Banda­ríkjunum nú orðið full­orðið.

„Allt sem er kúl í dag er sótt til rappsins. Síðast­liðin tuttugu ár hefur þetta verið vin­sælasta tón­listar­stefna í heimi og með streymis­tölum fáum við núna loksins að sjá það.“