Komst stofnunin að þeirri niðurstöðu að fyrirtækið hafi brotið gegn ákvæðum laga um neytendalán og laga um eftirlit með viðskiptaháttum og markaðssetningu.
Neytendastofu barst ábending um að í auglýsingum félagsins á Dacia Duster bifreiðum kæmu fram rangar fullyrðingar um þá bíla sem félagið selji. Málið varðaði annars vegar skort á lögboðnum upplýsingum um auglýst bílalán og hins vegar fullyrðingarnar „ódýrasti smájeppinn fyrir íslenskar aðstæður“ og „allt að 100% lánamöguleiki“ auk samanburðs við ótilgreint listaverð hjá bílaumboði.
Greint er frá því á vef Neytendastofu að í svörum Stóru bílasölunnar komi fram að með auglýsingunni sé félagið ekki að bjóða þjónustu á sviði neytendalána heldur einfaldlega að benda á að mögulegt sé að fá allt að 100% lán. Þá er fullyrðing um ódýrasta jeppann sögð í samræmi við raunveruleikann og umboð auglýsi sambærilega bíla og þá sem auglýstir séu af Stóru bílasölunni á 4.450.000 krónur, líkt og fram komi í auglýsingu félagsins.
Ekki sambærilegir bílar
Neytendastofa komst að þeirri niðurstöðu að vísun Stóru bílasölunnar í kostnað neytenda af bílaláni í auglýsingunni, það er hver mánaðarleg afborgun væri af láninu, valdi því að félaginu sé skylt að upplýsa um aðra þætti lánsins, á borð við vexti og árlega hlutfallstölu kostnaðar.
Stofnunin taldi ekki tilefni til frekari aðgerða vegna fullyrðingar um ódýrasta smájeppann fyrir íslenskar aðstæður en taldi hins vegar að fullyrðing um 100% lán væri villandi. Samsett fjármögnun með bílaláni eða bílasamningi og kortaláni geti ekki talist 100% lánamöguleiki þar sem lánin væru háð mismunandi kjörum og skilyrðum.
Að lokum taldi Neytendastofa verðsamanburð á bílum til sölu hjá Stóru bílasölunni við ótilgreint listaverð hjá umboðsaðila vera villandi. Þrátt fyrir að um væri að ræða sömu bílategund væri útbúnaður og aukahlutir bílanna frábrugðinn að verulegu leyti sem hefði áhrif á verð bílanna.
